Aðventfréttir - 01.12.2007, Blaðsíða 4

íslenski hópurinn (Tyler vantar á myndina)
Rússlandsferð
Hjálparstarf 10. bekkjar Suðurhlíðarskóla
10. bekkur I Suðurhlíðarskóla tók þátt I
hjálparstarfi síðasta sumar. Þau fóru
ásamt hóp Norðmanna og heimsóttu
munaðarlaus börn í Rússlandi.
Eftir mikinn undirbúning fórum við
ásamt Eiríki Ingvarssyni
(ADRA) og Önnu Maríu
Kristinsdóttur, samtals
níu manns saman til
Svíþjóðar þar sem við
hittum norska hópinn.
Við vorum svo sam-
ferða til Rússlands.
Frá Sviþjóð fórum við
með ferju sem tók um
18 klukkustundir til Eist-
lands þar sem við
skildum eftir gjafir í
Aðventkirkjunni áður en við héldum
áfram til Rússlands.
ríkt af gæðum náttúrunnar.
Eftir langan akstur komum við I gamlan
og merkan bæ sem heitir Pskov þar
sem við gistum hjá hinum ýmsu fjöl-
skyldum yfir helgi. Þar sem rútan
stöðvaðist hópaðist fólk í kringum okkur,
bæði börn og
fullorðnir þó
svo að komið
væri yfir mið-
nætti. Eftir
skamma stund
skiptist
hópurinn niður
á flölskyldur
og hélt svo
heim á leið
með þeim.
Þessar góðu
fjölskyldur
voru ríkar af gestrisni og kærleika og
gáfu vel af öllu sem þær áttu mikið eða
lítið af.
Á föstudeginum skoðuðum við borgina
Pskov en á laugardaginn fórum við í
kirkju með systkinum okkar í Rússlandi.
Um kvöldið fengum við þann heiöur að
kynna ísland í kirkjunni. Rússarnir voru
mjög hrifnir af landinu okkar og báðu
fyrir kveðju hingað til lands. Þarna var
stór hópur af heyrnrlausu fólki sem bað
sérstaklega fyrir kveðju frá sínum hóp.
Norðmennirnir, sem voru með okkur,
vitkuðust þetta kvöld um sögu íslands
og um Leifur Eiriksson þann merka.
Þeim var þó heldur brugðið er þeir
gerðu sér grein fyrir að hann hafi verið
íslenskur og veit ég ekki hvort sumir
þeirra nokkurn tíman muni jafna sig á
þvi.
Á sunnudeginum var ferðinni heitið á
munaðarleysingja heimilið i Idritsa.
Nokkrir úr kirkjunni í Pskov komu með
og þar með presturinn þeirra en einnig
Rússland
Það má segja að það hafi verið ákveðin
lífreynsla fyrir krakkana að fara í
gegnum landamærin til að komast inn í
Rússlandi. Þar fór ekki á milli mála að
nú værum við að koma inn í allt annað
umhverfi. Enginn mátti segja orð og allir
þurftu að gera eins og þeim var sagt
eða við gátum átt á hættu að bíða jafn-
vel í sólarhring í rútunni eins og áður
hafði komið fyrir hjá Norðmönnunum.
Loks eftir að búið var að fara yfir
pappíra og skanna allt og alla komumst
við leiðar okkar.
Ferðinni var haldið áfram fram hjá
fallegu og grónu landi sem virtist vera

P llinPPPT
Vw. ■ . i
f fi < JÉ
fHf 'LMMáJisM Jt&Ék*
jr ’

I \ '*V '«Síf J

I AÐVENTFRÉTTIR • Desember 2007