Heimilisritið - 01.12.1945, Qupperneq 41

myndi gera. Þar hefði hún get-
að varizt lengi í nýlendum sín-
um með atbeina flotans.
Gjallarhom, sem Þjóðverjar
höfðu komið fyrir á svo að
segja hverju torgi, æptu tíð-
indin um þetta tiltæki Pétains
inn í hlustir borgarbúa. Ég stóð
á Concordetorginu og þar var
múgur manns, allt Frakkar, þeg-
ar ótíðindin bárust. Allir urðu
þrumu lostnir. Framan við
Hótel Crillon, þar sem Wood-
row Wilson bjó meðan friðar-
ráðstefnan var haldin og Þjóð-
verjum skapaðir kostimir, stað-
næmdust nú bílar, og út úr
þeim stigu gulli lagðir foringj-
ar. Þar blikuðu einglesi, hælum
var skellt og heilsað. — Þetta
torg á ekki sinn líka í Evrópu.
Þaðan blasir allt við í einum
svip, Madeleinekirkjan, Louvre,
Notre Dame í fjarska niður
með Seine , Þinghöllin, In-
validakirkjan fagra, þar sem
jarðneskar leifar Napoleons
hvfla, Eiffeltuminn, þar sem
hakakrossfáninn blaktir nú við
hún, og loks gnæfir Sigurbog-
inn við Champs — Elysées. En
mannfjöldinn á Concordetorg-
inu horfði ekki á ysinn úti fyrir
aðalstöðvum Þjóðverja í Hótel
Crillon. Allir horfðu til jarðar
eða hver á annan. „Pétain hef-
ur gefist upp“, tók hver upp
eftir öðmm. „Hvemig stendur
á þessu? Comment? Pourquoi?“
En enginn virtist hafa þrek til
að svara.
Þetta kvöld í París var óhugn-
anlegt og kom mér ókunnug-
lega fyrir. Klukkum er hringt
klukkan níu, einni stundu áður
en dimmt er orðið. Myrkvun-
inni er haldið áfram. Strætin
voru auð og dimm í kvöld. Einu
sinni yar París borg hinna
björtu ljósa og léttu hlátra,
glöðu söngva og fagurbúinna
kvenna — en hvenær var það?
Og hvað er þetta?
Ég sá í dag, að hermennirnir
þýzku og borgarbúar leituðu
kunningskapar feimnislaust.
Hermennimir virðast flestir
vera Austurríkismenn, vel sið-
aðir, og nokkrir þeirra tala
frönsku. Flestir þeirra haga sér
líkt og forvitnir skemmtiferða-
menn, Parísarbúum til undrun-
ar og ánægju. Það kemur kát-
lega fyrir, að hver þýzkur her-
maður er með ljósmyndavél. Ég
sá þá þúsundum saman í dag
taka myndir af Notre Dame-
sigurboganum og Invalidakirkj-
unni. í allan dag var fjöldi
þýzkra hermanna við gröf ó-
þekkta hermannsins, þar sem
eldurinn brennur enn undir
boganum. Þeir standa þar ber-
höfðaðir og bjarthærðir og
stara.
Tvö dagblöð komu út í gær
HEIMILISRITIÐ
39