Heimilisritið - 01.09.1952, Qupperneq 10

pappírar á feröinni hérna, sagði
hann. — Krafa um útburð.
— Allt í lagi með það, sagði
Leif brosandi, og spurði um það,
hvar hann ætti að skrifa nafnið
sitt. Frestur var ákveðinn hálfur
mánuður.
Hálfur mánuður, hugsaði Leif
með sér. Eftir fjóra daga verða
þau Lajla og hann Dagur að
koma heim.
Hann hafði ekki að svo komnu
orðað þessi vandræði við hana.
Lá svo sem ekki á. Hreint ekki
að vita, að þær fréttir yrðu henni
heppilegar. Hún átti eflaust sín-
ar raunir líka.
Svo fékk hann tuttugu krónur
að láni hjá einum starfsfélaga sín-
um, daginn sem hann sótti þau.
Hann keypti nokkur matvæli og
tvö stór kerti.
Hljóðlát læddust þau upp stig-
ann í hálfrökkrinu, sneru lyklin-
um og smeygðu sér inn í aldimmt
eldhúsið. Hann kveikti á eld-
spýtu, tendraði ljós á öðru kert-
inu og lagði í ofninn. Lajla sat
á legubekknum og hvíldi sig, á
meðan hún beið þess að það hlýn-
aði inni. Hvað það var yndislegt
að vera komin heim !
Hann setti vatnsketilinn yfir,
náði í litla þvottabalann, hand-
klæði og sápu. Balann setti hann
á stól fyrir framan hana og
kertaljós á sinn hvorn stólinn á
báðar hendur henni. Svo kraup
hann á kné fyrir framan hana til
þess að aðstoða hana. Það stóðu
tár í augum hans, er hann sagði:
— £g vona að þú sért mér ekki
gröm fyrir þetta, Lajla mín.
— Gröm þér ? Fyrir hvað ?
hváði hún.
— Fyrir þetta með ljósin.
Þá var það, sem hún. lagði
hnokkann varlega frá sér á legu-
bekkinn, kraup við hlið honum,
lagði handlegg um herðar honum
og sagði :
— Finnst þér þetta ekki fal-
legt, Leif ? Blaktandi kertaljós
gera alltaf hátíðlegt hér inni.
Jú, það fannst honum líka.
— Eg er svo hamingjusöm,
sagði Lajla. — Ert þú ekki glað-
ur, Leif ?
Vissulega var hann glaður; en
það var svo margt mótdrægt.
— Við erum svo fátæk, Lajla
mín.
Um stund hélt hún áfram &ð
stara inn í skæra loga ljósanna.
Skömmu áður en hún reis á fætur,
til þess að taka Dag, sem var tek-
inn til við að væla af einstæð-
ingsskap, sagði hún :
— Eg skal segja þér nokkuð,
Leif. Þetta væri ágætis fyrirmynd
fyrir málara.
— Fyrirmynd ?
— Finnst þér það ekki líka ?
Jú, hann hlaut að fallast á það.
8
HEIMILISRITIÐ