Heimilisritið - 01.09.1952, Qupperneq 21

barniÖ hefur aldrei átt mömmu,
sem gæti kennt honum góða
hegðun.“
,,Hann ætti skilið duglega
flengingu,” sagði Lára uppvæg.
,,£g held, að það, sem hann
ætti að fá fyrst og fremst, sé ró
og næði,“ sagði ókunn rödd. Það
var róleg, þægileg, ung rödd —
og móðir, dóttir og Bill litu öll
til dyranna.
Bill var sljór af sótthita, en
hann gat þó greint, að grönn vera
stóð í opnum dyrunum — það
gula umhverfis höfuðið var víst
hár hennar.
,,£g er Donna Lentham,” hélt
hin rólega rödd áfram. ,,Hjúkr-
unarkona Stenwards. £g verð
að biðja konurnar um að fara
strax — sjúklingarnir verða að
hafa ró.“
Bill heyrði óglöggt reiðilegar,
andmælandi raddir, en honum
var þó ljóst að rólega röddin
hafði betur.
Svo sofnaði hann — ekki ró-
legum, værum svefni, heldur var
það ónæðissöm martröð með
verkjum, ógleði og hitaflogufn.
Eitt sinn vaknaði hann — eða
hélt hann væri vakandi, og sá
lækninn standa álútan yfir sér og
stinga í sig nál. Eða var það líka
draumur ? Hann vissi það ekki
og stóð á sama.
Loks var sem hann krafsaði sig
út úr koldimmum göngum — ein-
hver kallaði á hann, og hann
fann, að hann varð að svara.
Með ýtrustu áreynslu tókst hon-
um að opna augun, og smám
saman varð honum ljóst, að hann
starði upp í loftið heima hjá sér.
Hann hafði suðu fyrir eyrun-
um, en hann varð að komast að
því, hvaða hljóð hefði vakið
hann. Það var McDangal, sem
grét! Hann reyndi að setjast upp
í rúminu, en máttvana og svim-
andi valt hann aftur út af á kodd-
ann. Hann beit á jaxlinn og
reyndi aftur, og í þetta sinn tókst
það. Með erfiðismunum komst
hann fram úr rúminu og skjögraði
eftir gólfinu. Þegar hann loks
kom að opnum dyrunum að her-
bergi McDangals, var gráturinn
þagnaður. Dauðuppgefinn studdi
hann sig við dyrastafinn, og það
liðu nokkur andartök, áður en
hann gæti séð skýrt.
MCDANGAL var sveipaður
teppi og svaf í kjöltu ókunnrar
konu. Hún sat í gamla ruggu-
stólnum — hún svaf líka. Það
eina, sem Bill sá af henni, var
heilmikið af stuttum, gullnum
lokkum og grænn sloppur.
,,Hvað — hvað er að ?“ stam-
aði Bill. ,,Hvað gengur að Mc-
Dangal ?“
Ljósa höfðinu var lyft hægt, og
SEPTEMBER, 1952
19