Heimilisritið - 01.09.1952, Qupperneq 22

Heimilisritið - 01.09.1952, Qupperneq 22
hann horfði framan í fölt, þreytu- legt andlit. ,,0, hann dreymdi illa,“ svar- aði hún rólega. ,,Þér hafið sjálf- ur fengið að reyna það síðustu dagana. Farið aftur í rúmið !“ ,,Líður honum betur núna ?“ „Vissulega! En farið nú aftur í rúmið ! ‘ ‘ 1 stað þess að fara, tók hann að skjögra í áttina til sonar síns. Donna stóð upp, lagði McDangal gaetilega í rúmið, breiddi ofan á hann, sneri sér síðan við og tók fast um handlegginn á Bill. ,,Eg sagði, að þér ættuð að fara í rúmið, komið nú —“ ,„Eg verð fyrst að ganga úr skugga um, að ekkert sé að hon- um. “ ,,Hvað ætlið þér að gera ? Vekja hann og spyrja, hvernig honum líði ? Eg sagði, að honum liði betur. Komið svo !“ Auðsveipur lét hann hana teyma sig aftur inn í herbergið. Sér til mikillar gremju, neyddist hann til að styðja sig þungt við handlegg hennar síðustu skrefin. Hún var bersýnilega sterkari en hún leit út fyrir að vera, og þess vegna þótti honum vanmáttur sinn ennþá meir auðmýkjandi. Hún hjálpaði honum í rúmið, og með nokkrum snöggum hand- tökum slétti hún lökin og hristi koddana, svo rúmið varð svalara og þægilegra. Hún er auðsjáan- lega ein af þeim kvenmönnum, sem allt geta, hugsaði hann beisk- ur. Þegar hún mætti augnatilliti hans, hló hún glaðlega — hann hafði víst starað grimmdarlega á hana. ,,Yður er að batna ! Yður líður betur,“ sagði hún. . ,,Ég held nú ekki! Eg er eins og bæklaður aumingi — mig verkjar í bakið, og ég held hand- leggirnir séu brotnir. Einhver hef- ur sparkað í magann á mér — mig verkjar í allan skrokkinn.“ ,,Það er af því þér hafið fengið penisilín. Leggizt nú og farið að sofa.“ ,,Hver eruð þér eiginlega?“ ,,Ég er barnabarn frú Brown. Hún sendi mig hingað, af því hún gat ekki komið sjálf. Góða nótt.“ Hún slökkti ljósið og lokaði hurðinni einbeittlega á eftir sér. En hvað það var líkt kvenfólkinu að skilja hann einan eftir til að sálast í myrkrinu ! Og hún hafði auk þess lokað hurðinni, svo fjör- brot hans trufluðu hana ekki. Barnabarn frú Brown ! Hann hafði aldrei heyrt aðra eins vit- leysu. Hann myndi sennilega liggja vakandi alla nóttina og þjást af einveru. — Eftir mínútu var hann steinsofnaður. 20 HEIMILISRITIÐ
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Heimilisritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.