Heimilisritið - 01.09.1952, Blaðsíða 59

hún hresstist. Sammy opnaði
dyrnar fyrirvaralaust og gægðist
inn.
,,Húsbóndinn segir að þú get-
ir komið að borða með honum ef
þú vilt, sagði hann og lokaði
dyrunum aftur.
Hún sagðist alls ekki ætla sér
að koma og borða með honum.
Hún sagði það upphátt, þótt eng-
inn heyrði til hennar. Hann var
andstyggilegur ; hvernig gat henni
nokkurn tíma hafa þótt hann að-
laðandi maður ? En tíu mínútum
síðar, þegar hún fann steikarilm
inn í klefann, varð hún þess vör
að hún var svöng, alveg ban-
hungruð. Hún steig fram úr koj-
unni, greiddi sér, þvoði sér um
hendurnar og gekk inn í litla
framklefann, þar sem hnífum og
göfflum hafði verið fleygt af
handahófi á dúkað hliðarborð og
Sammy var að framreiða pylsur,
egg og steikt svínakjöt. Kári leit
glottandi upþ úr dagblaði, sem
hann var að lesa.
,,Það gleður mig að ungfrúin
ætlar að heiðra oss með nærveru
sinni við vort fátæklega borð.
Allt er velkomið, sem hér er til
reiðu. Eg þárf vonandi ekki að
afsaka þótt ég standi ekki upp,
því við í nýlendunum kunnum
enga kurteisi.“
,,Eg hef tekið eftir því,“ sagði
hún og settist andspænis honum
við borðið.
Hann hló lágt. ,,En vel á
minnst, hefurðu ekkert til að vera
í nema þessar undarlegu flíkur ?“
Hún roðnaði lítið eitt. ,,Jú, ég
er með eitthvað í ferðatöskunni
minríi.“
,,Þetta hefur sannarlega verið
vel undirbúinn flótti, ekki satt?“
sagði hann. ,,Ef til vill veitist
okkur sú ánægja að sjá þig í ein-
hverju öðru á morgun. Þú þarft
ekki að vera hrædd um að við
látum töfrast um of af þér. Við
Sammy erum ekki líklegir til þess
að verða yfir okkur ástfangnir af
skartklæddri fegurðardís. Er það
Sammy ?“
Hann brosti til hörundsdökka
unglingsins og Sammy brosti á
móti.
,,Það er ekki líklegt, húsbóndi.
Eg á stúlku heima."
Katrín sagði ekkert, hún beit
á vör. Hana langaði mest til að
slá þennan óþolandi mann utan
undir.
,,Fáðu þér einn sterkan."
Hann ýtti konjaksflösku til henn-
ar yfir borðið. ,,Þú ert ósköp
guggin og lítur út fyrir að þarfn-
ast hressingar. Það var skollans
gola, sem við lentum í, fannst þér
það ekki?“
,,Var það ? Ekki tók ég eftir
því ?“ sagði hún, en hún hellti
sér í staup og drakk það út.
SEPTEMBER, 1952
57