Fréttatíminn - 22.03.2013, Blaðsíða 28

M
atthías Vilhjálmsson
er 26 ára atvinnu-
maður í fótbolta sem
spilar nú með norska
úrvalsdeildarliðinu IK
Start. Hann skoraði fyrsta mark sitt í
norsku úrvalsdeildinni í fyrsta leik liðs-
ins síðastliðinn sunnudag þegar Start
fór með sigur af hólmi. „Það er fínt að
byrja með sigri,“ segir Matthías.
Líf hans sjálfs hófst síður en svo með
sigri. Blóðmóðir hans, Unnur Munda
Friðriksdóttir, lést fyrir skömmu, 46 ára
að aldri. Banamein hennar var hjarta-
áfall sem orsakaðist af áratuga löngu
stríði hennar við áfengis- og vímuefna-
fíkn. Hann fór ungur til ömmu sinnar
og afa sem ólu hann upp til þriggja ára
aldurs þegar hann flutti alfarið til pabba
síns, Vilhjálms Matthíassonar, og stjúp-
móður, Ásdísar Birnu Pálsdóttur sem
gekk honum umsvifalaust í móður stað.
Þau eiga saman einn son, Hákon Atla,
sem er sex árum yngri en Matthías. Vil-
hjálmur átti að auki annað barn af fyrra
sambandi. Blóðmóðir hans, Unnur
Munda, átti auk Matthíasar tvö yngri
börn.
Áfengisfíknin er sjúkdómur sem
hefur tekið mikinn toll af móðurfjöl-
skyldu Matthíasar. Móðurbróðir hans
lést úr sama sjúkdómi og systir hans,
sem og móðuramma og -afi Matth-
íasar. Þó svo að Matthías hafi ekki
verið í miklu sambandi við móðurfjöl-
skyldu sína í gegnum tíðina vissi hann
vel af fíkniefnavanda móður sinnar
sem honum fannst erfitt að skilja sem
barn. „Ég skildi ekki hvernig hægt var
að gera sjálfum sér þetta og fjölskyld-
unni sinni. En ég veit í dag að þetta er
sjúkdómur sem fólk þarf að fá hjálp til
að ráða við,“ segir Matthías. „Mér mun
hins vegar alltaf þykja erfitt að skilja
hvernig fólk getur yfirgefið börnin
sín,“ segir hann.
Aldrei hræddur við fjölskyldusjúk-
dóminn
Bernska Matthíasar og unglingsárin
einkenndust af heilbrigði og dugnaði.
Hann sýndi fljótt mikla hæfileika í
fótbolta og vissi ekkert skemmtilegra
en að sparka bolta. „Ég var eiginlega
alltaf með boltann við lappirnar,“ segir
Matthías og hlær. „Ég var örugglega
ekkert spennandi unglingur, það eina
sem ég hugsaði um var fótbolti og að
borða rétt,“ segir hann.
Hann er þakklátur fyrir að hafa
fengið að alast upp úti á landi. „Það var
frábær lífsreynsla að alast upp á Ísafirði,
ekkert stress og stutt í allt sem mann
langaði til að gera. Ég mæli með því að
fólk ali börnin sín upp úti á landi,“ bætir
hann við.
Matthías var mjög andsnúinn áfengi
og vímuefnum sem barn og unglingur
og bragðaði fyrst áfengi eftir tvítugt.
Hann segir ástæðuna fyrir því ekki þá
Ég skildi
ekki hvernig
hægt var að
gera sjálfum
sér þetta og
fjölskyldunni
sinni. En ég
veit í dag
að þetta er
sjúkdómur
sem fólk þarf
að fá hjálp til
að ráða við.
Slapp undan fjölskyldubölinu og
gerðist atvinnumaður í fótbolta
FH-ingurinn frækni, Matti Vill, spilar nú sem atvinnumaður í fótbolta í norsku úrvalsdeildinni. Hann fæddist
hins vegar ekki með silfurskeið í munninum heldur hefur lagt mikið á sig til þess að ná svona langt. Hann ólst
upp í litlu sem engu sambandi við móður sína sem lést nýverið úr ofneyslu áfengis- og fíkniefna líkt og bróðir
hennar og foreldrar einnig.
að hann hafi verið hræddur um
að fjölskyldusjúkdómurinn byggi
í honum. „Ég var svo sem aldrei
hræddur um að þetta myndi henda
mig. Ég var bara algerlega á móti
því að drekka,“ segir hann. Hann
hvetur ungmenni til þess að láta
áfengi eiga sig eins lengi og mögu-
legt er. „Því lengur sem fólk sleppir
því að fá sér í glas, því betra fyrir
líkama þess og þroska,“ segir hann.
Matthías segir að það hafi hjálp-
að sér mikið á unglingsárunum
hversu fótboltinn var sterkt áhuga-
mál. „Ef foreldrar vilja stuðla að því
að börn þeirra lifi heilbrigðu lífi og
haldi sig frá áfengi og vímuefnum
verður að hjálpa þeim að finna sér
áhugamál, hvaða áhugamál sem er,
og aðstoða þau við að stunda það.
Þá á ég ekki endilega bara við fót-
bolta eða aðrar íþróttir, í rauninni
hvað sem er, svo lengi sem börnin
hafa gaman af því,“ segir hann.
Hann segist sjálfur hafa verið heila-
þveginn af því að ná langt í fótbolt-
anum og það hafi hjálpað honum í
lífinu að gefast aldrei upp á því. „Ég
Villi-Matta-Villa-Matta-Vill
Matthías og Rakel skírðu
frumburðinn Vilhjálm í höf-
uðið á afa sínum. Á Ísafirði
eru skemmtilegar nafna-
hefðir sem eru ekki fyrir alla
að skilja. Flestir þekkja þing-
manninn fyrrverandi, Adda
Kitta Gau, sem heitir í raun
Guðjón Arnar Kristjánsson.
Sá er kallaður Addi og er
sonur manns sem kallaður
var Kitti Gau. Þannig heitir
hann Addi Kitta Gau.
Matthías er kallaður Matti
Vill. Pabbi hans er kallaður
Villi Matta Vill. Því væri ekki
ólíkt Ísfirðingum að kalla
Matthías: Matti Villa Matta
Vill. Og því fjögurra ára son
Matthíasar, Vilhjálm Atla,
Villi Matta Villa Matta Vill.
Matthías hlær þegar
hann er spurður að því hvort
sonur hans sé kallaður Villi
Matta Villa Matta Vill. „Jú,
ætli það ekki. Ég ákvað
allavega að halda í hefðina
og skíra í höfuðið á pabba.
Ég mun ekki vera með neina
pressu á strákinn minn
þegar að því kemur að halda
þessu áfram. Mér fannst Vil-
hjálmur bara fallegt nafn,“
segir hann.
Matthías segir soninn, Vilhjálm Atla, efnilegan með boltann. „Ég passa mig á því að vera ekki að þröngva neinu upp á hann en það virðist sem hann sé með meðfæddan fótboltaáhuga í sér.“ Ljósmynd/Kristin Søvik
28 viðtal Helgin 22.-24. mars 2013