Læknablaðið - 01.09.1928, Blaðsíða 25

LÆKNABLAÐIÐ
143
lenskar eSa ítalskar, en þar er aftur tíöari cancer gastro-intestinalis, svo
cancer dánartalan veröur mjög svipuö í löndunt þessum. Veriö gæti, aö
lifnaðarhættir ættu þátt í jtessu.
S o u r a s k y, London, flutti fróölegt erindi, sem vert er aö minnast í
þessu sambandi, um cancer hjá Gyðingum. Þeir viröast vera alveg eins
riæmir fyrir cancer og aörir menn, og títt er, aö þeir fái gastro-intestinal-
cancer. En c. lingvae er helmingi sjaldgæfari hjá þeini en öðrum, senni-
lega af því, að syfilis er sjalclgæfari. C. penis er líka miklu fátíðari (um-
skurn) og c. uteri er hiá Gyöingum ekki nema þá—þí i samanburöi við aöra
landsmenn. Þetta hélt hann aö væri því að þakka, að Gyðingakonur fara
enn eftir boðum Mosesar gamla um coitus og hreinsanir eftir menses.
Próf. P i 11 a r d, Geneve, gat þess, aö i Evrópu sýndust Norðurlanda-
búar (homo nordicus), vera næmastir íyrir cancer, en Miðjaröarhafs-
menn minst næmir. (Verið gæti, að diagnosis og framtal væri betra hjá
norræna kynflokknum og þar af kæmi munurinn).
Opinb.erar ráðstaf anir. Menn voru á eitt sáttir um þaö, að
besta vörnin gegn cancer væri, enn sem komið er, aö fá fólk til þess að
koma nógu snemma til lækninga. Almennar heilbrigðisráöstafanir gætu lika
gert mikiö til þess aö hindra cancer og þá sérstaklega með þvi, að hindra
langvinna ertingu og lækna sjúkdóma, sem oft leiða til cancers. Englend-
ingar hafa verið mjög varfærnir í því að tala til lýðsins um cancer, en
Ameríkumenn hafa sent út ósköpin öll af fregnritum, spjöldum, tímarits-
greinum, útvarpsræðum o. fl., til þess að ná til sem flestra með upplýs-
ingar um cancer. Voru menn ekki sammála um not þau, sent af slikri starf-
semi leiddi. Sumir vildu setja upp vel út búnar cancerstöðvar, sem fólk
gæti snúið sér að til rannsóknar og vildi fundarstjóri, F r e m a 1111 e, M.
P., láta skoða alla, sem komnir væru yfir fertugt, á 5 ára fresti- C o o k e,
Cambridge, stakk upp á þvi, aö setja á stofn stöövar, þar sem brjóst allra
kvenna væri skoðuð einu sinni á ári og bjóst hann við því, að þar sem
mannfjöldi væri 100,000 mundi finnast upp undir too cancerar árlega.
G. Ih.
Rachitis og tuberculosis á íslandi. (Die Therapie der Gegenwart,
maí 1928.)
Gesellschaft fúr Lichtforschung in Hamburg hélt fund um ljós og
geislalækningar í september i fyrra. Þar talaði m. a. L. Gmelin, sem
hér var við ljósrannsóknir, um rachitis og berklaveiki á íslandi. Gat
hann þess, að rachitis væri miklu sjaldgæfari hér en i Færeyjum, þar
sem lifnaðarhættir væru mjög svipaðir og hér, en útfjólubláir geislar
væru hér miklu sterkari en í Færeyjum. Samanburður á Grænlandi og
Labrador, þar sem geislamagn er mjög svipað, er Grænlandi í vil vegna
þess, að þar eru meiri bætiefni í fæðu manna. Af þessu skilst þaö, að
úr þörfinni á D-bætiefni er eingöngu hægt að l>æta með hvorutveggju
i senn, geislunum og fæðu.
Dr. Gmelin benti og á þaö, að til skannus tima hafi berklaveiki og
diabetes verið litið útbreiddir sjúkdómar á íslandi og í þvi sambandi
mætti minna á það, að samkvæmt rannsóknum Adams og Danm-
nteyers sé litróf D-l)ætiefnis og insulins hérumbil eins. Ætli það gæti
ekki haft eitthvað aö segja, þegar á það er litið hve rachitis og diabetes
eru sjaldgæfir hér á Íslandií' G. Th.