Læknablaðið - 01.06.1943, Blaðsíða 20

142
LÆICNABLAÐIÐ
ar þó ekki m. i. eins og áSur er
getiS (Pfeiffers). í fyrstu byrjun
eru m. i. sjúklingar þyngra haldn-
ir en sjúklingar meS ac. lymph.
leuc. Gangur sjúkdómsins mun og
brátt skera úr þar sem prognosis
ac. lym'p. leuc. er skilyrSislaust
pessima og sjúklingurinn deyr
venjulega meS vaxandi kachexi
og hraSvaxandi anæmi, en progno-
sis m. i. hefir veriS talin skilyrSis-
laust ágæt, þó aS í seinni tiS þyki
ekki öruggt um aS svo sé, en
dauSann ber þó aS höndum af
öSrum og ólíkum orsökum. Sagt
er aS greind hafi veriS ac. lymph.
leuc., þar sem um m. i. var aS
ræSa, og menn þá undrazt ]>aS
kraftaverk er gerSist, er sjúkling
batnaSi. ViSvíkjandi blóSmynd-
inni má rétt minna á Heilungs-
lymphocytosu en henni fylgir
eosinofilia, og physiologiska lymp-
hocytosu ungbarna og smábarna
(allt aS 40—70%). Sé blóSmynd
ekki fyrir hendi. kemur náttúrlega
margt til greina, t. d. ýmsar ul-
cerösar anginur, svo sem Plaut-
Vincents, ang. agranulocytotica o.
fl. og mun þar erfitt aS greina
á milli án blóSmyndar, ennfremnr
fleiri hálsbólgur, dipteritis á byrj-
unarstigi og fleiri acut infections
sjúkdómar gagnvart febrila form-
inu. en þá eru ýms ráS til aS-
greiningar. svo sem kunnugt er.
Prognosis. Fram aS 1939 -er
prognosis talin mjög góS ,svo góS
aS óbrigSult var t. d. taliS til
greiningar niilli m. i. og acut.
lymph. leucos. aS stySjast viS af-
drif sjúklinga. Fram til þess tíma
er getiS aSeins 4 dauSsfalla úr
m. i.. allt börn yngri en 5 ára.
Fn um þetta leyti kemur hljóS
úr horni; þá er birt grein frá
Blegdamsspítalanum, þar sem seg-
ir frá 6 dauSsföllum úr sjúkdómn-
um. Er þar bent á hversu stutt
sé síSan sjúkdómurinn var þekkt-
ur sem heild, sjúkdómseinkennin
komi víSa viS og margt hinna
þyngri tilfella kunni aS hafa veriS
færS til rangrar greiningar, talin
diphteritis, septisk hálsbólga, scar-
latssótt, hepatitis, meningitis o. fl.
sum leitt til dauSa, en ekki þeirn
rétta sjúkdómi kennt um. Sérstak-
lega eru svo dregin fram tilfelli.
þar sem vart hefi.r orSiS einkenna
frá mStaugakerfinu t. d. lympho-
cytanginu meS meningealeinkenn-
um o. fl. því líkt, 5 tilfelli af m. i.
meS meningo-eöcephalit og mono-
nucleerum frumum i spinalvökva.
en aS vísu hafi nú öllum þessum
sjúklingum batnaS. Þá er skýrt
frá 25 tilfellum, sem höfSu ýms
einkenni frá centra i heila og
mænu, þar af 4 meS merki um yfir-
vofandi öndunarlömun. 4 sjúkling-
ar af þeim 6, sem dóu, fengu greini-
leg einkenni centralöndunarlömun-
ar stuttu fyrir andlátiS. ÞaS getur
því fariS svo aS prognosis verSi
í framtíSinni talin dubia.
Therapia. Egr hef ekki fundiS
neitt um verkandi meSferS, hefir
heldur ekki áSur veriS talin nauS-
synleg. meSan prognosis var talin
skiIyrSislaust góS. Symptomatisk
meSferS bætir líSanina, hálsskol-
un, bakstrar á hálsinn og einhver
létt analgetica (cibalgin, lealgin).
RáSiS er frá aspirini og öSrum
antipyretica og varaS viS röntgen-
meSferS. HvaS framtíSin ber i
skauti sínu í þessu efni, er ekki
gott aS segja. en ef um virussjúk-
dóm er aS ræSa, má Iáta sér koma
til hugar einhverskonar serum
meSferS, og verSur sjálfsagt eitt-
hvaS reynt, ef sjúkdómurinn reyn-
ist skæSur.
Loks vil eg geta um 2 sjúklinga,
sem mig grunar aS hafi haft m. i.
(báSir af Dalvík).
]) Piltur, 12 ára. Sjúkdómurinn