Læknablaðið - 01.06.1943, Blaðsíða 25

LÆK NAB LAÐIÐ
147
nýja þekking- á eftir að koma aS
miklu gagni, þó að þess veröi
sennilega langt aS biSa, aS hjóna-
efni fari aS taka tillit til Ijlóöeigin-
leika sinna fyrirfram.
Loks skal ég geta þess, aS tek-
izt hefir nýlega aS ná í Rh-serum
frá Ameriku, og hafa 248 íslend-
ingar veriS prófaSir meS þvi. Af
þeim reyndust 199 Rh-þ og 49
Rh-=-, eöa 19.7% Rh-K
Til samanburöar fengum viö
sent blóö úr 100 hérlendum amer-
iskum hermönnum og reyndust 16
þeirra Rh-=-.
Hvort hér eru raunverulega til-
tiilulega fleiri Rh— en í Ameríku,
er þó ekki unnt aö úrskurSa fyrr
en víStækari rannsóknir hafa ver-
iö geröar. Tölurnar eru enn svo
lágar, aS hundraSstalan getur
l;reytzt, og ekki óliklegt aö út-
koman ætti eftir aö veröa sú s. ina
hér og vestan hafs.
English Summary: Reference of
recent work on the Rh-factor in
human blood and its importance in
connection with transfusions and
pregnancy. Of 248 Icelanders
tested 49 oi' 19.7% were found
Rh negative.
For comparison the blood of
100 American soldiers were tested,
of which 16 were íound Rh nega-
tive.
Heimildir.
1. Landsteiner, K., and Wiener,
A. S.: Studies on an agglutinogon
(Rh) etc. J. Exp. Med. 1941, 74,
309.
2. Wiener; A. S.: Hæmolytic re-
actions following transfusions of
blood of the homologous group.
Arch. Path. 1941, 32, 227.
3. Wiener, A. S.: Hæmolytic
transfusion reactions. Am. J. Clin.
Path. 1942, 12, 302.
4. Levine, P., Katzin, E. M. and
Eurnham, L.: Isoimmunisation in
pregnancy, its possible bearing on
the etiology of erythroblastosis
foetalis. J. Am. Med. Ass. 1941,
116, 825.
5. Davidshon, I.: Irregular Iso-
agglutinins. J. Am. Med. Ass. 1942,
120, 1288.
6. Fisk, R. T„ and Foord, A. G.:
Observations on the Rh agglutino-
gen of human Irlood. Am. J. Clin.
Path. 1942. 12, 545 (ítarleg heim-
iklaskrá).
Framtíöarskipulag Læknafélags íslands.
Þegar Læknafélag fslands var
stoínaö í upphafi var því valiö
þaS f.orm, sem algengast hefir ver-
iö viö stofnun félagsskapar hér á
landi, sem í raun og veru var sjálf-
sagt eins og á stóS.
FélagiS var stofnaö af einstak-
lingum, sem höfSu rétt en ekki
skyldu til aö vera virkir félags-
menn. Til þess aö slíkur félags-
skapur geti þrifist til langframa.
þurfa aS minnsta kosti tvö skil-
yröi aS vera fyrir hendi.
í fyrsta laji: Félagsskapurinn
má ekki ná yfir svo stórt svæSi
aö íélagarnir eigi mjög erfitt meö
aö ná hver til annars.
í ööru lagi: Félagsmenn verSa
aö hafa mikinn áhuga á málum
félagsins.
Um hiö fyrra skilyröiö er þaö aö
segja, aö þaö er úlilokaö aö þaö
veröi nokkurntíma uppfyllt, vegna
staöhátta.
HvaÖ snertir síöara atriöiö, þá
hefir áhuginn fyrir félagsmálum