Læknablaðið - 01.04.1952, Side 32

136
LÆKNABLAÐIÐ
Þrjár athugasemdii*
1. Heiti læknishéraða.
1 4. tbl. 36. árgangs Lækna-
blaðsins (1951, bls. 64) er þess
getið í nokkrum umvöndunar-
tón, að skipt liafi verið um heiti
á tilgreindu læknishéraði ekki
sjaldnar en tvisvar sinnum á
fáum árum (Síðuhérað >
Breiðabólstaðarhérað >Kirkju-
bæjarhérað). Er þetta talið lík-
legt til að rugla þá, sem síðar
kynnu að glugga í Heilbrigðis-
skýrslur, og er svo að sjá sem
blaðið telji nafnskiptin hót-
fyndni eina, er eigi sér enga
réttlætingu. Þessu er þó á ann-
an veg farið, og hugði ég ástæð-
una til nafnskiptanna liggja i
augum uppi. En úr því að svo
er ekki, tel ég ekki eftir mér að
gera blaðinu nokkra grein fyr-
ir henni. Má vera, að sú grein-
argerð reynist ekki með öllu
óþörf leiðheining þeim, sem
síðar verður fengið það hlut-
verk að sýsla um hagræðingu
læknishéraðaskipunarinnar, ef
6. Leegaard, T.: Indikationer for
tonsillectomi. Tidskr. f. d. norske
lægeforening, 5:1939.
7. Miller, A. H.: Tonsillectomy nnd
adenoidectomy and poliomyelit-
is. Arcli. of otolar., 2:1951, 160.
8. Pedersen, P. M.: Annals of otolar,
56:1947, 281.
9. Sercer, A. und Ruzdic, I.: Bei-
trage zur Kentnis der fermen-
tativen Tatigkeit der tonsillen.
Acta otolar., 36:1948, 336.
menn láta sig þá enn nokkru
varða reglubundið og sóma-
samlegt snið á fyrirmælum þar
að lútandi.
Það er ævagömul íslenzk
venja um nafngift umdæma,
sem eiga sókn að föstum sama-
stað þeirrar sýslu, er umdæmi
varðar, að kenna hvert slíkt
umdæmi við sína miðstöð.
Þannig heita þinghár eftir þing-
stöðum og kirkjusóknir eftir
kirkjustöðum. Þegar læknis-
héraðaslcipunin var komin það
áleiðis, að í allmörgum héruð-
um mátti gera ráð fyrir fram-
búðarlæknissetrum á ákveðn-
um stöðum, þótti sjálfsagt að
nefna slík liéruð eftir þeim
stöðum. En með því að jtessi
þróun gekk injög misjafnlega
fram og bið varð á, að héraðs-
læknum i ýmsum héruðum
væru ákveðnir fastir aðseturs-
staðir, leiddi það til glundroða
í heitum héraðanna. Eftir að
mörg læknishéruð höfðu hlot-
ið eðlileg heiti samkvæmt
framansögðu, voru önnur
kennd við byggðarlög og þá
oftar en liitt einstök byggðar-
lög héraða, sem illa auðkenndu
héruðin í heild. Fyrir tómlæti
fór þessu fram um héruð, jafn-
vel lengi eftir að þeim höfðu
verið ákveðin föst læknissetur.
Bar þá stundum við, að slíkt
læknissetur var utan þess