Læknablaðið - 01.03.1964, Side 34

10
LÆKNABLAÐIÐ
svo, að meiri liluti háskóla-
manna mun vera tiltölulega á-
nægður með niðurstöður
Kjaradóms, og hugsanlega
munu sumir freistast til að á-
lykta svo, að þarna sé um
órækan vott þess að ræða, að
þjóðfélagið kunni orðið að
meta að verðleikum þau störf,
sem háskólamenn inna af
liendi, og liéðan í frá geti þeir
rólegir heðið þess, að vinveitt-
ir aðilar geri hlut þeirra enn
hetri að hæfilegum tíma liðn-
um.
Því miður væri ályktun af
þessu tagi óskhyggja ein. Að
þessu sinni höguðu atvikin því
svo, að hlutur háskólamanna
varð viðunandi eftir atvikum,
að dómi þeirra flestra. Kom
þar m. a. til, að á lokastigi var
fjallað um málið af hlutlaus-
um dómstól, þannig að ekki
kom til ])ess, að lilutur há-
skólamanna yrði skotspónn í
samningaviðræðum, þar sem
þeir hefðu engan formlegan
fulltrúa átl að talsmanni. Skal
engu spáð um það, hversu far-
ið hefði að lokum, ef samið
hefði verið um öll atriði. Hins
má geta, að Bandalag háskóla-
manna vann ótrautt eftir þeim
leiðum, sem því voru færar, til
þess að láta áhrifa sinna gæta
í meðferð málsins i heild. Er
það sameiginlegt álit þeirra,
sem til þekkja, að hefði BHM
ekki haft afskipti af málinu,
hefði hlulur háskólamanna að
öllum líkindum orðið með
talsvert öðrum hætti en raun
varð á.
Það, sem skiptir meginmáli
nú, er að taka upp að nýju har-
áttuna fyrir öflun samnings-
réttar til handa BHM, þannig,
að handalagið verði að lögum
sá aðili, sem fer með sanm-
ingsrétt fyrir hönd háskóla-
manna. Eins og kunnugt er,
sótti bandalagið hart að fá
þennan rétt, þegar gildandi lög
um samningsrétt opinberra
starfsmanna voru á frum-
varpsstigi, en svo fór, að óskir
bandalagsins náðu ekki fram
að ganga.
Síðastliðið sumar fór fram
nokkur athugun á því, hvort
líkur væru á, að BHM gæti not-
fært sér að einhverju leyti
reynslu háskólamanna í
Skandínavíu í sambandi við
öflun samningsréttar og þá
einkum livað snerti hinn skipu-
lagslega grundvöll að sam-
starfi meira og minna ósam-
stæðra sérfélaga háskóla-
manna.
Að athuguðu máli komst
stjórn BHM að þeirri niður-
stöðu, að samtök sænskra há-
skólamanna, Sveriges Akade-
mikeres Centralorganisation,
væru um svo margt svipuð að
tilgangi, starfsháttum og
skipulagi okkar eigin banda-
l'agi, eða öllu lieldur eins og
við, sem valizt höfum til for-
ystu í því, vildum gjarnan