Læknablaðið - 01.02.1967, Síða 81

LÆKNABLAÐIÐ
47
lyf, sem nauðsynleg eru talin
og samkomulag verður um milli
Apótekarafélags Islands og Fé-
lags heimilislækna innan
Læknafélags Revkjávíkur.“ Hér
er með öðrum orðum farið inn
á 'þá braut að skjóta til úrskurð-
ar tiltölulega fárra manna í
læknastétt, hver lyf meðal við-
urkenndra lyfja, sem eru hér á
markaði, séu nauðsynleg og
hver séu það ekki. I reglugerð-
inni er að vísu gert ráð fyri' ,
enda j)ólt einkar klaufalega sé
að orði komizt, að ná megi í
önnur nauðsynleg lvf beint úr
lyfjabúð. Ekki ræðir ])ó nánar,
hvernig slikt megi verða, þar eð
allar lyfjabúðir í Reykjavik,
Kópavogi og Hafnarfirði skulu
vera lokaðar um nætur sam-
kvæmt ákvæðum reglugerðar-
innar!
A lista j)eim um nauðsynleg
lvf, er heimilislæknar sömdu á
síðastliðnu sumri, eru um 40
einstök lvf í um j)að hil 50 lyfja-
formum. Um fjórðungur eru
sýklaíyf ýmisskonar, þar á með-
al klóramfeníkól. Á listanum
er hins vegar hvorki augnlyf né
insúlín (og j)ví síður insúlín-
dæla), svo að tvö dæmi séu
nefnd. Raunar gegnir furðu, að
nokkrir skuli i fullri alvöru ætla
sér j)á dul, að takmarka megi
fjölda lyfja, sem nauðsvnleg
eru um nætur, við samtals 40
einstök lyf. Almenn skynsemi
mælir eindregið með j)ví, að
flesl hin sömu lyf, sem nauð-
synleg eru talin um daga, séu
j)að einnig um nætur. I reynd
getur þess vegna ekki hjá því
farið, að sækja verði margsinnis
úr útsölunni í Stórholti í apótek
horgarinnar, ljúka þeim upp og
ná þar í nauðsynleg lyf. Þannig
hefur komið fyrir, að lyfjafræð-
ingur varð að fela lögregluj)jóni
umsjá útsölunnar, meðan hann
sótti nauðsvnleg lyf í lyfjabúð
])á, er hann vinnur í um daga.
Slíku fyrirkomulagi er að sjálf-
sögðu ekki bót mælandi. Það er
hins vegar örugg vísbending
um, að ekkert dugi miður í Ivf-
sölumálum Reykvíkinga en j)ar
sé eitt fullbúið apótek opið á
hverri nóttu. Hitt er svo algert
skipulagsatriði, livort apótek
skuli skiptast um næturvörzlu,
eins og áður var, eða varzlan
verði falin einni Iyfjahúð ein-
göngu.
Lyfjaútsalan í Stórholti er
undur í nútímaþjóðfélagi.
Furðulegt er, að læknar og lyf-
salar skuli hafa orðið ásáttir um
rekstur ])essa fyrirtækis og heil-
brigðisyfirvöld skuli hafa sam-
þykkt svo meinlega afturför í
lyfsöIumálumReykvikinga. Von-
andi á þó ekki ýkja langt í land,
að brugðið verði á hið betra ráð
í þessu efni.