Læknablaðið - 01.08.1970, Síða 31

LÆKNABLAÐIÐ
119
inni. Þó er augljóst, að auðvelt er að koma á sinusrhythma með
raflosti. Aðgerðin sjálf er auðveld í framkvæmd og áhættulítil.
Frambúðarárangur er hins vegar mjög lélegur, og er það í sam-
ræmi við reynslu annarra. Það er augljóst, að kínídín er ófull-
nægjandi lyf til að koma í veg fyrir afturkipp.
Fyrirfram verður ekki vitað, hverjir haldast í sinusrhythma
eftir raflostmeðferð. Virðist því vera rétt að reyna aðgerðina í
eftirfarandi tilvikum:
1) þegar ekki hefur náðst viðunandi árangur með digitalismeð-
ferð,
2) við alla undir fimmtíu ára aldri með sæmilegum lífshorfum,
með tilliti til þess, að einhverjir kunni að haldast að staðaldri
í sinusrhythma,
3) við þá, sem kunna að hafa gagn af tímabundnum árangri með-
ferðarinnar, t. d. hjá sjúklingum með f.a. af völdum hráðrar
kransæðastíflu eða f.a. og hjartahilun af öðrum ástæðum.
1 flestum tilvikum verður enn að treysta á lyfjameðferð við
hjartsláttartruflunum, og digitalis heldur enn fullu gildi við með-
ferð á fibrillatio atriorum.
Ekki er að vænta verulegra framfara í hjartarafloslmeðferð
við fibrillatio atriorum, nema að til komi áhrifameiri hjartsláttar-
lyf (antiarrhythmia) til að viðhalda sinusrhythma.
HELZTU HEIMILDIR
1. Zoll, P. M. et al.: Treatment of unexpected cardiac arrest by ex-
ternal electric stimulation. New England J. Med. 254:727, 1956.
2. Lown, B., Amarasingham, R., Neuman, J.: New Method for Ter-
minating Cardiac Arrhythmias. The Journal of the American
Medical Association 182:548, 1962.
3. Rossi, M. and Lown, B.: The Use of Quinidine in Cardioversion.
Am. J. Cardial. 19:234, 1967.
4. Resnekov, L., McDonald, L.: AppraisalofElectroconversioninTreat-
ment of Cardiac Dysrhythmias. British Heart Journal 30:786, 1968.
5. Lown, B.: „Cardioversion“ of Arrhythmias (I) og (II). Modern
Concepts of Cardiovascular Disease, 33:863.
6. Scott, M. E., Pantridge, J. E.: The Value of Direct Current Con-
version of Atrial Fibrillation. American Heart Journal 75:579.
7. Sandöe, E. & Andersen, Mogens: Kronisk atrieflirmen: Fremgang-
máde og indikationsstilling ved defibrillation. Hjertearytmier og
arytmibehandling; M.S.D. symposium 1967.
8. Honey, M., Nicholls, T. T. and Town, M. K.: Pulmonary Oedema
Following Direct-Current Defibrillation. Lancet 1:765, 1968.