Læknablaðið - 15.02.1980, Blaðsíða 17

Dumoxin
Hentug og ódýr tetracýklínmedferd:
• Gefist einu sinni á sólarhring • Má gefa þó um nýrnabilun sé ad ræfla
• Frásogast flótt og vel • Má taka inn med mat
• Gód þéttni í vefjum • Fáar aukaverkanir í meltingarfaerum
Töflur á 100 mg: 8 stk., 10 stk., 3x10 stk. og 10x10 stk. Mixtúra 10 mg/ml: 60 ml.
Áberidingar: Sýkingar af völdum tetracýklínnæmra
sýtoia. Lyfid skilst lítið út í þvagi, en nær gódri þéttni
í blöðruhálskirtli.
Frábendingar: Fordast ber ad gefa lyfid börnum yngri
en 12 ára vegna áhrifa lyfsins á tennur í myndun. Lyfid
á ekki ad gefa vanfærum konum. Ofnæmi gegn tetra-
cýklínsamböndum.
Aukaverkanir: Kveisa, ógledi, uppköst, nidurgangur
koma fyrir. Ofnæmisútbrot. Aukin tídni sólarútbrota og
ber þvi ad varast sólböd.
Milliverkanir: Járnsambönd og sýrubindandi lyf, sem
innihalda alúminíum, kalcium og magnesium, minnka
frásog lyfsins svo og mjólk og mjólkursambönd, og ber
að forðast að neyta þessara efna 3 klst. fyrir og eftir
töku lyfsins.
Eiturverkanir: Mjög stórir skammtar lyfsins geta valdið
lifrarskemmdum.
Skammtastærdir handa fullorðnum: 100 mg tvisvar
sinnum fyrsta daginn, sídan 100 mg daglega. Ekki þarf
að gefa lægri skammta þó um nýrnabilun sé að ræða,
en skammta ber að lækka við lifrarbilun.
Skammtastærdir handa börnum: Varast ber að gefa
lyfið börnum yngri en 12 ára vegna áhrifa lyfsins á
tennur.
DUIVI
Umboðsmadurá islandi: Hermes H/F