Læknablaðið - 15.09.1980, Blaðsíða 17

LÆKNABLAÐID
203
Tafla I:
Blanda Fiskbein Kjúklings bein Gler Plast
A) 3 5 5 5
B) 7 10 15 15
C) 10 15 17 15
D) 200 300 500 500
í töflu II er sýnt pað magn af vatni, sem purfti
til pess að skola burt 15 ml af skuggaefnis-
blöndu.
Tafla II.
Gildi í ml Medalgildi
Blanda við skolun í ml
A) 50-150 100
B) 100-150 150
C) 300-600 350
D) 300-1000 600
Rannsóknir pessar sýna, að Mixobar ösofagus
hefur miklu meiri viðloðun við aðskotahluti og
slímhúð, heldur en Unibaryt C, pegar pað er
blandað eimuðu vatni í rúmmáls hlutföllunum
2/1. Jafnvel pótt gummi arabicum sé aukið í
upplausninni hefur Mixobar ösofagus ótvírætt
meiri viðloðunarhæfni við aðskotahluti og
slímhúð en Unibaryt C. Blöndunarhlutfallið
bariumsulfat skuggaefni 2 hlutar, vatn 1 hluti
er algengt að nota á röntgendeildum, pegar
Unibaryt C er notað sem ösofagus skuggaefni.
Við drögum pví pá ályktun, að fremur beri að
nota Mixobar ösofagus við greiningu á aðskot-
ahlutum í vélinda en Unibaryt C.
UMRÆÐA
Einn aðalkostur góðs bariumsulfat skuggaefn-
is er að mynda pekju innan á slímhúð vélind-
ans og loða vel við aðskotahlutinn. Við teljum
að aðferð okkar sé einföld og handhæg til að
gera samanburð á bariumsulfat skuggaefnum,
sem nota á til greiningar á aðskotahlutum í
vélinda. Við höfum í samræmi við niðurstöður
okkar notað Mixobar ösofagus við rannsóknir
á vélinda, pegar grunur er um aðskotahlut og
notum eftirfarandi tækni:
Yfirlitsmyndir.
Yfirlitsmyndir af koki framan frá og frá hlið.
Yfirlitsmyndir af brjósthluta vélindans með
skáa 45° til hægri og vinstri. Myndirnar eru
teknar með yfirröri í Potterskúffu og meters
fjarlægð milli filmu og brennipunkts.
Myndir med skuggaefni: Sjúklingur kyngir 15
ml af skuggaefni og er tekin mynd af koki
framan frá, pegar sjúklingur kyngir. Mynd er
síðan tekin frá hlið, pegar sjúklingur kyngir
öðrum 15 ml af skuggaefni. Slímhúðarmyndir
eru síðan teknar af brjósthluta vélindans
framan frá og frá hlið og 45° skámyndir til
hægri og vinstri.
Sjúklingur fær nú vatn í stað skuggaefnis, og
eru teknar nýjar myndir í sömu stöðu og
skuggaefnismyndirnar voru teknar. Þannig
fást ágætar tvískuggamyndir af vélindanu.
Sé vélindað rannsakað vegna gruns um æxli,
prengsli, kyngingarhindur annað en aðskota-
hlut, eru teknar smámyndir á 7 x 7 cm stórar
filmur. Teknar eru prjár myndir á sekúndu í
framan frá og hliðarstöðum eftir að sjúklingur
hefur fengið 15 ml af Mixobar ösofagus í
hverri stöðu. Brjósthluti vélindans er myndað-
ur á röntgenfilmur með sömu tækni og áður er
lýst fyrir aðskotahluti.
Greining aðskotahluta í vélinda krefst oft
margra mynda í sömu stöðu. Þar sem aðstaða
er fyrir hendi að taka kvikmyndir af vélindanu
verður greiningin léttari. Kvikmyndun ein er
pó ófullnægjandi sem rannsóknaraðferð á
vélinda með grun um aðskotahlut.
SUMMARY
A method was used to compare different types of
bariumsulphate contrast media for the diagnosis of
radiolucent foreign bodies within the oesophagus.
The radiological technique for diagnosis of radiolu-
cent foreign bodies in the oesophagus is discussed.
HEIMILDIR
1. Adam A.: Kontrastmittel und Innenwanddar-
stellung des Verdauungstraktus. Fortschritte a.d.
Gebiete der Röntgenstrahlen. 45: 385-396.
2. Carlsund H.: An aid to the roentgen diagnosis of
foreign bodies, not visible on ordinary radio-
graphy, in the hypopharynx and oesophagus.
Acta radiol. XIV: 391-398 1933.
3. Freidenfelt H.: A double contrast method for
the roentgen examination of esophagal strictu-
res. Acta Radiol. 46: 499-506 1956.
4. Gunther O.: Ösophagus-Vergleichsuntersuchun-
gen zwischen Lactobaryt und einem neuen
Kontrastmittel »S4«. Das deutsche Gesundheits-
wesen 13: 1491-1493 1956.
5. Kaufmann R. und Kronböck R.: Úber Erkan-
kungen der Speiseröhre. Wien. Klin. Wschr.
XXII: 1199-1206, 1235-1240, 1303-1307 1909.
6. Kjellberg S. R.: Zur Röntgendiagnose von
Fremdkörpern im Oesophagus mit besonderer
Beriicksichtigung von Spreizsymptomen und