Læknablaðið - 15.09.1980, Blaðsíða 38

220
LÆKNABLADID
kaupstöðunum, og reyndist pessi mismunur
tölfræðilega raunhæfur. Börnin í Vestmanna-
eyjum og á Akranesi hafa náð Árnessýslu-
börnum, hvað snertir fjölda fullorðinstanna,
pegar pau ná 12-14 ára aldri.
DMF-talan var hæst í börnum á Akranesi
og lægst í börnum í Árnessýslu í öllum
aldursflokkum. Mismunurinn á DMF-tölunni á
Akranesi og í Vestmannaeyjum var smávægi-
legur í 6-8 ára og 9-11 ára börnum en allmikill
og tölfræðilega raunhæfur í 12-14 ára gömlum
börnum. Lægri DMF-talan í Árnessýslu sam-
anborið við pað sem fannst í Vestmannaeyjum
og á Akranesi reyndist tölfræðilega raunhæf í
öllum aldursflokkum.
Sundurliðun DMF-tölunnar er sýnd á mynd
7. Vestmannaeyjabörnin höfðu hæstu meðal-
tölu skemmdra fullorðinstanna í 6-8 ára ald-
ursflokknum og næst peim voru börnin í
Árnessýslu. í 9-11 ára hópnum voru Akranes-
börnin með hæstu meðaltölu skemmdra tanna
og Árnessýslubörnin með pá lægstu. í 12-14
ára börnum var tíðni skemmdra tanna sú sama
Mean no.
off teeth
Fig. 5. Mean number of prímary teeth present,
decayed + filled (df) and sound prímary teeth by
community and age group.
í Vestmannaeyjum og á Akranesi, en Árnes-
sýslubörnin höfðu lægri tiðni skemmdra tanna.
Meðaltölur fjaríægdra fullorðinstanna voru
hverfandi á öllum rannsóknarsvæðunum í 6-8
ára börnum. í 9-11 ára og 12-14 ára börnum
voru meðaltölur fjarlægðra tanna hæstar í
Vestmanneyjum og á Akranesi en lægstar í
Árnessýslu, og reyndist pessi mismunur töl-
fræðilega raunhæfur.
Hæstu meðaltölur vidgerdra fullorðins-
tanna voru á Akranesi í 6-8 ára og 12-14 ára
börnum, en Vestmannaeyjabörnin voru hæst í
9-11 ára hópnum. Árnessýslubörnin höfðu
lægstu meðaltölu viðgerðra i öllum aldursflokk-
um.
Þar sem lítill munur var á tannskemmdum
barna í Vestmannaeyjum og á Akranesi voru
pessi börn sett í sameiginlegan hóp, p.e.
kaupstaðabörn, og samanburður gerður á
tíðni tannskemmda í kaupstaðabörnum og
sveitabörnum.
Við slíkan samanburð kom í ljós, að tíðni
skemmdra + viðgerðra (df) barnatanna var
töluvert hærri í kaupstaðabörnunum en í
sveitabörnunum. T.d. var meðaltala skemmdra
barnatanna í 6-8 ára hópnum 5.5. á kaupstaða-
barn en 3.4 á sveitabarn. Ennfremur var
hundraðstala (df) tanna af öllum skoðuðum
barnatönnum í pessum aldursflokki 48 í kaup-
staðabörnum en 35 í sveitabörnum.
Meðaltala skemmdra + fjarlægðra + við-
gerðra (DMF) fullorðinstanna var hærri í kaup-
staðabörnum heldur en í sveitabörnum í öllum
aldursflokkum. T.d. var DMF talan í 12-14 ára
hópnum 10.8 í kaupstaðabörnum en 6.3 í
sveitabörnum.
Við athugun á flokkun barnanna eftir fjölda
fullorðinstanna, sem bera merki tannskemmda
kom í ljós, að hundraðstala barna með allar
tennur heilar var töluvert lægri í kaupstaða-
börnum en í sveitabörnum (tafla IX). í 6-8 ára
börnum voru 23.5 % kaupstaðabarnanna með
óskemmdar tennur en 31.3 % sveitabarnanna.
í 9-11 ára börnum voru 1.0% kaupstaðabarn-
anna með óskemmdar tennur samanborið við
8.0% meðal sveitabarnanna, og í 12-14 ára
gömlum börnum fannst ekkert kaupstaðabarn
með óskemmdar tennur en 8.0 % sveitabarn-
anna höfðu heilar fullorðinstennur. Á hinn
bóginn var hundraðstala barna með 13 eða
fleiri skemmdar tennur mikið hærri í kaup-
staðabörnum (41.2%) en í sveitabörnum
(12.7 o/o).
Samkvæmt pví sem að ofan greinir, má