Dagblaðið Vísir - DV - 28.02.2007, Page 19

DV Umræða miðvikudagur 28. Febrúar 2007 19
Endurfundir í miðborginni!
Fallegar innréttingar og fullkomin staðsetning Iðusala,
í Lækjargötunni, gerir þessa tvo sali sem um ræðir að
einum vinsælustu veislusölum borgarinnar. Salirnir rúma
250 manns í sæti eða 400 manns í standandi boði.
Lídó er glæsilegur nýr veislusalur sem byggir á klassísk-
um grunni Versala, upplagður fyrir stærri hópa til að
koma saman og fagna. Aðstaða er fyrir 300 manns í
borðhald og yfir 500 manns í standandi boði.
Veisluþjónustan okkar er rómuð fyrir fjölbreyttar og
spennandi veitingar, útbúnar af snjöllustu fagmönnum.
Við sjáum til þess að veislan verði eins og þú vilt hafa
hana: Ykkar ánægja er okkar markmið.
Kynntu þér þjónustu okkar og skoðaðu matseðla á
www.veislukompaniid.is eða hringdu í síma 517 5020
og veislan er í höfn!
Með kveðju,
Hafsteinn Egilsson
Er kominn tími á endurfundi hjá þínum árgangi?
Veislukompaníið býður glæsilega veislusali með
öllum tæknibúnaði og fyrsta flokks veisluþjónustu
í hjarta borgarinnar.
Lækjargötu 2a 101 Reykjavík s 517 5020 www.veislukompaniid.is
F
í
t
o
n
/
S
Í
A
Í frjálsu þjóðfélagi er stundum erfitt að hafa áhrif á
þjóðfélagsumræðuna, flest týnist mergðinni og erfitt að
ná athygli þegar allt glepur, eitthvað sem nafnlaus bréfa-
skrifari þarf ekki að kvarta yfir. Þó að bréfið hafi verið
sent til örfárra, vita allir af því og flestir innihaldið. Í þetta
skiptið stóðu fjölmiðlar styrkir á verðinum, enda ekkert
nýtt að fá nafnlaus bréf með svívirðingum og dylgjum um
menn og málefni, allir sem einn hentu því í ruslakörf-
una.
En hvers vegna þá er nafnlaust bréf með Gróusögum
um dómstóla Íslands, skrifað af einhverjum sem er ekki
ánægður vegna dómsúrskurða í sérstöku máli orðið eitt
mesta fréttaefni ársins.
Jú, vegna þess að saksóknari í málinu boðaði til fund-
ar í þeim eina tilgangi að því er virðist að kynna bréfið
fyrir alþjóð, eða hvað annað hafði saksóknari í huga?
Saksóknari er varla svo óreyndur að vita ekki að nafn-
laus bréf með aðdróttunum eru aðeins það, nafnlaus bréf
með aðdróttunum, eingöngu ef þau eru tekin alvarlega
að þau ná tilgangi sínum og það sem saksóknari gerði,
hann sem gaf bréfinu vængi.
Utan frá séð mætti halda að bréfið hafi endað í rusla-
körfunni og saksóknari ekki ánægður, hann sammála
bréfinu og viljað að það kæmist í hámæli. Ef svo var
þá tókst það. En þar með tel ég að hann eigi að láta af
embætti saksóknara í viðkomandi máli. Skýringar hans
ganga bara ekki upp, að hægt sé að lesa úr bréfinu óvild á
ákæruvaldinu. Ég hef lesið bréfið og lítið um ákæruvaldið
í því og það sem er, því vilhallt.

Í bréfinu segir meðal annars:“...Hitt er alveg ljóst að þessi
ákæra var ekki verr úr garði gerð en fjöldi ákæruskjala
sem lögð hafa verið fyrir dómstóla...“. Og seinna: „.....Sak-
sóknari hefur margra ára reynslu í þessu og hafa menn
haft fregnir að því að hann hafi borið ákæruna undir kol-
lega sína á Norðurlöndum áður en að hún var lögð fram.
Engin þeirra mun hafa fundið að henni.....“ Og síðan um
úrskurðað á vanhæfni Haraldar Johannessen ríkislög-
reglustjóra vegna orða hans: „....Ummælin voru hvort
tveggja algerlega saklaus og að auki þess efnis að eng-
in rök voru til að tengja þau rannsókn skattamálsins....“.
Lítið annað um ákæruvaldið í bréfinu, mest ásakanir á
hendur dómsvaldinu og svívirðingar um einstaka dóm-
ara. Þess vegna hljóta orð saksóknara sem voru ekki rétt
að vekja grun um að hann hafi haft annað í huga en að
fordæma bréfið.
ingimundur kjarval
Bóndi skrifar
kýringar hans ganga
bara ekki upp, að
hægt sé að lesa
úr bréfinu óvild á
ákæruvaldinu.
Nafnlaust bréf um baugsmálið
Múslimar í Árósum vilja áhrif í skólum og á vinnustöðum
Ómögulegar viðræður
Leiðari Jyllandsposten, Árósum, danmörku. 28. febrúar 2007.
Viðræðum getur maður ekki
hafnað. Menn geta í það minnsta
talað saman, burtséð frá því hversu
ósammála menn eru.
Og þó! Það fer algjörlega eftir kröf-
unum. Þær geta verið svo fráleitar að
viðræður séu ómögulegar þannig
að viðmiðum og tillögum verður að
hafna.
...
Ef við hefðum til dæmis verið
spurð fyrir fimm árum síðan, hvort
við ættum að ræða bein áhrif presta
og ímama á uppeldisfræði og hvers-
dagslíf á leikskólum, skólum og
vinnustöðum, þá hefðum við hrist
hausinn. Í dag er þetta rætt í fullri al-
vöru í nafni viðræðna og umburðar-
lyndis.
...
Það er kominn tími til að slá því
föstu að það eru ímamarnir og trú-
bræður þeirra af dönskum eða er-
lendum uppruna sem verða að að-
laga sig að hinu veraldlega samfélagi
og viðteknum lýðræðislegum lög-
um sem hér gilda - ekki öfugt. Það
er kominn tími til að slá því föstu að
trúin hvorki getur né má nokkurn
tíma ýta til hliðar gildandi veraldleg-
um lögum og reglum.
Tillagan mun varla heldur hjálpa
hófsömum múslimum að aðlagast.
Það mun eingöngu styrkja trúaröfl
sem þegar eru öflug.
Danmörk er ekki fjölmenningar-
legt samfélag. Við höfum einsleita
menningu, sem hefur fyrst og fremst
rætur í kristni og upplýsingu og við
höfum langa hefð fyrir umburðar-
lyndi fyrir þeim sem hafa aðra trú.
Allir mega tilbiðja þann guð sem
þeim þóknast, svo lengi sem það
kemur ekki niður á öðrum. Vegna
þess að við álítum trúna vera einka-
mál.
Í samskiptum okkar við íslam höf-
um við hitt fyrir trúarlög og nokkrir af
þeim sem játa þessa trú krefjast þess
nú að fá sérstök menningarleg rétt-
indi. Við megum ekki beygja okkur
fyrir því. Og við munum heldur ekki
sætta okkur við málamiðlanir þegar
málið snýst um okkar mikilvægustu
menningarviðmið.
Fórnum ekki menningunni fyrir trú
Leiðari berlingske Tidende, kaupmannahöfn, danmörku. 28. febrúar 2007.