Dagblaðið Vísir - DV - 17.04.2007, Síða 4

þriðjudagur 17. apríl 20074 Fréttir DV
InnlendarFréttIr
ritstjorn@dv.is
Guðmundur von-
ar að skipið fjóti
Möguleiki er á að Wilson Mu-
uga náist af strandstað í dag eða
á morgun.
„Ég vona að skipið fljóti en
við vinnum þetta eftir ákveðinni
áætlun. Það kemur svo endan-
lega í ljós þegar á reynir“, segir
Guðmundur Ásgeirsson, stjórn-
arformaður Nesskips. „Það er
stórstreymt núna næstu daga og
við reynum að gera allt klárt sem
fyrst“, Hann segir að allt þurfi að
ganga upp til þess að þetta náist
í vikunni en annars þarf að bíða
fram í um miðjan maí því þá
verður stórstreymt aftur. „Þetta
er bara draumur eins og er en
kannski náum við að reyna þetta
í þessari viku“
Rotaðist í
bílveltu
Maður var fluttur meðvitund-
arlaus til Reykjavíkur á
sjúkrahús eftir bílslys við
Hraunsá við Stokkseyri í gær.
Ökumaðurinn var einn í bíln-
um sem fór út af vegi og heila
veltu en endaði á hjólunum.
Að sögn Steinunnar Jónsdótt-
ur, læknis á Landspítalanum,
var maðurinn kominn til
meðvitundar og meiðsli hans
lítilsháttar.
Höfuðáherslan
á yfirráð þjóðar
Íslandshreyfingin leggur höf-
uðáherslu á að auðlindir Íslands
verði aldrei í eigu eða umsjá er-
lendra afla. Skulu yfirráð þjóð-
arinnar í eigin málum full og
óskoruð um alla framtíð.
Forsvarsmenn Íslandshreyf-
ingarinnar leggja áherslu á þetta
vegna umræðna um stefnu
flokksins í Evrópumálum. Flokk-
urinn er reiðubúinn að hefja
umræður um möguleika á aðild
Íslands að Evrópusambandinu.
Landeigendur Brúar á Jökuldal fá 63,7 milljónir vegna eignarnáms:
Virkjanir eru verðmætari en fegurð
„Vatnsmiðlun er í andránni verð-
mætasta nýting á hálendinu, þang-
að til sýnt hefur verið fram á annað,“
segir Jón Jónsson, lögmaður þeirra
Stefáns og Sigvarðar Halldórssona,
landeigenda að Brú á Jökuldal.
Hann segir kröfur landeigend-
anna um 1.300 milljóna króna bætur,
fyrir land sem Landsvirkjun tók eign-
arnámi vegna Kárahnjúkavirkjunar,
vera byggðar á núverandi og raun-
verulegri framtíðarnýtingu lands-
ins. Matsnefnd eignarnámsbóta úr-
skurðaði á fimmtudaginn að Stefán
og Sigvarður skyldu fá 63,7 milljónir í
bætur fyrir eignarnámið. Ekki liggur
fyrir hvort málið fer fyrir dómstóla.
„Þeir segja að landið hafi ver-
ið verðlítið þangað til Landsvirkjun
kom á svæðið og lagði þarna vegi.
Það er náttúrlega bara eins og með
kvótann, hann var einskis virði þar
til lögin voru sett,“ segir Stefán Hall-
dórsson, annar landeigenda.
Jón Jónsson lögmaður bendir á
að vatnsmiðlunin á Kárahnjúkum sé
2.100 gígalítrar. „Sú miðlun er nán-
ast jafn mikil og öll önnur vatnsmiðl-
un sem fyrir er í landinu hjá Lands-
virkjun. Allar Þjórsárvirkjanirnar
og Blönduvirkjun. Það er á þessum
sjónarmiðum sem þessi hæsta krafa
landeigendanna er byggð,“ segir
hann.
Matsnefndin segir meðal annars
að þar sem landið liggi mjög hátt sé
það illa fallið til hefðbundinna nota
á borð við búskap eða sem sumar-
húsabyggð. Rök landeigenda gegn
þessu sjónarmiði eru að lengi hafi
legið fyrir kostir þess að nýta land-
ið til virkjana. „Það eru áratugir síð-
an farið var að hugsa um þrepavirkj-
un niður Jökulsá á Dal, í stað þess að
veita vatninu niður á Fljótsdal eins
og nú er gert,“ segir Jón.
Hann segir náttúrufegurð einnig
vera verðmæta. „Þetta ræðst þó allt-
af af eiginleikum landsins. Þarna var
fyrir dalur sem sem hægt var að nýta
til vatnsmiðlunar með hagkvæmum
hætti.“ sigtryggur@dv.is
Í landi Brúar Eigendur Brúar á jökuldal kröfðust 1.300 milljóna króna fyrir eignar-
nám landsvirkjunar til gerðar Kárahnjúkavirkjunar. Matsnefnd hefur ákveðið
landeigendunum 63,7 milljónir.
Samkvæmt, spurningalista sem
Fangelsismálastofnun lagði fyrir
fanga í fyrra, var óvíst með aðsetur
22,5 prósent fanga að lokinni afplán-
un. Um þrjátíu prósent gátu leitað
til foreldra, vina eða ættingja tíma-
bundið að refsivist lokinni en 48 pró-
sent sögðust vera með fast húsnæði,
leiguíbúð, eignaríbúð, félagsíbúð
eða með vilyrði fyrir dvöl á áfanga-
heimili.
Með nýjum lögum um fullnustu
refsninga, sem tóku gildi í byrjun júl
í árið 2005, kom það til að fangels-
ismálayfirvöld og félagsþjónustu-
an fóru í náið samstarf um að leysa
þennan vanda fanga. Fangelsis-
málastofnun hefur sjálf engar íbúðir
eða peninga til þess að leysa vanda-
málið. „Við höfum sjálf ekki aðgang
að neinu húsnæði en erum í ágæt-
is samstarfi við félagsþjónustuna en
þar eru tveggja ára biðlistar. Við ger-
um hvað við getum til að fá ferlinu
flýtt fyrir okkar skjólstæðinga,“ segir
Snjólaug Birgisdóttir, félagsráðgjafi
hjá Fangelsismálastofnun.
Öruggt húsaskjól skiptir
sköpum
„Það er ljóst og rannsóknir hafa
sýnt að einstaklingar sem hafa fast
húsnæði að lokinni afplánun eiga
meiri möguleika á að fóta sig heldur
en þeir sem búa við óvissuástand,“
segir Snjólaug. Ef fangi hefur íbúð
sem hann getur kallað sína eigin,
segir Snjólaug hann eiga auðveldara
með að útiloka sig frá heimi neyslu
og afbrota og því minni líkur á að
hann endurtaki leikinn. Fangi sem
hefur engan stað til þess að halla
höfði sínu á, annan en í sínu gamla
umhverfi, er í miklli hættu á að leita
í sömu aðstæður og hann var í þegar
hann braut af sér.
„Föngunum finnst munurinn
mikill, því nú er farið að vinna í
þeirra málum fljótlega eftir að þeir
hefja afplánun. Við reynum að nýta
tímann og leiðbeinum þeim sem
hafa ótryggt húsnæði við að finna
sér fastan samastað á meðan þeir
eru í afplánun. Bendum þeim á
hvert þeir geti leitað og hvar þeir
geti leitað eftir fjárstuðningi til þess
að standa straum af kosnaði við
rekstur húsnæðisins,“ segir Snjó-
laug. Hún segir tímann einnig nýtt-
ann til þess auka lífsgæði fanganna
eins og með námi og aukinni starfs-
reynslu svo þeir hafi jafnvel betri
möguleika eftir afplánun en fyrir
hana.
Fangar vilja líka öruggt athvarf
„Það er okkar markmið að allir
hafi í hús að vernda,“ segir Snjólaug.
Hún segir alla þá fanga sem ekki hafi
öruggt húsnæði þiggja hjálp og leið-
beiningar til þess að bæta þá stöðu.
Það sé ekkert örðuvísi með fanga en
aðra þegna þjóðfélagsins, allir vilji
eiga athvarf sem þeir geta kallað sitt
eigið því slíkt öryggi sé eitt af grunn-
þörfunum. Margir fanganna eru
jafnvel komnir á biðlista hjá félags-
þjónustunni þegar þeir hefja afplán-
un. Þá er stór hópur fanga örykjar og
geta því leitað eftir íbúð á vegum Ör-
yrkjabandalagsins.
Snjólaug segist ekki vita nákvæm-
lega hvernig málunum sé háttað
hvað þetta varðar á hinum Norð-
urlöndunum en í Noregi eru mál-
efni fanga í sérstökum forgangi hjá
stjórnvöldum og þar á meðal hús-
næðismál þeirra.
HjÖrdÍs rut sigurjónsdóttir
blaðamaður skrifar: hrs@dv.is
snjólaug Birgisdóttir Tveggja ára
biðlistar eru hjá félagsþjónustunni eftir
húsnæði. Fangelsismálastofnun hefur
sjálf engar íbúðir til umráða heldur er
hún í samstarfi við félagsþjónustuna.
Fimmti Hver FanGi
er Heimilislaus
Aðeins tæplega helm-
ingur fanga á fastan
samastað að lokinni
refsivist samkvæmt
könnun Fangelsis-
málastofnunar. Um
þrjátíu prósent geta
fengið inni hjá foreldr-
um, vinum eða ætt-
ingjum. Miklu máli
skiptir að fangar hafi
fast húsnæði til að
minnka líkurnar á því
að þeir brjóti af sér á
nýjan leik.
Á Litla-Hrauni Fangar eins og aðrir vilja
hafa fastan samastað og taka vel í að fá hjálp
og leiðbeingar um að finna sér húsnæði.
Fyrsta skóflu-
stungan
Gunnar I. Birgisson,
bæjarstjóri í Kópavogi, tek-
ur fyrstu skóflustunguna af
fimmtán hæða verslunar- og
skrifstofubyggingu sem reist
verður á norð-vesturhorni
lóðar Smáralindar. Að auki
mun þar rísa þriggja hæða
bílastæðahúss.
Í heild er áætlað að þrjú til
fimmhundruð manns muni
starfa í Norðurturninum
þegar hann verður að fullu
kominn í notkun. Norður-
turninn ehf. er að fullu í eigu
Fasteignafélags Íslands sem
er einnig móðurfélag Smára-
lindar ehf.