Kjarninn - 23.01.2014, Blaðsíða 12

10/10 EFnahagsmál
lítill hópur getur nýtt sér leiðina
Hópurinn sem nýtir sér fjárfestingarleiðina er ekki stór.
Alls hefur 728 tilboðum verið tekið fram til þessa og ljóst á
fréttum fjölmiðla að sumir hafa nýtt sér leiðina oft. Ástæðan
er auðvitað sú að viðkomandi þarf að eiga 25 þúsund evrur,
rúmar fjórar milljónir króna, hið minnsta. Því er leiðin fyrst
og síðast fyrir þá efnameiri. Þá ríku.
Tilgangur fjárfestingarleiðarinnar er að vinna á
skammtíma krónueignum erlendra aðila, hinni svokölluðu
snjóhengju. Og hún hefur vissulega minnkað á síðustu
tveimur árum. Í byrjun desember síðastliðins voru krónu-
eignir erlendu aðilanna orðnar 324 milljarðar króna. Rúm-
lega helmingur þeirra liggur í ríkisbréfum en afgangurinn
er að mestu innstæður í bönkum. Báðir þessir stabbar safna
vöxtum og því er krónueign þessarra aðila í raun alltaf að
aukast. Vísbendingar eru um að allt að helmingur þessarar
upphæðar sé í eigu Íslendinga þótt þeir séu skráðir sem
erlendir aðilar.
Í byrjun desember höfðu gjaldeyrisútboð Seðlabankans,
sem auk fjárfestingarleiðinnar bjóða upp á fjárfestingu í
ríkisskuldabréfum, veitt til landsins erlendri fjárfestingu sem
jafngilti um það bil 11,6 prósentum af vergri landsframleiðslu
ársins 2012.
reynt að Þétta upp í götin með strangari skilyrðum
Nýverið var gerð breyting á skilmálum til að fá að
taka þátt í fjárfestingarleiðinni. Hún tekur gildi fyrir
næsta útboð, sem verður 4. febrúar. Sú breyting
felur í sér að útgefandi skuldabréfa sem fjárfestir
ætlar að kaupa verði að geta sýnt fram á að minnsta
kosti tveggja ára rekstrarsögu. Til viðbótar er bætt
inn heimild til að „kalla eftir fyrirætlunum útgefand-
ans um ráðstöfun fjármuna skuldabréfasölunnar“.
Með þessu er verið að koma í veg fyrir eina af
þekktustu leiðunum sem notaðar hafa verið til að
koma fé inn í landið með virðisaukningu fjár-
festingarleiðarinnar. Leiðin snýst um að einstak-
lingar sem eiga fé erlendis stofna félag á Íslandi og
láta það gefa út skuldabréf upp á hundruð milljóna
króna þrátt fyrir að í því sé enginn raunverulegur
rekstur. Sami einstaklingur kaupir síðar skuldabréfa-
útgáfuna fyrir evrurnar sem koma hingað í gegnum
leiðina og tryggir sér þar með mikla virðisaukningu. Í
raun er samt um tilfærslu á fé úr einum vasa í annan
að ræða og engin raunveruleg fjárfesting á sér stað.