Kjarninn - 23.01.2014, Page 59

53/56 líFsstíll
plastað æfingaplan er arkað í musteri líkamans til að hefjast
handa við hið nýja sjálf.
Nú skal það takast! Að verða þessi hressi og stælti með
prótínsjeik innan seilingar og allt á hreinu í lífinu.
Heldur fer þó að halla undan fæti eftir því sem sól hækk-
ar á lofti, nýjabrumið er lekið af planinu og afsakanabókin
stútfull samhliða færri ræktarmætingum. Nammikvöldum
og flatbökuúttroðelsum fjölgar eins og gorkúlum. Áður en
þú veist af eru aftur komin áramót og þú hefur verið dyggur
styrktaraðili líkamsræktarstöðvanna enn eitt árið. Plastaða
„gullplanið“ liggur rykfallið ofan í tösku innan um grjót-
myglaðar strillur og svitamorkið pungbindi.
Af hverju þraukar bara brotabrot fram yfir Góumánuð
af þeim sem leggja upp í sjálfsbreytingar, þrátt fyrir fögur
fyrirheit og stóra drauma? „Ohhhh… ef ég hefði bara haldið
mínu striki í fyrra…“
tvennt sem ber að varast
Í fyrsta lagi er ekki verið að festa nýja heilsuhegðun í sessi
með þeim styrkingaraðferðum sem hún krefst, heldur er
verið að þvinga fram nýja hegðun með tilheyrandi boðum og
bönnum.
Í stað þess að taka litlar breytingar á venjum sem leiða til
langtímabreytinga er farið beint í að kúvenda hegðun á einni
nóttu. Ræktin sex sinnum í viku. Púla, púla, með glampa í
augum og eld í æðum. Lyfta eins og Scania-trukkur, hlaupa
eins og gasella, slátra ketilbjöllum.
Út með kolvetni, sykur, hveiti, glútein og mjólkurvörur,
inn með magnesíum í lítratali, eggjahvítur, prótínsjeika,
amínósýrur og spínat. „Allt-eða-ekkert“ hugsunin er alls-
ráðandi. Annaðhvort ertu í mæjónesinu eða á kálblaðinu og
ekkert þar á milli. Ekkert grátt svæði. Enginn diplómatískur
millivegur.
Slík nálgun á heilsulífið er eins og alvopnaður
hryðjuverka maður sem dælir úr hríðskotabyssum sínum þar
sem þú krafsar í örvæntingu í heilsubakkann og fellir þig að
lokum og leiðir til hrösunar.