Kjarninn - 10.04.2014, Blaðsíða 29

24/28 DaNmörk
Þ
egar ungur Dani opnaði litla verslun með
rúmfatnað í Árósum á Jótlandi vorið 1979 hefur
sjálfsagt engum, allra síst honum sjálfum, dottið
í hug að 35 árum síðar yrði hann þriðji ríkasti
maður Danmerkur. Og jafnframt númer 363 á
lista bandaríska viðskiptatímaritsins Forbes. Danir kalla
þennan mann Dyne-Larsen.
Lars Larsen, Dyne Larsen eða Rúmfata-Larsen, skaust
í heiminn, eins og hann orðar það sjálfur, 6. ágúst 1948 kl.
13.08. Yngstur fjögurra systkina sem fæddust á fimm árum.
Sá skuggi hvíldi þó yfir þessari fjölgun í fjölskyldunni að
heimilisfaðirinn, Lars Kristinus
Larsen, lést áður en dreng-
urinn fæddist, aðeins 55 ára
gamall, og móðirin, Signe Vera
Kirstine Hansen, ákvað að sá
stutti skyldi bera nafn föðurins
og hann var því skírður Lars
Kristinus. Þegar þau Lars eldri
og Signe kynntust var hann
kominn undir fimmtugt en hún
tíu árum yngri. Þau voru bæði af
fátæku fólki komin en tókst að kaupa jörð við þorpið Arnborg
á Mið-Jótlandi og lifðu fyrst og fremst af kartöflurækt. Lars
eldri tók talsverðan þátt í félagsmálum, sat í safnaðarnefnd
og í stjórn sjúkrasamlagsins á svæðinu. Signe var mjög trúuð
og hafði starfað með Hjálpræðishernum áður en hún giftist.
ætlaði sér ekki að verða bóndi
Fráfall húsbóndans var reiðarslag fyrir fjölskylduna. Ekkjan
reyndi að halda búskapnum áfram en neyddist fljótlega til að
selja jörðina. Hún keypti minni jörð og reyndi líka fyrir sér í
hótelrekstri en hún var heilsuveil og eftir skamman tíma var
hótelið selt. Signe keypti þá litla sælgætisverslun í Hurup á
Norður-Jótlandi. Lars segist fá vatn í munninn þegar hann
minnist sælgætisins en sér, og öðrum, hafi snemma orðið
ljóst að bóndi yrði hann ekki.
DaNmörk
Borgþór Arngrímsson
„Þeir hefðu þó getað sparað sér
hláturinn því textann sem Lars fór
með, „Go´daw, jeg hedder Lars
Larsen, jeg har et godt tilbud“, hitti
algjörlega í mark og bæði verslan-
irnar og manninn þekkir hvert
einasta danskt mannsbarn.“