Kjarninn - 10.04.2014, Blaðsíða 4

03/06 leiðari
É
g var á Wall Street í New York í síðustu viku
og horfði þar á ferðamenn láta mynda sig með
nautinu víðfræga sem er helsta tákn þessa
frægasta fjármálahverfis heimsins. Á þessum
stað slær hjartað kapítalismans og markaðs-
hyggjunnar, segja sumir. Síðustu árin hefur komið í ljós að
þetta er tálsýn eða „blekking“ eins og Simon Johnson, fyrr-
verandi aðalhagfræðingur Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, sagði í
frábæru erindi sínu á ráðstefnu í Hörpu 27. október 2011.
Þegar fjármálastofnanir voru að falla haustið 2008 komu
opinberir sjóðir til bjargar, þar sem ráðamenn seðlabanka
og stjórnvalda víða um heim óttuðust að bankarnir myndu
soga heilu hagkerfin með sér í fallinu. Bankarnir reyndust
of stórir til að falla. Þeir voru í einkaeigu á pappírunum en
starfsemin á ábyrgð skattgreiðenda þegar á reyndi. Á meðan
allt lék í lyndi var gróðinn af starfseminni hins vegar einka-
væddur og hið gríðarlega tap þjóðnýtt. „Við höfum byggt upp
Blekking
nautaatsins
Fjármálageirinn byggir á einkavæðingu gróðans og þjóðnýtingu tapsins.
Óábyrg ráðstöfun fjármuna skattgreiðenda er ólíðandi við þær aðstæður.
leiðari
magnús
halldórsson
kjarninn 10. apríl 2014