Nýtt S.O.S. - 01.07.1960, Qupperneq 27
hana. Þeir kalla hana Mabel. En okkur þýðir ekki að líta í þá átt, það
get ég sagt þér. Það komst ég einu sinni að raun um í Frisco . . .“
En þeir vissu aldrei hvað Jim hafði upplifað í Frisco. Vélsíminn
hringdi harkalega. Menn litu hver á annan. Hvað átti þetta að þýða
úti á rúmsjó og engin þoka.
„Athygli! Eldur í skipinu!"
Nú var ekki urn að villast, að annaðhvort mundi koma merki um
„hæga ferð" eða „stop '. En vísirinn nam staðar á „fulla ferð áfram".
Morro Castle sigldi með fullri ferð áfram.
Warms stóð í brúnni og greip vélsímastöngina.
Hansen þriðji stýrimaður var bakborðsmegin í brúnni, en Hackney
s tj órnborðsmegin.
„Reykur kemur út um loftrásir!" tilkynnti háseti á þilfarsvakt.
„Eldurinn hlýtur að vera í lestinni“, sagði Hackney.
„Útilokað!" svaraði Warms. „Það eru engin eldfim efni í farminum.
Húðir, ávextir og vélahlutir. Hvað ætti að geta brunnið af þessu?“
„Hafið þér engar fyrirskipanir handa mér?“ spurði Hansen.
Warms gekk fram og aftur í brúnni. Svo hristi hann höfuðið. „Nei,
við reynum að halda áfram til New York með eins miklum hraða og
mögulegt er. Þetta getur ekki verið mikill eldur. Við fáurn svo hafnar-
slökkvibátana í New York til að slökkva eldinn."
„Hafið þér hugsað út í það, að með því stefnum við lífi farþeganna
í hættu?“
Fyrsti stýrimaður svaraði þessu engu. Hann starði bara fram fyrir sig.
Loks sagði hann: „Eg hef hugsað um það. Látið þér taka stefnu nærri
landinu.“
í þessum svifum kom Campell þjónn hlaupandi upp í brúna.
„Það er eldur í skrifstofunni, Sir!“
Warms gekk að manninum, þreif fvrir brjóst honurn og hristi hann
óvægilega.
„Þér eruð bölvaður aulabárður! Eruð þér fullur? Rétt áðan var til-
kynnt, að eldurinn væri í lestinni. Nú segið þér, að hann sé í skrifstof-
unni! Það getur þó varla brunnið allsstaðar samtímis?“
„Þetta er eins og ég hef sagt, Sirl“
Warms opnaði tæki það, sem átti að gefa merki um reyk í skipinu.
En tækið sýndi hvergi reyk. „Þar sem enginn reykur er, brennur ekki
heldur!"
Nýtt S O S
27