Nýtt S.O.S. - 01.07.1960, Blaðsíða 28

í þessum svifum hringdi síminn úr vélarýminu.
„Það er eldur í milliþilfari nr. 3I"
Warms sló bylmingshögg á kortaborðið, svo mælistikur tókust á loft.
„Ætlið þér ekki enn að láta draga úr ferðinni?" spurði Hackney. „Við
förum með tuttugu mílna hraða á móti storminum! Stormurinn hlýtur
að æsa upp eldinn og stórauka hann!“
„Eg þarf engar ráðleggingar!" svaraði fyrsti stýrimaður. „Við höldum
þessum hraða. Hringið á Abott."
Harkney beygði sig yfir símann. „Yfirvélstjórinn er ekki í vélarúminu,"
sagði hann eftir stundarkorn.
„Skipið svo fyrir, að allar slöngur skuli hafðar tilbúnar!" kallaði
Warms. „Straumur á allar dælur. Loka öllum skilrúmum!"
Hackney endurtók skipunina.
„Á að hafa bátana tilbúna, Sir?“
„Nei. Við höldum stefnu okkar. Eg skal koma Morro Castle til
New York!"
Aftur hringdi síminn: „Eldur í reyksalnum! Gólf og tréveggir brenna!"
„Setjið slökkvitækin í gang!" skipaði Warms.
Aftur hringdi síminn. f þetta skipti var 3. vélstjóri í símanum:
„Eldur í kjölrými nr. 3!“
Hackney starði agndofa á stýrimanninn.
„Eldur í kjölrými nr. 3? Vitið þér hvað það er, Sir?"
Warms kinkaði bara kolli.
„Auðvitað veit ég það, Hackney. íkveikja. Hvað ætti jjað annars að
vera? Eg skal sjá um, að þeir hætti að stunda þá iðn’ sína!“
Hansen hafði samkvæmt skipun fs'rsta stýrimanns farið niður á B-þilfar.
„Látið þegar í stað loka fyrir allan aðgang að afturskipinu!“ skipaði
hann bátsmanninum. „Setjið varðmenn við stigana og látið þá hafa
skammbyssur!“
Þá hélt hann inn á milliþilfarið og lét opna lestarhlerana. „Getur ein-
hver hafa hent brennandi olíu gegnum loftrásina?" spurði hann báts-
manninn.
Hann hristi höfuðið. „Það gæti verið möguleiki á því, en hvers vegna
ætti það að hafa verið gert, Mr. Hansen? Segið mér það í öllum guð-
anna bænum?"
Loftið á milliþilfarinu var glóandi heitt. Hansen fór niður í lestina.
Reykurinn var kæfandi og rafiampinn lýsti lítið frá sér í reykjarsvælunni.
28
Nýtt S O S