Nýtt S.O.S. - 01.07.1960, Side 39

menn, sem á hættustund lögðu sig alla fram um að bjarga farþegum og
skipi, en létu eigið öryggi sitja á hakanum.
ENDALOKIN.
í þann mund, er Alagna kom með aldraða konu í fanginu, hallaðist
Morro Castle mjög á bakborða. Vindurinn feykti nú reyknqm til hliðar.
Eldur og reykur hafði færzt mjög í aukana. Á þilfarinu var fjöldi fólks
gripið ofsahræðslu, hræðilegri ógn og skelfingu. Stormurinn blés í elds-
logana, sem teygðu sig nú þrjátíu til fjörutíu metra í loft upp. Efri þil-
förin voru fallin, í stóra salnurn var fólkið enn innilokað.
Alagna sá, að enn voru menn afturá skipinu, sem komust ekki að bát-
unum vegna eldhafsins. Sumir voru þrjózkulegir með háðslegt bros á
vörunum, aðrir afmyndaðir í framan af örvilnun. Loftið titraði af ofsa-
hita, skjólborðið var farið að sveigjast af hitanum, skipssíðan var sums-
staðar orðin rauðglóandi.
Enn reyndu hásetar og þjónar að hjálpa farþegunum í bátana og á
björgunarfleka. Sírenurnar gullu í sífellu og juku óhugnaðinn og skelf-
ingu dauðans.
Síðasti báturinn!
Ef svo margir bátar hefðu ekki brunnið, hefði verið hægt að bjarga
öllum farþegunum. Hansen tókst að setja litla skutbátinn á flot með
aðstoð fjögurra háseta.
Svartklæddur maður með harðan hatt á höfði, sem þó var allur beygl-
aður, reyndi rétt í þessu að troða sér að bátnum.
„Bara konur!“ hrópaði bátsmaðurinn.
Þá hné litli svartklæddi maðurinn niður, virtist hafa fengið hjarta-
slag. Hansen dró lífvana líkamann út úr þvögunni. Glitrandi steinn rann
úr kreptri hendi hins látna manns og datt á þilfarið.
Hansen sá hvar steinninn rúllaði eftir þilfarinu og á næsta augnabliki
var hann horfinn út um austuropið (spýjurennuna).
Síðasti báturinn var sjósettur. Hann var hulinn reyk og eldi. í sama
bili féll afturlyftingin og menn stukku niður af brennandi þilfarinu.
Loks komst báturinn frá. Hansen varð eftir og kastaði óbrunnu sund-
vesti fyrir borð, sem drukknandi menn börðust ákaft um að ná.
Loksins kom að því, að honum varð ekki vært lengur á brennandi skip-
Nýtt S O S
39