Nýtt S.O.S. - 01.03.1961, Blaðsíða 5

mig þúsund djöflar, ef þér skylduð ekki þurfa
að liggja undir!“
,,\rið erum báðir um það, og það er bezt að
við reynum strax,“ svaraði Bully Waterman og
reif sig úr jakkanum.
Þá komu Jim Douglas, fyrsti stýrimaður, og
Cole, annar stýrimaður, og vildu mæta fyrir
skipstjórann, en Bully Watermann bað þá að
skipta sér ekki af þessu. í þetta skipti skyldi
það verða heiðarlegt einvígi, og hann vildi svo
sannarlega sjálfur fá heiðurinn.
Það varð ]íka sannkallað hnefa einvígi, maður
gegn manni, og eflaust hefði farið illa fyrir
timburmanninum, hefðu stýrimennirnir feng-
ið leyfi til að blanda sér í málið. Jim Douglas
og Cole voru af svipaðri manngerð og Bully
Waterman og ekki síður en hann góðir fulltrú-
ar grimmdar og villimennsku. En þeir virtu
orð skipstjórans og stóðu steinþegjandi og
horfðu á, að hann varð að kyssa þilfarið undan
voldugum hnefa timburmannsins. Eftir það
forðaðist hann árekstra við timburmanninn.
Meðan á þessu gekk skreið skipið suður á
bóginn fyrir fullum seglum. Bully Waterman
og stýrimenn hans spöruðu hvorki mannskapinn
né skipið. En þrátt fyrir það, að „The Chall-
enge“ hafði lagt af stað með tiltölulega mann-
marga skipshöfn, urðu þó brátt fáar hendur til
starfa. Það vantaði áberandi fleiri menn. Það
varð að rýma seglageymsluna og gera að sjúkra-
húsi fyrir hina sjúku og meiddu, og 5 menn
náðu ekki að komast suður fyrir miðjarðarlínu.
Þeir voru dauðir og komnir á botn Atlantshafs-
ins áður. En fyrir utan þessa 5, voru aðrir 8
veikir, og þó að Bully sjálfur athugaði þessa
menn og þeir væru meðhöndlaðir eftir hans fyr-
irsögn, urðu þeir samt verri dag frá degi. Öll
hans patentmeðul höfðu bókstaflega ekkert að
segja, þrátt fyrir það, að þau voru svo sterk, að
undir venjulegum kringumstæðum hefðu þau
getað vakið dauða til lífsins! Og þegar svo hót-
anir og ofbeldi dugðu heldur ekki til að koma
sjúklingunum á þilfar, svældi hann þá að lokum
út með brennistein^gufu. En allar hans djöfla-
kúnstir komu að engu haldi. Því áður en eitur-
gufan var að fullu farin út úr sjúkraskýlinu,
skriðu allir 8 sjúklingarnir í rúmið aftur og þar
héldu þeir sig til San Francisco.
Með skipinu voru í þessari ferð 5 farþegar,
og ekki er ólíklegt, að þeim hafi fremur fundizt
ferðin viðburðarrík en þægileg. Alltaf þegar
skipstjórinn og stýrimenn hans höfðu verið í
stríðshug, urðu farþegarnir að vera viðstaddir
réttarliöldin, sem á eftir fylgdu og svo að lok-
um að skrifa undir ákærurnar, sem færðar voru
í skipsbókina. Og þannig voru þeir dag nokk-
urn kvaddir til að vera viðstaddir rannsókn á
eignum skipverja, sem fyrsti stýrimaður hafði
sett á svið í von um að finna stranga af bóm-
ullarefni, sem hann saknaði, síðan að segla-
geymslan hafði verið gerð að sjúkraskýli. Ran-
sóknin fór fram dag einn í blíðskaparveðri, út
af Rio, og öllum var skipað að koma á þilfar
með kistur og kojupoka.
Jim Douglas snéri við bæði pokum og kistum,
og þegar hann fann á meðal dótsins, sem til-
lieyrði einum þeirra 4 manna, sem gat. talað
ensku, ýmisleg seglagerðarverkfæri, sem ekki
litu út fyrir að hafa verið notuð áður, greip
liann þetta og rannsakaði nákvæmlega.
„Nú, þið hafið sem sagt stolið af öðrum skip-
um,“ sagði hann og tók verkfærin til sín. „Það
er bezt að ég geymi þessa stolnu muni.“
En þessi ásökun var meira en einn þessara
fjögurra gat þolað. Þetta var eldri maður, er
verið hafði bátsmaður í sjóhernum. Fullur rétt-
látrar reiði yfir þessari meðferð rauk hann á
Jim Douglas og barði hann niður í þilfarið.
A þessu augnabliki stóð Bully Waterman og
var að taka sólarhæðina. En þegar hann sá, að
stýrimaður hans var barinn niður, þaut hann
niður stigann og var áður en varði mitt á meðal
hásetanna. Hann hjó og barði um sig til hægri
og vinstir með mælitækinu, þar til það var gjör-
samlega ónýtt. Þá náði hann í járnnagla, og það
var ekki fyrr en tveir menn höfðu látið lífið
fyrir þessu verkfæri, að honum tókst að ná
stýrimanni sínum á fætur; en þá höfðu margir
hnífar skorið djúp merki í Jim Douglas.
Meðan á slagsmálunum stóð hafði gamli sjó-
hermaðurinn gjörsamlega horfið, og félagar
hans fullyrtu, að hann hefði stokkið fyrir borð.
Þar með var hann úr sögunni — að minnsta
kosti í bili. En hinir þrír náungarnir, sem líka
töluðu ensku, sem einnig voru taldir hafa haft
stolna hluti í fórum sínum, voru enn til stað-
NÝTT SOS
5