Árbók Reykjavíkurbæjar - jul. 1953, Side 152

134
Rekstur barnaheimila Sumargjafar (frh.).
Rekstrarkostn. Vistgjöld Rekstrarkostn. Vistgjöld
Alls Pr. Af Alls Pr. Greidd Af
kr. dvalar- kr. kostn. kr. dvalar- kr. kostn.
III. Tjarnarborg: d. kr. % d. kr. %
V. Steinahlíð:
1941 12673 3,59 7408 58,5 1951 148062 17,96 68008 45,9
1942 81153 5,00 49680 61,2
1943 119800 4,88 85163 71,1
1944 115412 5,05 100517 87,1 VI. Leikskólar:
1945 146363 5,71 122349 83,6
1946 172017 7,90 137490 79,9 Stýrimannaskóli:
1947 . 206455 7,02 149405 72,4 1948 23047 4,24 18079 78,4
1948 244240 10,08 201451 82,5 1949 17924 5,26 13593 75,8
1949 265244 9,63 211085 79,6 1950 18654 5,43 19727 105,7
1950 320056 12,18 219394 68,5
1951 391966 14,96 244589 62,4 Málleysingjask.:
1948 22218 5,52 13204 59,4
IV. Suðurborg: 1949 18122 7,42 16087 88,8
1943 43691 5,69 14919 34,1
1944 256861 7,87 146658 57,1 Drafnarborg:
1945 308560 11,88 166590 54,0 1950 26642 4,61 22754 85’4
1946 355015 14,62 175198 49,3 1951 113928 5,16 117635 103,3
1947 480327 14,07 231291 48,2
1948 574511 22,60 350317 61,0 Barónsborg:
1949 629513 21,56 351233 55,8 1950 13975 15,67 4253 30,4
1950 696979 26,93 358422 51,4 1951 126804 4,97 122260 96,4
1951 768968 29,52 415701 54,1
Framh. af bls. 133.
arsýslu. Þar væru ræktunarskilyrði nær ótak-
mörkuð, nægur jarðhiti og auðsótt til sjófanga.
Lagði hún til, að barnaverndarráð og barna-
vemdarnefnd skoruðu á Alþingi og ríkisstjórn
að kaupa þá jörð og hefja þar þegar á næsta
vori (1938) rekstur uppeldisheimilis fyrir af-
brota- og vandræðaunglinga.
Á sameiginlegum fundi í barnaverndarráði og
barnaverndarnefnd Reykjavíkur 15. febr. 1940
var samþykkt: „að skora á fjármálaráðuneytið
að beita sér fyrir því, að stofnað verði þegar
í vor uppeldisheimili fyrir vandræðapilta á aldr-
inum 12—18 ára“, og að það hlutaðist til um, að
flutt yrði frumvarp um þetta efni þegar á þvi
þingi, er þá sat. Skrifuðu þessir aðilar bæjarráði
um málið 22. s. m., þar eð ríkisstjórnin hafði
talið, að æskilegt væri, að ríki og bær hefðu
samvinnu um framkvæmd þess. Töldu þeir mjög
brýna þörf fyrir slíkt heimili.
Höfðu bamaverndarráð og barnaverndarnefnd
á hendinni tilboð, dags. 12. febr. 1940, frá eig-
anda jarðarinnar Höfðabrekku í Mýrdal, (Þ. E.),
er bauð barnavemdamefnd jörðina „til leigu fyrir
barnaheimili, ásamt öllum húsum og mannvirkj-
um og öðru því, sem þurfa þætti af nauðsyn-
legum áhöldum". Sala eða skipti á eign í bæn-
um gátu einnig komið til greina, verð eignar-
innar 35 þús. kr., útborgun 12. þús. kr.
Barnaverndarráð og barnaverndarnefnd töldu
jörðina „ágætlega til þess fallna að verða setur
fyrir uppeldisheimili fyrir vandræðapilta", enda
vel hýst landkosta- og hlimnindajörð. Hvatti
ráðið og nefndin ráðuneytið eindregið til að
taka tilboðið til rækilegrar athugunar, en væri
því ekki tekið, yrði þegar leitað fyrir sér um
aðra heppilega jörð í þessu skyni.
Upptökuheimili. Er samið var við Barnavina-
félagið Sumargjöf haustið 1943 (samn. dags. 30.
nóv) um afnot húsanna Eríksgötu 37 og Hring-
braut 78, skuldbatt félagið sig til að reka yfir
samningstímabilið upptökuheimili fyrir allt að
20 börn, á öllum aldri, i húsinu Vesturborg, er
barnaverndamefnd eða fátækrastjórn þyrftu að
ráðstafa. Hafði barnaverndarnefnd oft vakið máls
á nauðsyn heimilis af þvi tagi og óskað eftir,
að því yrði komið á fót. Þessi starfsemi reyndist
þó lítt samþýðanleg rekstrinum að öðru leyti og
olli ýmsum erfiðieikum í framkvæmd.
Með bréfi dags. 14. marz 1945 tjáði mennta-
málaráðuneytið bænum, að ráðuneytið hefði hlut-
azt til um, að Sóttvarnarhús ríkisins yrði lán-
að til að reka þar „upptöku- eða bráðabirgða-
heimili" hér í bænum fyrir börn. Hafði þriggja
manna nefnd (tveir frá barnav.n. Rvíkur og einn
frá barnaverndarráði) haft með höndum undir-
búning að stofnun slíks heimilis. Spurðist ráðu-
neytið jafnframt fyrir um, hvern þátt bærinn
vildi eiga í rekstri heimilisins. Þar eð bærinn
hafði þegar gert af sinni hálfu framangreindar
ráðstafanir um starfsemi upptökuheimilis, taldi
bæjarráð ekki ástæðu til að taka þátt í rekstrx
þessa heimilis ríkisins.
Húsakynni í Sóttvamarhúsinu voru óhentug
fyrir þessa starfsemi, enda ekki ætlunin að hafa
hana þar nema til bráðabirgða. Með bréfi dags. 24.
mai 1945 tilkynnti barnaverndarnefnd mennta-
málaráðuneytinu, að til sölu væri sumarbústað-
ur símamanna við Elliðavatn, Elliðativammur,
sem hún taldi vel nothæfan til rekstrar upptöku-
heimilis fyrir börn og unglinga. Hafði nefndin
áður mælt með því, að bærinn keypti það hús til
að reka þar upptökuheimili.
Menntamálaráðuneytið spurðist fyrir um Þa®
hjá bæjarráði (bréf dags. 29. maí 1945), hvort
bærinn vildi festa kaup á umræddri húseign,
með eða án þátttöku ríkissjóðs, en það hafnaði
allri aðild að kaupunum. Rikissjóður keypti ÞV1
húsið, án þátttöku bæjarsjóðs. Var upptökuheim-
ilið í Sóttvarnarhúsinu flutt að Elliðahvammx
10. okt. 1945. Hefir ríkið síðan rekið heimili þetta
fyrir allt land, og er það notað í aðkallandi til-
fellum sem athugunarstöð fyrir unglinga, er lent
hafa á glapstigum, áður en þeim er ráðstafað ann-
að. — Á heimilið hafa komið til dvalar rúml. 60
börn og unglingar að meðaltali á ári 1945—’51>
fæst 53 og flest 79 á einu ári.