Hermes - 01.08.1971, Blaðsíða 31

,,Skyldi helv. hann Tommi hafa not-
að sjensinn meðan ég er í sauma-
klúbb?“ (Kristín Bragad.)
. . . ,,Hvað er þettaj'œr maður ekk-
ert að éta hér?“ (Gréta Sörensd.)
Anzi er Guðm. Bogason myndarleg-
ur þarna á gólfinu, — uppíloft með
myndavélina ífúnksjón. (Inga Eng-
ilberts.)
kvenna, í stað fuglagargs var ógnþrunginn hávaði frá
slúðurþyrstum bekkjarsystrum og í stað sjávarlofts
mátti finna mjög fina kökulykt. Við nemum staðar
utan dyra og leggjum við hlustir.
Allar eru að tala og umræðuefnið er margbrotið.
Sem dæmi um það eru nokkrar athugasemdir, sem
hripaðar voru niður.
- Það fara víst allir á Sögu.
- Nei, ég fór fyrst á Röðul svo í Þórskaffi.
- Ég kann þrjár kjaftasögur, en helvítis Hermesar-
strákarnir fara að koma svo það verður að geyma þær.
- Ó, stakkels ég, stynur einhver.
- Ah, ég sé hele bakkelsið, stelpur, segir ein matar-
leg.
- Maður skyldi aldrei trúa Atla um of, segir sú tor-
tryggna.
- Stelpur, vitiði hvað, það brann hjá Siggu á Hjalta-
bakka, og það má heyra ábyrgðartilfinningu dreifbýl-
iskonunnar í röddinni.
- Þegar Magga Gunna og Jónína fá tækifæri til
að gera eitthvað, fer allt í dellu hjá þeim.
Við kímum góðlátlega, ljósmyndarinn og ég, ypt-
um öxlum og skundum til stofu.
Allt verður hljótt, þetta er eins og logn eftir stór-
viðri. Við ræskjum okkur og heilsum, því er vel tekið
og við fáum okkur sæti.
Nú verður allt annar blær yfir umræðunum. Sagð-
ar eru almennar fréttir af bekkjarsystkinum, menn
þræta um hvort sé digurra gesturinn eða Lilla og með
þessu öllu er drukkið mikið og gott kaffi með meðlæti
frá Möggu. Ljósmyndarinn mundar vélina og nær
þeim árangri sem hér má sjá. Undir miðnætti kveðj-
um við og höldum heim. Við erum sammála um það,
Góóir klúbbar
saumaklúbbar.
Og svo allt
þetta slúður.
(Margrét Jónsd.)
31