Morgunblaðið - 18.11.2011, Side 23

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. NÓVEMBER 2011
hreinskilni. Og svo hafði hann
ótrúlega þolinmæði þegar ég
þurfti að tjá mig um aldraða. Einn
af örfáum sem nennti virkilega að
setja sig inn í þetta áhugamál og
tala um það eins og það skipti
virkilegu máli. Það þótti mér afar
vænt um.
Trúaráhugi Villa var einlægur.
Fyrir nokkrum vikum sat ég við
rúmstokkinn hans og var að lesa
fyrir hann bók eftir Sigurbjörn
Einarsson biskup. Þegar ég hafði
lesið um stund stoppar hann mig
og segir: Viltu fara og kaupa fyrir
mig Biblíu? Það er fyrir ungan
strák sem er að fara að fermast.
Villi átti síðustu vikurnar erfitt
með að muna öll orð og koma frá
sér því sem hann vildi segja svo ég
hringdi í Vigdísi þegar ég kom
heim og spurði hvort hún vissi fyr-
ir hvaða dreng ég ætti að kaupa
Biblíuna. Þá var það þannig að
hann hafði frétt af ungum dreng
sem tengdur var konunni hans
sem hafði að eigin frumkvæði beð-
ið foreldra sína um að fá að verða
skírður og fá að fermast núna í
vor. Honum fannst mikilvægt að
pilturinn ætti Guðs orð. Þegar ég
kom með bókina daginn eftir
spurði ég hvað hann vildi að stæði
fremst í bókinni. Eitthvað sem
væri skrifað frá honum. Við fund-
um út í sameiningu með Vigdísi,
sem síðustu vikurnar sat einatt við
rúmstokkinn hans, að 23. Davíðs-
sálmur segði allt sem segja þyrfti.
Sá sálmur fylgir líka hér því hann
endurspeglar þá sannfæringu sem
Vilhjálmur átti í sínu hjarta. Það
mun sefa sorg þeirra sem nú
syrgja – sú fullvissa að hann er nú
kominn heim.
Drottinn er minn hirðir,
mig mun ekkert bresta.
Á grænum grundum
lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég langa ævi.
(23. Davíðssálmur)
Guðbjörg R. Guðmundsdóttir.
Hávær hlátur og ósvikinn áhugi
gerði Villa að skemmtilegum
ferðafélaga þar sem við brunuðum
suður Frakkland áleiðis til Lyon.
Á leiðinni tilbaka þótti okkur til-
valið að koma aðeins við á Ítalíu.
Ef Villi hefði fengið að ráða hefði
ferðlagið tekið mánuði þar sem allt
þurfti að skoða og svo helst að
mála það í kjölfarið.
Í Ölpunum einn morguninn fóru
þeir saman nafnarnir í dagrenn-
ingunni, sá stóri og sá litli. Það
þurfti að ná dögginni og mála Mar-
íulíkneski sem stóð á fjallstoppi
gegnt þeim þegar sólin kæmi upp.
Þeir sátu einbeittir hvor með sínar
trönurnar og máluðu meðan dal-
urinn svaf. Sá stóri hvatti þann
litla, hrósaði og leiðbeindi á víxl.
Þolinmæði og einstaklega gott
skap var ríkjandi karakterein-
kenni Villa ásamt endalausri
væntumþykju fyrir sínum nánustu
og fjölbreyttum áhugamálum.
Þetta varð mér ljóst þennan fal-
lega morgun í Ölpunum og frekari
kynni staðfestu það seinna. Natni,
þolinmæði og umhyggja hans fyrir
Tedda var nánast takmarkalaus
alla tíð. Síðar kom stoltið. Sá stutti
er orðinn stór og hefur fengið í arf
góða lund afa síns. Missirinn er
mikill og sár. Kvarnast hefur úr
þriðja heimili Kristu í Breiðholtinu
en þar var afinn ætíð áhugasamur
og gaf sér tíma. Kartöflur voru
settar niður, myndir málaðar eða
farið yfir heimanámið. Hanna átti
föður sinn að sem klett í lífinu,
sama hvað, sama hvenær.
Á samband okkar Villa bar aldr-
ei skugga allt fram til síðasta dags
og það þakka ég honum frekar en
mér. Ég er þakklátur fyrir kynnin
og samfylgdina. Vigdísi og afkom-
endum þeirra votta ég samúð
mína.
Börkur.
 Fleiri minningargreinar
um Vilhjálm Grímsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
✝ ÞórhildurHrefna Jó-
hannesdóttir fædd-
ist á Skagaströnd 3.
september 1911.
Hún lést á Heil-
brigðisstofnuninni
á Blönduósi 9. nóv-
ember 2011.
Foreldrar henn-
ar voru Helga Þor-
bergsdóttir frá
Dúki í Sæmund-
arhlíð, Skagafirði, f. 30. apríl
1884, d. 30. september 1970, og
Jóhannes Pálsson frá Ófeigs-
stöðum í Köldukinn, Þingeyj-
arsýslu, f. 23. maí 1878, d. 9.
mars 1972. Systkini Hrefnu voru
alls fimmtán: Guðjón Þorberg-
ur, f. 1902, d. 1907, Guðbjörg
Sigríður Jóhanna, f. 1904, d.
1989, Elín Aðalbjörg, f. 1905, d.
1995, Páll Ólafsson Reykdal, f.
1907, d. 1989, Þorbergur Gísli, f.
1908, d. 1953, sveinbarn, f. 1910,
d. 1910, Þorleifur Skagfjörð, f.
1913, d. 1988, Guðjón Skagfjörð,
f. 1914, d. 2010, Jóhanna Helga
Skagfjörð, f. 1916, d. 2002, Hart-
mann, f. 1918, d. 1976, Guð-
mundur Jakob, f.
1920, Birna Þur-
íður, f. 1921, d.
2006, Árni Jón, f.
1924, d. 1924, Guð-
rún, f. 1925 og
sveinbarn, f. 1927,
d. 1927. Tíu af börn-
um Helgu og Jó-
hannesar áttu af-
komendur og eru
þeir nú orðnir fleiri
en fimm hundruð.
Hrefna giftist ekki og eign-
aðist engin börn. Hún bjó lengst
af hjá foreldrum sínum í Garði á
Skagaströnd og vann því heimili
mikið en þar var ávallt mikill
gestagangur ættingja og vina.
Einnig vann hún nokkuð við fisk-
og rækjuvinnslu. Eftir fráfall
foreldra sinna leigði Hrefna íbúð
í húsi Guðmundar bróður síns að
Hólabraut 25 á Skagaströnd í
nær 40 ár. Síðustu tvö árin bjó
hún á Dvalarheimilinu Sæborg á
Skagaströnd.
Útför Hrefnu verður gerð
frá Hólaneskirkju á Skaga-
strönd í dag, 18. nóvember
2011, og hefst athöfnin kl. 14.
Elsku Hrefna frænka.
Létt á fæti, glaðlynd, lágvaxin
kona sem hefur verið órjúfanleg
heild af stórfjölskyldunni í
Skeifunni áratugum saman.
Okkar fyrstu minningar um þig
eru frá Garði þar sem þú bjóst
hjá ömmu og afa, við komin í
jólaboð og þú að hella súkkulaði
í fínu, gylltu sparibollana.
Börnin löðuðust að þér og þú
áttir alltaf til bros og hlátur
handa þeim. Þú passaðir þau oft
og leiddir margar litlar hendur.
Það var ekki ósjaldan sem
kaffilyktin hjá þér kitlaði nefið á
morgnana og við kíktum í eld-
húsið til þín. Þá sagðir þú kímin:
„Viljið þið ekki smá sopa?“
Þegar við komum norður var
það fastur liður hjá okkur systr-
um að setja í þig rúllur, greiða
þér og gera þig fína. Það líkaði
þér vel.
Þú hafðir svo gaman af því að
sýna hvað þú varst að gera í
föndrinu, keramíkið þitt, dúkana
og fleira sem þú gerðir svo lista-
vel. „Viltu ekki velja einn?“
sagðir þú oft og það var nú vel
þegið. Ein jólin gafstu börnun-
um okkar koddaver sem þú
hafðir málað á, það var lýsandi
fyrir þig að hugsa vel til allra.
Þú varst eins og drottning á
100 ára afmælinu þínu núna í
september og naust þess virki-
lega að halda stórveislu og hitta
fólkið þitt.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur Eiríksson)
Megi ljós og friður umvefja
þig, elsku frænka.
Helga og Lára.
Elsku Hrefna mín.
Þú sast oftast á stólnum við
dyrnar í stofunni hjá mömmu og
pabba þegar þú komst upp af
neðri hæðinni hjá þeim þar sem
þú bjóst. Þú sagðir yfirleitt ekki
margt að fyrra bragði en svar-
aðir vel ef á þig var yrt. Heyrn-
in bagaði þig mjög seinni árin
og heyrnartækin virtust ekki
alltaf virka vel. En nærvera þín
var góð og oftast stutt í brosið,
sérstaklega þegar börnin voru
nærri.
Ég man fyrst eftir þér í Garði
hjá afa og ömmu en þangað var
alltaf gott að koma. Það er líka
til mynd af okkur 3 yngri systk-
inunum þar sem þú situr með
Láru í fanginu og við tvíbur-
arnir stöndum og höllum okkur
upp að þér – ótrúlega falleg
mynd. Svo fluttir þú til Palla og
Heiðu með afa og ömmu og eftir
andlát þeirra fluttir þú fljótlega
á neðri hæðina hjá mömmu og
pabba.
Ég og mínir eigum bara góð-
ar minningar um þig. Það var
alltaf gott að kíkja niður til þín
og fá brjóstsykur eða annað
nammi. Það breyttist ekkert við
að þú fluttir niður á Sæborg fyr-
ir aðeins 2 árum.
Það var líka frábært að þú
gast haldið veglega upp á 100
ára afmælið fyrir rúmum 2 mán-
uðum í hópi ættingja og góðra
vina. Þó tíminn haldi áfram þá
falla þeir smám saman frá sem
aldraðir verða og nú var þinn
tími kominn. Það var gott að þú
hélst öllu þínu andlega alveg
fram á síðustu stund.
Nú ert þú komin til afa og
ömmu og ég veit að þér líður
líka vel hjá þeim.
Karl Guðmundsson.
Þórhildur Hrefna
Jóhannesdóttir
tóku vel á móti þér. Nú getið þið
rifjað upp ykkar minningar öll
saman.
Elsku Olli minn, mig langar til
þess að þakka þér fyrir allar góðu
stundirnar sem við áttum saman
og allar minningarnar munu lifa
áfram hjá mér.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Elsku Jögga, Silla, Þröstur og
fjölskyldur, ég votta ykkur mína
dýpstu samúð.
Þín frænka og vinkona,
Helga Stefánsdóttir.
Hann Olli bróðir er dáinn og
ég á svo erfitt með að sætta mig
við það. Við sem vorum orðin svo
náin og farin að sækja hvort ann-
að heim. Olli var 13 árum eldri en
ég og var hann að fara að heiman
þegar ég var að komast á ung-
lingsárin. Hann var mér alltaf
ákaflega góður bróðir og færði
mér gjafir þegar hann kom heim í
lok vertíðar. Eftir að Olli var far-
inn að búa með henni Þorfinnu
sinni kom ég oft til þeirra og urð-
um við Þorfinna mjög góðar vin-
konur. Lífið tók við með sínu
amstri og hver hafði nóg með sitt
en væntumþykjan var alltaf til
staðar. Þó hittumst við alltaf hjá
mömmu og pabba í jólaboðum.
Vissi ég að hann var mjög ham-
ingjusamur með Þorfinnu sinni
og börnunum þeirra þremur. Eft-
ir að hann missti ástina sína má
segja að slokknað hafi á ein-
hverju hjá honum, svo sárt sakn-
aði hann hennar. Það tók líka
mikið á hann þegar sonur hans,
hann Þröstur, missti Brynju sína
sem var Olla einstaklega góð. En
Olli bróðir var samt harður af sér
og bar ekki sorgir sínar á torg.
Það má segja að síðustu 6 eða 8
árin hafi samgangurinn á milli
okkar hafist aftur, við hjónin
skruppum til hans í kaffi og hann
kom til okkar. Í sumar og fyrra-
sumar kom hann oft á pallinn til
okkar og spjallaði um heima og
geima, og um hana Þorfinnu sína.
Olli varð okkur samferða til
Reykjavíkur í sumar og kom til
baka með okkur eftir tæpan hálf-
an mánuð og má segja að það hafi
verið hlegið mikið á leiðinni.
Hann sagði okkur svo margt frá
sínum manndómsárum sem ég
vissi ekki og söng hann með mér
og það var ekki leiðinlegt. Ég sá
ekki betur en að mínum manni
líkaði vel. Þetta var dásamlegur
tími sem aldrei gleymist. Það
gladdi mig líka þegar hann fór á
Hornbrekku og fór að blanda
geði við bróður okkar sem þar
var fyrir og það var gott að sjá þá
svona mikið saman og gaman að
heimsækja þá og hlusta á þá rifja
upp gömlu dagana. Og gleðilegt
að þeir bræður skyldu fá þennan
tíma saman sem var þó alltof
stuttur.
Elsku Olli, þakka þér fyrir að
hafa verið mér alla tíð góður
bróðir og vinur. Guð geymi þig,
ég veit að þú ert búinn að hitta
hana Þorfinnu þína á ný.
Elsku Þröstur, Silla og Jörg-
ína, megi Guð styrkja ykkur í
sorginni.
Kær kveðja,
Guðrún Elísabet (Gunna
Beta systir og frænka).
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
SVANHILDUR SNÆBJARNARDÓTTIR,
áður til heimilis á
Hellu,
Hellissandi,
sem lést fimmtudaginn 10. nóvember,
verður jarðsungin frá Ingjaldshólskirkju laugardaginn
19. nóvember kl. 14.00.
Gunnar Már Kristófersson, Auður Jónsdóttir,
Steinunn J. Kristófersdóttir, Lúðvík Lúðvíksson,
Sigurjón Kristófersson, Sigurlaug Hauksdóttir,
Snæbjörn Kristófersson, Kristín S. Karlsdóttir,
Svanur K. Kristófersson, Anna Bára Gunnarsdóttir,
Þröstur Kristófersson, Sigurbjörg E. Þráinsdóttir,
Kristinn Valur Kristófersson, Guðríður A. Ingólfsdóttir,
ömmubörn, langömmubörn og langalangömmubörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför hjartkærs eigin-
manns, föður, tengdaföður og afa,
STEFÁNS INGA VAGNSSONAR
bónda,
Minni-Ökrum.
Guð blessi ykkur öll.
Sigurlaug Jónsdóttir,
Sigurbjörg Th. Stefánsdóttir, Magnús Hlíðdal Guðjónsson,
Vagn Þormar Stefánsson, Guðrún Elva Ármannsdóttir,
Jón Hjörtur Stefánsson, Þorbjörg Harðardóttir,
Guttormur Hrafn Stefánsson, Kristín Halla Bergsdóttir
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir hlýhug og samúð við
andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, sonar, bróður, frænda og afa,
PÁLS HERSTEINSSONAR
prófessors.
Ástríður Pálsdóttir,
Hersteinn Pálsson, Elínborg Hákonardóttir,
Páll Ragnar Pálsson, Ragnhildur Kristjánsdóttir,
Margrét Ásgeirsdóttir,
Inga Hersteinsdóttir,
Anna Margét, Sigmundur og Elfur.
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð, hlýju og hjálpsemi vegna
andláts
ÁRNA ÞORKELSSONAR.
Sérstakar þakkir til Valgerðar Sigurðardóttur
læknis, heimahlynningar og starfsfólks
líknardeildar fyrir einstaka umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þorkell S. Árnason, Rakel Egilsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGRÍÐUR GUNNARSDÓTTIR
úr Von,
Reykási 47,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi föstudaginn
11. nóvember.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju mánudaginn 21. nóvember
kl. 13.00.
Lilja Sigurðardóttir,
Jón Gunnar Sigurðsson, Cheryl Jonsson,
Viðar Marel Jóhannsson,
Birgir Marel Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum innilega samúð og hlýhug við fráfall systranna
ERLU OG SVÖNU TRYGGVADÆTRA.
Sigríður Svana Pétursdóttir, Ólafur Tryggvi Egilsson,
Arndís Erla Pétursdóttir, Snorri Már Egilsson,
Tryggvi Pétursson, Guðrún Björg Egilsdóttir,
Katrín Pétursdóttir,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir fyrir hlýhug og samúðar-
kveðjur við andlát og útför eiginkonu minnar,
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
MARGRÉTAR JAKOBSDÓTTUR LÍNDAL
kennara.
Kristinn Gíslason,
Jakob Líndal Kristinsson, Kristín Gísladóttir,
Halldóra Kristinsdóttir, Þorkell Traustason,
Gísli Kristinsson, Bjarney Sigvaldadóttir,
Jónína Vala Kristinsdóttir, Gylfi Kristinsson,
ömmubörn og langömmubörn.