Morgunblaðið - 30.12.2011, Side 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. DESEMBER 2011
✝ SigmundurJónsson fædd-
ist 9. ágúst 1927.
Hann lést 12. des-
ember 2011. For-
eldrar hans voru
Jón Guðmundsson,
ættaður frá Lauga-
landi í Fljótum, d.
28. maí 1966, og
Sigrún Steinunn
Sigmundsdóttir,
ættuð frá Vestari-
Hóli í Fljótum, d. 28. júlí 1982.
Fósturforeldrar hans voru Sig-
mundur Jónsson, d. 29. apríl
1941, og Halldóra Ingibjörg
22. ágúst 1960, dætur óskírðar,
f. 15. desember 1961, dánar á
sama ári, Bára, f. 24. apríl 1963,
og Eygló, f. 26. febrúar 1965.
Sigmundur ólst upp á Vest-
ari-Hóli hjá ömmu sinni og afa
og móðursystkinum sínum við
hefðbundin sveitastörf. Smám
saman tók hann við búinu af
móðurbræðrum sínum Jóni og
Sveini. Fyrstu búskaparár sín
vann hann töluvert utan heim-
ilisins, meðal annars við vega-
gerð yfir Lágheiði og á vertíð í
Vestmannaeyjum. Sigmundur
var vel hagmæltur og eftir hann
liggur fjöldi ljóða. Sigmundur
kvæntist ekki né eignaðist börn
en sambýliskona hans hin síðari
ár er Ólína Guðmundsdóttir.
Útför Sigmundar fer fram frá
Barðskirkju í Fljótum í dag, 30.
desember 2011, og hefst athöfn-
in kl. 14.
Baldvinsdóttir, d.
1955. Sigmundur á
eina systur, Hólm-
fríði, f. 8. mars
1933. Hennar mað-
ur er Héðinn Her-
móðsson frá Mjó-
eyri í Eskifirði. Þau
eignuðust 11 börn.
Hrönn, f. 13. maí
1950, Hafdís, f. 24.
apríl 1954, Haf-
steinn, f. 20. sept-
ember 1955, dáinn á sama ári,
Sigrún Jóna, f. 7. október 1956,
Kolbrún, f. 29. apríl 1958, Bryn-
dís, f. 6. júní 1959, Hermóður, f.
Sigmundur Jónsson var
fæddur á Vestari-Hóli Fljótum
9. ágúst 1927, átti þar lögheimili
alla stund síðan, hann var sonur
hjónanna Sigrúnar Sigmunds-
dóttur og Jóns Guðmundssonar,
bónda á Hálsi í Flókadal. For-
eldar Sigmundar fluttu til
Reykjavíkur 1934, varð Sig-
mundur eftir hjá afa sínum og
ömmu, þeim Sigmundi Jónssyni
og Halldóru Baldvinsdóttur á
Vestarihóli. Sigmundur var
fermdur frá Barðskirkju ásamt
níu öðrum börnum á hvíta-
sunnudag 1941. Sigmundur
vann alla algenga verkamanna-
vinnu á yngri árum svo sem í
vegavinnu á vorin, var í slát-
urtíð á haustin einnig fór hann
á vertíð til Keflavíkur og tvær
vertíðir í Vestmanneyjum. Árið
1954 eignast Sigmundur jörðina
Vestarihól og var búandi þar í
tvö ár og leigði síðan Páli Gunn-
laugssyni hana í tvö ár, en átti
lögheimili samt áfram á jörð-
inni. Um 1960 byggði Sigmund-
ur íbúðarhús og fjós á jörðinni
úr steinsteypu. Eftir það byggði
hann afkomu sína mest á
kúabúskap fram yfir 1990 en þá
skipti hann yfir í fjárbúskap þar
til fyrir 4-5 árum að hann fækk-
aði fé og á sl. ári var hann hætt-
ur öllum búskap. Sigmundur
var kjörinn í hreppsnefnd
Haganeshrepps og var þar átta
ár, mörg ár var hann formaður
Sjúkrasamlags Haganeshrepps.
Ekki kvæntist Sigmundur og á
enga afkomendur, en hélt ráðs-
konur og var Ólína Guðmunds-
dóttir, frá Grímsey lengst hjá
honum og var það þegar hann
lést. Sigmundur og Ólína dvöldu
hér á Siglufirði á Skálahlíð,
heimili fyrir aldraða, veturinn
2010-11 en voru á Vestarihóli
síðastliðið sumar en komu aftur
í september, þar andaðist Sig-
mundur hinn 12. þessa mán-
aðar. Sigmundur var vel hag-
mæltur og einnig samdi hann
leikrit sem flutt var á þorrablóti
á Ketilási fyrir mörgum árum.
Það voru margir sem leituðu til
Sigmundar um tækifærisvísur.
Sigmundur var tryggur sinni
heimabyggð og vann henni allt
sem hann gat. Nú við leiðarlok
færi ég Sigmundi þakkir fyrir
trygga vináttu liðin ár. Ég veit
að það verða vinir í varpa því
von er á gesti sem taka fagn-
andi á móti honum. Hvíl í friði,
kæri fermingarbróðir, og falinn
þeim sem gaf þér lífið á morgni
lífs þíns. Ættingjum öllum fær-
um við Sigríður eiginkona mín
innilegustu samúðarkveðjur,
sérstakar kveðjur fær Ólína,
ráðskona hans, sem hefur stutt
Sigmund vel hin síðari ár.
Hvíl í friði.
Ólafur Jóhannsson.
Kunningi minn og sveitungi,
Sigmundur Jónsson á Vestara-
Hóli, er allur. Hann fæddist að
Vestara-Hóli í Flókadal og þar
var hann fóstraður upp hjá afa
sínum og ömmu, Þeim Sigmundi
Jónssyni og Halldóru Baldvins-
dóttur, er þar bjuggu. Var hann
augasteinn Sigmundar afa síns
og eini nafni hans. Eftir að Sig-
mundur eignaðist jörðina Vest-
ara-Hól, um miðjan sjötta ára-
tug liðinnar aldar, byggði hann
þar upp öll hús, ræktaði og bjó
góðu búi um árabil. Um og eftir
liðin aldamót sló hann allveru-
lega af búskapnum og átti hin
síðari ár aðeins fáa tugi kinda.
Hann var glöggur á fénað og
fór vel með skepnur sínar. Um
tuttugu ára skeið dvaldi hjá Sig-
mundi Jón móðurbróðir hans og
Guðrún frænka hans átti
löngum vissan dvalarstað hjá
honum að Vestara-Hóli. Áður
en Sigmundur hóf búskapinn af
fullri alvöru hafði hann verið á
vetrarvertíðum og stundað al-
menna verkamannavinnu.
Sigmundur var að mörgu
leyti vel gerður maður. Hann
var stundum fljóthuga, en minn-
ugur og eftirtektarsamur varð-
andi menn og málefni, fylgdist
vel með náttúrunni og fannst
fuglalífið orðið dapurt. Hann
hafði gaman af að taka í spil og
var hagmæltur vel. Sveitungar
hans nutu afrakstursins einkum
á Þorrablótum og við önnur
„hátíðleg“ tækifæri. Hann
fylgdist vel með málefnum líð-
andi stundar og hafði skoðanir á
þeim. Sigmundur gegndi ýms-
um trúnaðarstörfum fyrir sveit
sína. Hann sat um árabil í
hreppsnefnd Haganeshrepps,
alllengi hafði hann á hendi af-
greiðslu og umsjón með sjúkra-
samlaginu og um tíma var hann
meðhjálpari við Barðskirkju.
Ekki veit ég hversu næmur
Sigmundur var. Hann sagði mér
að eitt sinn hefði hann séð Þor-
geirsbola, það var undanfari að
gestakomu. Yfirleitt sat Sig-
mundur á friðarstól en fyrir
nokkrum árum varð hann að
verjast yfirgangi er sótt var að
honum að ósekju, er gera átti
hann jarðlausan mann. Sig-
mundi féll þetta miður og varð
fár við. Hann leitaði þá aðstoðar
glöggra manna og varðist. Mál-
ið var síðar dæmt honum í vil
bæði í Héraðsdómi og Hæsta-
rétti.
Liðin misseri var heilsu Sig-
mundar tekið að hraka. Síðla
árs 2010 flutti hann, ásamt
Ólínu Guðmundsdóttur, sam-
býliskonu sinni, til Siglufjarðar
til dvalar á Skálahlíð yfir vetr-
armánuðina. Á liðnu sumri
dvöldu þau að Vestara-Hóli.
Hygg ég að Sigmundi hafi oft
verið innanbrjósts svipað og
Magnúsi Gíslasyni, bónda og
skáldi að Vöglum, þegar Magn-
ús orti kvæðið Skagafjörður, en
þar stendur m a:
Má af Fljóta fegurð státa,
fjöllum, hlíðum, engi og blá,
en þó er sárt að þurfa að játa,
að þar hefur orðið brestur á.“
Hin síðari ár nutu þau Sig-
mundur og Ólína aðstoðar sveit-
unga sinna með aðdrætti og
fleira. Drýgstu aðstoðina tel ég
að Guðbrandur Þór frá Saurbæ
hafi veitt þeim, að öllum öðrum
ólöstuðum. Sigmundi þakka ég
góða viðkynningu. Ólínu og
vandamönnum Sigmundar votta
ég samúð mína.
Guðmundur Óli.
Í tilefni af stórafmæli Skag-
firðingsins Hannesar Péturs-
sonar hafa ýmsir rifjað upp
hans þekkta æskuljóð:
Bláir eru dalir þínir
byggð mín í norðrinu.
Sigmundur á Vestari-Hóli
þekkti þessa skagfirsku dali
betur en margir aðrir. Ég hafði
stundum á tilfinningunni, þessi
sjö sumur sem ég var í læri hjá
honum, fram yfir fermingu, að
hann þekkti flesta króka og
kima á fjöllum og dölum við ut-
anverðan Skagafjörð. Þannig
voru lýsingar á skálum, hnjúk-
um, melum og inndölum við eld-
húsborðið á Vestari-Hóli. Flóka-
dalur var hans sérsvið.
Sigmundur tók ungur við búi
á Vestari-Hóli, fljótlega eftir að
afi hans og alnafni féll frá.
Hann naut til þess stuðnings
móðursystkina sinna, Indiönu,
Jóns og Guðrúnar. Búskapurinn
var stundaður af krafti, innsæi
og umhyggju, sem einkenndi
manninn sjálfan. Öll húsdýrin
höfðu t.d. sín nöfn, sem voru
ekki valin út í bláinn, heldur
byggð á skapgerðarstúdíum á
skepnunum og gjarnan lýst í
bundnu máli.
Fyrir hlaupastrák var dvöl á
Vestari-Hóli sískapandi sumar-
starf. Margt að prófa. Mér
fannst ég vera í prívatvinnu-
skóla. Ef eitthvað vantaði varð
að leysa málið á staðnum. Eitt
sumarið varð rottugangur á
bænum. Við Sigmundur gáfum
sköpunargleðinni lausan taum
við að útbúa gildrur og vöktum
yfir þeim fram eftir kvöldum til
að fylgjast með veiðinni – sem
okkur þótti alltaf of lítil.
Sigmundur varð þekktastur
innan og utan sveitar fyrir vísur
sínar og gamankvæði. Raunar
var hagmælskan eins konar
heimilislist á Vestara-Hóli.
Hnyttnir kviðlingar Sigmundar
um atburði, tíðindi, tilsvör og
framgöngu sveitunganna flugu
á milli bæja. Árlega kom langur
þorrablótsbragur. Hann hafði
skondið sjónarhorn á landsmál-
in, eins og sjá má í bókinni
Skagfirsk skemmtiljóð. Lítið af
kveðskap Sigmundar er að-
gengilegt og væri óskandi að
meira rataði á prent að honum
gengnum.
Ég undraði mig á leikni hans
með íslenskt mál. Skólaganga
var ekki löng og heimsbók-
menntir voru ekki daglegur
lestur. Ég man að ég dauðöf-
undaði hann af hversu fljótur
hann var að ráða krossgátur.
Varð að sætta mig við að orð-
snilld væri aðeins sumum í blóð
borin. Eðlisleg greind hjálpaði
til. Orðfærið lagði grunn að
samskiptahæfileikum, sem
ásamt réttsýni, dómgreind og
sterkum vilja til verka kom hon-
um í hreppsnefnd Haganes-
hrepps og ýmis önnur trúnaðar-
störf. Hann var m.a. um árabil
formaður Verkalýðsfélagsins
Flóka.
Kannski sameinuðust margir
af mannkostum Sigmundar í
þeirri iðju hans að klippa hár
sveitunganna í frístundum.
Greiðviknin, gestrisnin, og
skemmtilegheitin fengu í þess-
ari samfélagsþjónustu sinn eðli-
lega farveg.
Ég átti bágt með að ímynda
mér að Sigmundur eltist. Mér
fannst hann alltaf jafn þéttur á
velli og líklegur til átaka.
Vinnusemin var þó farin að taka
sinn toll, eins og kemur fram í
vísu hans í fyrrnefndri bók:
Ónýtur ég er til puðs,
annað líf má dreyma.
Krafturinn er kominn til Guðs
en kroppurinn ennþá heima.
Sigmundur á Vestari-Hóli
skilur eftir minningar um gleði
og gamanmál, vinnusemi og
atorku, ábyrgð og trúnað. Hann
kenndi okkur sem fengum að
fylgjast með honum dýrmætar
lexíur með fyrirmynd sinni og
framgöngu.
Systir mín, sem einnig fékk
að njóta á Vestari-Hóli kennslu
í gagnsemi og góðum siðum,
biður fyrir kveðju.
Jónas Guðmundsson.
Okkur langar að minnast Sig-
mundar bónda frá Vestari-Hóli
eða Bimba eins og hann var
jafnan kallaður í fjölskyldunni.
Hjá honum snerist lífið um bú-
skap og að nytja landið sem
hann hafði alist upp við. Hann
stundaði lengst af kúabúskap en
seinni árin þegar heilsan fór að
þverra snéri hann sér að kind-
um og breytti þá fjósinu í fjár-
hús. Í gegnum árin höfum við
fjölskyldan heimsótt Bimba,
alltaf voru móttökur góðar og
höfðum við mjög gaman af þess-
um heimsóknum, var hann mjög
hagmæltur og kom oft með vís-
ur við eldhúsborðið sem kættu
mannskapinn. Bimbi bjó lengi
vel einn en nú síðustu árin bjó
Ólína hjá honum, þau náðu vel
saman og áhugamál þeirra
beggja var meðal annars bú-
skapur, dýrin og að nægur mat-
ur væri til í búrinu. Seinustu ár-
in höfðum við það fyrir venju að
ferðast með Bimba og Ólínu á
afmælisdegi hans, hafði hann
mjög gaman af að ferðast og
skoða landið og bændabýlin,
hann naut þess að sjá sveitirnar
í blóma.
Bimbi var með einstaklega
góða sjón miðað við aldur og
eitt sinn þegar við vorum á
ferðalagi og það vantaði nafn á
eitt býlið greip ég kortið og ætl-
aði að lesa á það, fannst honum
ég vera lengi að rýna í kortið og
sagði „réttu mér kortið væni“
og var hann fljótur að finna
nafnið á bænum. Á afmælinu
hans í sumar fórum við í dags-
ferð fyrir Skaga með hann og
Ólínu, eftir þá ferð hafði hann á
orði að líklega yrðu ferðirnar
ekki fleiri. Bimba þótti mjög
vænt um hólinn sinn og þar
vildi hann jafnan vera og var
hann þar á meðan heilsan leyfði.
Síðastliðinn vetur var hann á
Siglufirði og líkaði það vel og
var hann aftur kominn þangað
þegar yfir lauk.
Kæri Sigmundur (Bimbi), við
þökkum allar stundir sem við
áttum með þér
Guð blessi minningu þína.
Bryndís, Magnús
og fjölskylda.
Sigmundur
Jónsson
✝
Elskuleg konan mín, systir okkar og frænka,
HULDA ÞÓRÐARDÓTTIR
fyrrv. bankastarfsmaður,
Laugarnesvegi 112,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi sunnu-
daginn 25. desember.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 2. janúar
kl. 13.00.
Hólmsteinn Þórarinsson,
Svana I. Þórðardóttir,
Charlotta O. Þórðardóttir, Úlfar Gunnar Jónsson,
Hulda Hrönn Úlfarsdóttir, Aðalsteinn Finsen,
Edda Sólveig Úlfarsdóttir,
börn og tengdafjölskyldur.
✝
Okkar yndislega eiginkona, móðir, dóttir,
systir, tengdadóttir og mágkona,
BERGLIND MARÍA KARLSDÓTTIR,
Krossholti 12,
Keflavík,
lést á taugalækningadeild Landspítalans í
Fossvogi þriðjudaginn 27. desember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Kristinn Einarsson,
Bára Erna Lúðvíksdóttir,
Fanney Þórunn Kristinsdóttir,
Arna Lind Kristinsdóttir,
Bára Erna Ólafsdóttir, Ellert Pétursson,
Arnbjörg Eiðsdóttir, Helgi Kristjánsson,
Hörður Már Karlsson, Anna Lilja Guðjónsdóttir,
Einar Jónsson, Fanney Kristinsdóttir,
Magnea Sif Einarsdóttir, Einar Friðrik Brynjarsson.
✝
Ástkær móðir mín, systir, tengdamóðir, amma
og langamma,
BERGÞÓRA SIGFÚSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum í Fossvogi miðviku-
daginn 21. desember.
Hún verður jarðsungin frá Neskirkju fimmtu-
daginn 5. janúar kl. 15.00.
Fyrir hönd fjölskyldu hennar,
Sigfús Grétarsson, Margrét S. Sigbjörnsdóttir,
Friðrik Atli Sigfússon,
María Huld Markan Sigfúsdóttir, Kjartan Sveinsson,
Snorri Grétar Sigfússon,
Hildur Þóra Sigfúsdóttir
og langömmubörn,
Friðrik Valdimar Sigfússon, Alexía Margrét Gunnarsdóttir,
Steingrímur Sigfússon.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÞORGILS V. STEFÁNSSON,
Háholti 7,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness miðvikudaginn
28. desember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Ingibjörg F. Hjartar,
Dagný Þorgilsdóttir, Neal Hermanowicz,
Hörður Þorgilsson, Lilja Stefánsdóttir,
Fríða Þorgilsdóttir,
Ásdís Hermanowicz,
Stefán Hermanowicz,
Dagný Harðardóttir,
Rósa Harðardóttir.
✝
Okkar ástkæri
RAGNAR SIGURBJÖRN STEFÁNSSON,
Raggi rakari,
lést á heimili sínu fimmtudaginn
22. desember.
Úförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstu-
daginn 6. janúar kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Minningarsjóð Heimahlynningar á
Akureyri.
Salbjörg J. Thorarensen,
Bogi Rúnar Ragnarsson,
Marín Hallfríður Ragnarsdóttir, Kolbeinn Friðriksson,
Kári Kolbeinsson,
Stefán Sigurbjörnsson, Marín Hallfríður Ragnarsdóttir,
Magnea Hrönn Stefánsdóttir, Jón Höskuldsson,
Stefán Már Stefánsson, Lára Margrét Traustadóttir.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar endurgjaldslaust
alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðs-
ins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi
liður, "Senda inn minningargrein",
valinn úr felliglugganum.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar en
á hádegi tveimur virkum dögum
fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Minningargreinar