SunnudagsMogginn - 29.01.2012, Blaðsíða 38

38 29. janúar 2012
Margar þær ljósmyndir sem Ólafur K. Magnússon tók urðustaðfesting á veruleikanum. Voru margbrotnar í einfald-leika sínum og myndmálið bókstaflega greyptist inn íhuga og vitund þjóðarinnar. Í þessu sambandi má nefna
mynd úr Lækjargötu í Reykjavík sem tekin var árið 1976. Kunnugleg
hús, bílar á ferðinni og borgarskáldið bíður eftir grænum karli gang-
brautarljóssins. Virðulegur að sjá; í frakka, með hatt og tösku undir
hendi Með hverju í? Hvað er í pokanum? Svo orti skáldið sem hér er
umfjöllunarefni; Tómas Guðmundsson.
Aðeins sex dagar voru liðnir af nýrri öld þegar Tómas var í heiminn
borinn. Hann var fæddur 6. janúar 1901 að bænum Syðri-Brú í Gríms-
nesi þar sem hann ólst upp og bjó fram á unglingsár. Þá lá leið hans í
borgina; en Tómas nam fyrst við Menntaskólann í Reykjavík og síðar
lagadeild HÍ. Var um skeið starfsmaður á Hagstofunni en lengst hafði
Tómas viðurværi sitt af skáldskap og bókmenntum. Var Tómas bæði
afbragðsgott ljóðskáld og ekki síður hagur á óbundið mál og á mörgum
heimilum eru bækur þeirra Tómasar og Sverris Kristjánssonar, Ís-Skáldið Tómas á gangi í Lækjargötu og bíður eftir grænum karli gangbrautarljóssins.
Morgunblaðið/Ólafur K. Magnússon
Myndasafnið 1976
Meðan íslenzk
tunga er töluð
Þegar þrasssveitin Anthrax limaði gamlasöngvarann, Joey Belladonna, aftur innfyrir Big Four-tónleikaferðina með Metal-lica, Megadeth og Slayer sumarið 2010
lifnaði yfir flösufeykjum vítt og breitt um heiminn.
Gullaldarliðið var hér um bil komið saman á ný.
Einn vantaði þó, gítarleikarann Dan Spitz. Engu
tauti varð við hann komið enda hefur hann haslað
sér völl á nýjum vettvangi, sérhæfir sig nú í smíði
eðalúra.
Eftir tólf ár í eldlínunni með Anthrax gerðist gít-
arinn Dan Spitz leiður árið 1995. Hann yfirgaf því
sveitina og reri á glæný mið. Ritaði sig inn í nám í
úrsmíði við Bulova-skólann í Bandaríkjunum. Spitz
mændi ekki í gaupnir sér í Bulova, lauk þriggja ára
námi á helmingi styttri tíma og sló í leiðinni meira
en hálfrar aldar gamalt met. „Ég áttaði mig fljótt á
því að ég hafði engu minni ástríðu til úrsmíði en
tónlistar,“ segir Spitz á heimasíðu sinni, spitz-
watch.com.
Stórkostleg upplifun í Sviss
Hann var ekki hættur, í kjölfarið bauðst Spitz
styrkur til náms í einum virtasta úrsmíðaskóla í
heimi, WOSTEP í Sviss, en sá ágæti skóli tekur að-
eins inn tíu nemendur á ári og standa dyrnar þeim
opnar allan sólarhringinn – allt árið um kring. Spitz
segir dvölina í skólanum hafa verið stórkostlega
upplifun, þar hafi hann lagt nótt við dag til að búa
til listaverk. „Það var dásamlegt að geta gefið hand-
verkinu lausan tauminn óháð fé og tíma.“
Að námi loknu var Spitz ráðinn til starfa sem sér-
fræðingur hjá hinu virta fyrirtæki Chopard sem
eingöngu framleiðir eðalúr. Höfuðstöðvar Chopard
eru í Sviss en Spitz starfaði á verkstæði fyrirtækisins
í New York.
Eftir eitt ár hjá Chopard söðlaði Spitz um, að þrá-
beiðni gömlu félaganna, og gekk aftur til liðs við
Anthrax árið 2005. Túraði með sveitinni í tvö ár. Af
því tilefni þurfti hann að endurnýja hljóðfærakost
sinn en Spitz hafði gefið alla gítarana sína til góð-
gerðarmála og meira að segja rifið stereógræjurnar
úr bílnum.
Enda þótt Spitz hefði yndi af því að dusta rykið af
gömlu riffunum togaði úrsmíðin áfram í hann. Það
fór því svo að hann yfirgaf Antrax aftur tveimur ár-
um síðar – í miklu bróðerni. „Ég er ekki viss um að
menn geri sér almennt grein fyrir því en Danny er
kominn í hóp fremstu úrsmiða í heimi. Það eru því-
líkir eðalgripir sem hann smíðar,“ sagði hinn gít-
arleikarinn, Scott Ian.
Undanfarin ár hefur Spitz meðal annars unnið
fyrir lúxusvörumerkið Leviev, sem er í eigu ríkasta
manns Ísraels, Levs Levievs, og einbeitt sér að eigin
úrsmíði, SpitzWatch. Þar er hvergi slegið af kröf-
um.
Spitz hefur einnig lagt sitt af mörkum til að
eyða fordómum gagnvart einhverfu en hann á
fjögurra ára gamla tvíbura, með eiginkonu
sinni, Candi, sem greindir hafa verið með
einhverfu.
Enda þótt Anthrax-árin séu að baki
heldur Spitz sér ennþá við efnið með
eigin hljómsveit en í henni er með-
al annarra Peter Baltes, fyrr-
verandi bassaleikari
þýska málmbandsins
Accept.
Óhætt er að segja að Dan Spitz hafi farið úr málminum í
málminn, gamli Anthrax-liðinn lagði gítarinn á hilluna og
sneri sér að úrsmíði. Þá fékk Spitz, sem lifir afar heilsu-
samlegu lífi, kransæðastíflu fyrir hálfu þriðja ári.
Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
Dan Spitz í
essinu sínu
með gítarinn.
Skálmar
milli málma
Frægð og furður