Morgunblaðið - 14.05.2012, Page 21

UMRÆÐAN 21
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 14. MAÍ 2012
Bæjarlind 16 - Kópavogur - Sími 553 7100 - www.linan.is opið mánudaga til föstudaga 12 - 18 laugardaga 11 - 16
Allegro 3ja sæta kr. 435.800
Edge tunguhornsófi 200x280
kr. 283.000
Simon
e 3ja
sæta
kr. 20
6.000
Simon
e 2ja
sæta
kr. 17
5.400
Avignon 3ja sæta kr. 232.800
Sófarstórir og smáir
Kórdrengirnir sem
settu þjóðfélagið á
hliðina skýldu sér
löngum á bakvið
bankaleynd, sem
örugglega átti stóran
þátt í hruninu. Nú
kallar Vilhjálmur Eg-
ilsson frkv.stjóri SA
eftir aukinni banka-
leynd og ég get ekki
orða bundist. Honum
finnst „afar misráðið“
að gefið sé upp hverjir fengu af-
skriftir umfram 100 millj. kr. Seg-
ir það setja stimpil á fyrirtækin!
Mér er óskiljanlegt hvernig SA
fær út að birting upplýsinga um
skuldaeftirgjafir auki tortryggni
og torveldi bönkum að afskrifa
skuldir hjá fyrirtækjum. Þvert á
móti ættu þessar upplýsingar að
vera aðhald og stuðla að jafnræði í
afskriftum skulda. Væri ekki nær
að hafa allt uppi á borðinu og gefa
upp allar afskriftir? 50, 25 eða 5
millj. kr eru líka töluvert margar
krónur t.d. fyrir þá sem eru að
missa íbúðarhúsnæði sitt. Fyrst
vegna stökkbreyttra gengislána
bankana og nú vegna verð-
tryggðra lána lífeyrissjóðanna.
Reyndar er það þannig að þó
allar afskriftir væru gefnar upp er
hætt við að ekki kæmi allt svínarí-
ið upp á yfirborðið. Ríkisbankinn
hefur t.d. stundað það að breyta
nafni á þekktum gamalgrónum
fyrirtækjum og setja þau svo ofan
í skúffu með gömlu kennitölunni
og öllum skuldunum. Síðan fæðist
nýtt fyrirtæki með nýja kennitölu
og hreint borð en gamla fyr-
irtækið og skuldirnar eru áfram
læst í skúffunni. Nýja fyrirtækið
er með sama nafni og gamla fyr-
irtækið, í sama húsnæði, með
sama vélakost og mikið til sömu
eigendur og fyrir hrun. Eina
breytingin er ný kennitala og ef-
laust kannast bankinn ekki við að
hafa afskrifað neitt hjá fyrirtæk-
inu með nýju kennitöluna. Það
sem verra er, ríkisbankinn er með
fjölda fyrirtækja undir sínum
verndarvæng og beitir sér oftar
en ekki fyrir því að þau skipti
hvert við annað og ekki sam-
keppnisaðila.
Ég þekki fyrirtæki, sem var
rekið með tapi 2007 og skuldaði
um milljarð í árslok 2007. Var sem
sagt komið á hausinn ári fyrir
hrun og var rekið af LI einka-
banka 2008. Svo tók LI ríkisbanki
við og í dag stundar þetta fyr-
irtæki undirboð sem aldrei fyrr.
Öll leynd er ávísun á spillingu
og fer ekki hjá því að maður velti
fyrir sér, hverja SA og SI vinna
fyrir eða eru að vernda? Vita SA
og SI ekki að í dag er fjöldi fyr-
irtækja í harðri samkeppni við þá,
sem hafa fengið nýtt líf með af-
skrift skulda? Óráðsíu skussarnir
eru verðlaunaðir á sama tíma og
þeir, sem sýndu ráðdeild, neyðast
til að stefna „bankanum sínum“ til
að fá ólögleg gengislán gerð upp.
Hvernig væri að SA og SI ein-
hentu sér í að þrýsta á bankana
að reikna upp og leiðrétta gengisl-
ánin?
Muni ég rétt að núverandi ríkis-
stjórn ætlaði að hafa allt uppi á
borðinu, þá hefur það verið svikið
eins og svo margt annað. Það eina
sem er uppi á borðinu
eru þeir sem eru að
missa eigur sínar und-
ir hamarinn. Uppboð
á fasteignum þeirra
eru reglulega auglýst
í blöðum og sagt frá,
hverjir séu kröfuhaf-
arnir. Oft er húsnæði
selt á hálfvirði og
skuldarar áfram eltir
af blóðhundum banka
og lífeyrissjóða.
Hverjir skyldu svo
kaupa þessar eignir á
uppboði? Vart þeir sem eru með
þrjú til fjögur hundruð þúsund
krónur á mánuði. Ætli það séu
ekki frekar þeir, sem eru með yfir
milljón á mánuði og þurfa að fjár-
festa fyrir aukakrónunar, sem
ekki borgar sig að eiga í banka.
Betra að kaupa fasteign og hafa
leigutekjur af henni á sama tíma
og húsnæði hækkar í verði.
Væri ekki verðugt verkefni fyrir
vinstri stjórnina að beita sér fyrir
því að eins og uppboðin eru aug-
lýst skuli niðurstaða þeirra kynnt?
Það er hverjir kaupa og á hvaða
verði!
Bankaleynd
Eftir Sigurð
Oddsson
Sigurður
Oddsson
» Öll leynd er ávísun á
spillingu og fer ekki
hjá því að maður velti
fyrir sér, hverja SA og
SI vinna fyrir eða eru að
vernda?
Höfundur er iðnrekandi.
- nýr auglýsingamiðill
569-1100
finnur@mbl.is