Helgafell - 01.04.1943, Page 97

„DÝR í FESTI“
233
fjarri. Eru orðin því sögð til að halda Eyvindi í þeirri trú, að það sé hans
líf, sem sveinninn ber umfram allt fyrir brjósti.
Ég hef orðið fjölorðari um þetta litla efni en brýn nauðsyn bar til. En
ég vildi rekja þetta nokkuð til róta, til þess að sýna, að skýring sú, sem nú
var greind, fellur að efninu sem bezt má verða. Höfundur sögunnar fer svo
fimlega að, er hann einmitt leggur þessa líkingu úr daglega lífinu í munn
skósveininum, sem stöðugt virðist með orðum sínum bera sérstaka umhyggju
fyrir lífi húsbónda síns, velgerðarmanns og frænda, þótt hann í rauninni muni
fyrst og fremst vera að hugsa um, með hverjum hætti hann geti sjálfur um-
flúið hættuna.
Sigurður Nordal segir m. a. um Hrafnkels sögu, að orð og atvik séu ná-
kvæmlega vegin og hnitmiðuð eftir hagfræði listarinnar. Skilningur sá, sem
hér er lagður í orðin ,,dýr í festi“, virðist gera réttmæti þessa dóms enn ljós-
ari, að því er tekur til einnar lítilmótlegustu persónu sögunnar, og skósveins-
heitið mun höfundur hafa valið til þess að fá sem fullkomnast samræmi milli
manngildis og starfs, hvað sem öðru liði. Annars virðist þessum sveini hæfa
vel sú lýsing, sem Þorsteinn rindill gaf á sjálfum sér Guðmundi ríka, og
var á þessa leið: ,,Trúr mun ek þér vera í orðum ok sendiferðum, en eigi
mun ek öruggr til áræðis“.
Björn Þórðarson.