Kjarninn - 07.08.2014, Blaðsíða 46
03/04 pistill
Í lok desember 2008 hófust stríðsaðgerðir Ísraels á Gaza-
ströndinni og lauk í janúar með einhliða vopnahléi. Ísraelsher
beitti hernaðarlegri yfirburðastöðu og fjölmargir almennir
borgarar voru drepnir. Skorður sem SÞ, Bandaríkin og fleiri
settu Ísrael þá voru sýnilega nógu rammar til að setja að-
gerðinni mörk í tíma og skotmörkum. Nú er aftur herjað á
Gaza og 72 klukkustunda vopnahlé, sem tilkynnt var af utan-
ríkisráðherra Bandaríkjanna, virðir Ísrael ekki heldur gerir
árás innan tveggja stunda. Skólar Sameinuðu þjóðanna reynast
viðvarandi skotmörk. Að setja Ísrael mörk alþjóðalaga reynist
stofnunum og stórveldum sem það vilja gera um megn. Af
hverju?
Uppgjör hrunsins og efnahagskreppunnar felur í sér á
alþjóðavísu að herjandi ríki meta ekki einungis hvaða hættur
steðji að þeim í varnarskyni heldur hversu langt þau geti
gengið óáreitt í sóknarskyni. Stórskuldsett ríki í pólitískri
kreppu missa vægi á alþjóðavettvangi.
Hér á Íslandi ná fjölmiðlar alls ekki að miðla því hvernig
Rússar og Ísraelsmenn sjá sig sjálf né hvernig forystufólk
þessara ríkja skilgreinir markmið sín í opinberri umræðu
heima fyrir. Af þessu þarf að segja fréttir.
Ungverjaland er dæmi um land sem átti um margt sam-
eiginleg örlög með Íslandi í hruninu. Ríkin fóru jafnsnemma
til Alþjóða gjaldeyrissjóðsins og í báðum löndum varð gjald-
miðilshrun til þess að skekkja hroðalega fasteignalán einstak-
linga tekin í erlendum gjaldmiðli. Viktor Urban, forsætis-
ráðherra Ungverjalands, er feimnislaus fasisti á valdastóli
í hjarta Evrópu, hann styður Pútín og gefur lýðræðis kerfi
evrópskra stofnana eins og það leggur sig langt nef. Kreppan
sanni að þetta kerfi dugi ekki, þjóðríkin þurfi sterkari stjórn
til að verjast efnahagsáföllum. Orðræða Urbans er bergmál
frá þriðja áratugnum og hann vill vera bandamaður Pútíns.
Á sama tíma minnkar líka lýðræðislegur stuðningur við
þetta kerfi sem fasistinn Urban hafnar og það hvert sem aug-
að eygir. Orðræða Urbans um ónýtt kerfi sem hafi ekki ráðið
við hagstjórnina og fjármálavaldið getur virkað til rökstuðn-
ings hvaða stefnu sem er. Vörum okkur á því!