Morgunblaðið - Sunnudagur - 14.10.2012, Blaðsíða 48

Viðtal
48 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14.10. 2012
TILB
OÐ
Í ELL
INGS
EN
PI
PA
R\
TB
W
A
•
SÍ
A
•
12
29
33
SEM HITTA Í MARK
HAGLABYSSUR WINCHESTER
SXP BLACK SHADOW 26
11.665 kr. léttgr. í 6 mán.
69.990 KR.
FULLT VERÐ 86.900 KR.
É
g byrjaði að syngja þegar ég
var lítill. Kunni Sókrates utan
að þegar það var í Evróvisjón,“
segir Jón Ragnar Jónsson innt-
ur eftir upphafinu að tónlistar-
ferli sínum. Lagið Sókrates var í Evró-
visjónkeppninni 1988 þannig að Jón hefur
verið þriggja ára.
Jón ólst upp í Setbergshverfinu í Hafnar-
firði. Hann á tvíburasystur, yngri bróður og
eina eldri systur. „Ég bjó við hliðina á skól-
anum sem krakki, það lá við að ég vaknaði
við skólabjölluna. Svo bara fór ég á mínar
fótboltaæfingar og hjólaði með gítarinn á
bakinu niður í tónlistarskóla. Ég byrjaði sex
ára, tók blokkflautuna og forskólann og svo
klassískt gítarnám þegar ég var átta ára og
lærði þangað til ég var átján. Við erum fjög-
ur systkinin og vorum öll í tónlistarskól-
anum. Það var til gítar heima og píanó og
þetta bara þróaðist svona. Einhver jólin
þegar ég var í níunda bekk og Friðrik Dór
bróðir minn var ellefu ára fengum við
trommusett í jólagjöf, það hefur ábyggilega
líka hjálpað við að fá smá rytma í sig. Þá
fórum við að vera meira úti í bílskúr, ég að
syngja og á gítarnum og hann á tromm-
unum.
En framan af var ég bara að spila klass-
ísk lög og læra lög sem voru á nótum. Það
var ekki fyrr en pabbi keypti Stóru gít-
arbókina að ég fór að læra grip og hljóma
og svo í framhaldinu fór ég að semja mín
eigin lög,“ segir Jón.
Hann er ófeiminn við að
ræða sín fyrstu skref á opin-
berum vettvangi. „Ég söng
frumsamið lag á móti reyk-
ingum í Íslandi í dag þegar ég
var tólf ára. Geggjað lag!“ segir
hann og hlær meðan hann rifjar upp texta-
brot með blaðamanni: „Er verið að fara að
fá sér sígó einhvers staðar á bak við hól,
með þennan óþverra og það er ekki einu
sinni sól.“
Jón var þekktur í Versló fyrir sönghæfi-
leika og tók þátt í söngleikjum þar, en hann
segir að færri hafi vitað að hann kynni á
gítar og semdi sjálfur. „En ég var samt allt-
af að gera tónlist, oft að leika mér með vini
mínum Kristjáni Sturlu.“ Það hafi svo verið
þegar hann bjó í Boston, þar sem hann
lærði hagfræði og spilaði fótbolta við Boston
University, í kringum 2007-8 að hann fór að
koma reglulega fram á stöðum þar ytra og
áttaði sig á að þetta var nokkuð sem hann
langaði virkilega til að leggja
fyrir sig. Spurður hvort hann
hafi gaman að því að koma
fram segist Jón alltaf hafa
þurft á athygli að halda. „Já,
ég hef alltaf verið athygl-
issjúkur. Þetta er í raun
bara jákvætt fyrir fjölskyld-
una að ég fái athygli í gegn-
um tónlistina, í staðinn fyrir
að vera alltaf með uppistand í
einhverju fjölskylduboði. Ég
væri ábyggilega þannig ann-
ars,“ segir hann og hlær.
Þorði ekki að panta pítsu
Sjálfstraustið geislar af Jóni og
þótt hann sé hógvær og kannski
svolítið strákslegur í framkomu
leynir sér ekki að hann veit hvað
hann vill. En hefur hann aldrei ver-
ið feiminn eða óöruggur? „Jú, í
ýmsu öðru en að koma fram á sviði.
Ég þorði til dæmis ekkert fyrr en ég
var orðinn fimmtán ára að hringja og
panta pítsu. Mér fannst það geðveikt
mál þannig að ég lét bara eldri systur
mína eða tvíburasystur mína um það.
Vill helst
vera heima
JÓN JÓNSSON ER HAGFRÆÐIMENNTAÐUR POPPARI OG
FÓTBOLTASTRÁKUR ÚR HAFNARFIRÐINUM. HANN BYRJAÐI Í
TÓNLISTARSKÓLA SEX ÁRA OG KOM FYRST FRAM OPINBERLEGA TÓLF
ÁRA. NÚ ER HANN KOMINN MEÐ PLÖTUSAMNING VIÐ SONY
Texti: Eyrún Magnúsdóttir eyrun@mbl.is
Myndir: Árni Sæberg saeberg@mbl.is
M
or
gu
nb
la
ði
ð/
G
ol
li