Þjóðviljinn - 15.03.1988, Blaðsíða 20

Vandi loðdýraræktar
SKIPAFÉLAG
MEÐ STORT HLUTVERK
í ÞÁGU ALLRA LANDSMANIMA
Ríkisskip gegnir stóru hlutverki í vöruflutningum umhverfis landið.
Það er sama hver varan er. Nútíma flutningatækni,
góður skipakostur og þjálfað starfslið tryggja vörunni
góða meðferð alla leið á áfangastað.
í þjóðbraut okkar eru 36 hafnir.
Tíðar ferðir tryggja hraða flutninga.
Iumræðum um landbúnað-
armál upp á síðkastið hafa
málefni loðdýraræktarinn-
ar verið efst á baugi og ekki
að ástæðulausu, því vandi
refaræktarinnar er afar mikill.
Sumum virðist nú nóg komið af
styrkjum, lánum og annarri fyrir-
greiðslu og nú verði loðdýra-
bændur að duga með því sem þeir
hafa fengið eða drepast, að vísu í
óeiginlegri merkingu.
Málið er alls ekki svona einfalt.
Fyrst er til að taka að menn
fengu mjög ákveðna hvatningu,
beina og óbeina til að hefja refa-
rækt í stað hefðbundins bú-
skapar. Að hlaupa frá málinu nú
er því ekki sæmandi gagnvart
þeim sem urðu við hvatningunni
og lögðu bókstaflega allt sitt
undir.
í öðru lagi má áætla að beint
fjárhagslegt tjón verði afar
mikið, ekki bara fyrir bændurna,
heldur verður líklega að afskrifa
mikinn hluta af lánum sem á refa-
búum hvíla.
í þriðja lagi verður að hafa í
huga hvaða hliðaráhrif slíkt
myndi hafa á allan vilja til ný-
breytni í dreifbýli. Það hefur ver-
ið hvatt til uppbyggingar í fisk-
eldi, ferðaþjónustu og hvers kyns
smáiðju. Viðbrögðin við vanda
refabænda eru mikilvægur próf-
steinn í þessum þætti byggða-
mála.
Þingmenn Abl. hafa ýtt á eftir
þessu og skyldum málum með
ýmsum málaflutningi, t.d. fyrir-
spurn um væntanlegar aðgerðir
og um leiðbeiningaþjónustu í
loðdýrarækt.
Af öðrum þingmálum sem
snerta landbúnað sérstaklega má
nefna að spurt hefur verið um
búrekstrarkönnun þá sem samið
var um í búvörusamningum,
spurt um afleysingaþjónustu
bænda, m.a. hve mikið grund-
vallarbúið greiðir í raun fyrir
þessa þjónustu.
Á ýmsum svæðum hefur fé ver-
ið fargað vegna riðuveiki. Tals-
verð óvissa hefur ríkt um hvað
verði um þessi svæði, þ.e. hvort
sauðfjárbúskapur hefst á ný.
Spurt hefur verið um hvaða við-
búnaður er í þessum málum.
Landbúnaður og búvörufram-
leiðsla ber efst þegar talað er um
lífskjör í sveitum landsins. Að
fleiru þarf þó að hyggja.
Fyrir nokkrum árum var mis-
munur á raforkuverði mjög mik-
ill í landinu, svæði RARIK í
óhag. Með yfirtöku ríkisins á
ýmsum skuldum RARIK og með
verðjöfnunargjaldi jafnaðist
þetta bil mjög. Kannski muna
einhverjir eftir því að þetta var í
þann tíma þegar Alþýðubanda-
lagsmenn voru ráðherrar orku og
fjármála. Nú hefur aftur hallað
verulega á.
Allir þingmenn Abl. standa að
þingsályktun um stefnumörkun í
raforkumálum þar sem gengið er
út frá sem jöfnustu orkuverði til
allra landsmanna.
Til að nefna annað sem snertir
mjög lífsskiiyrði í dreifbýli með
gjörólíkum hætti, var nýlega lögð
fram þingsályktunartillaga um
greiðslusamninga ríkis og
sveitarfélaga vegna bygginga
skólamannvirkja. Framkvæmd
þessara mála er nú víða að sliga
sveitarfélögin, einkum þau minni
og verður til þess að skóla-
mannvirki eru óratíma í byggingu
og búnaður þeirra til bráðabirgða
lengi eftir að þau eru tekin í notk-
Láttu Ríkisskip annast flutningana fyrir þig.
RÍKISSKIP
NÚTÍMA FLUTNINGAR
‘Pöntun tryggingar á fylgibréfi aðeins fyrir sendingar frá Rvík
Lífskjör í dreifbýli ráðast ekki
eingöngu af atvinnutekjum,
heldur má aldrei gleyma þýðingu
samfélagslegrar þjónustu, og
markmiðið hlýtur að vera að allir
sitji við sama borð við að nota
hvort sem hún kallast raforka,
skólar, heilsugæsla, samgöngur
eða eitthvað annað.
Ríkharður Brynjólfsson
Þingtíðindi - Síða 20