Morgunblaðið - 11.04.2013, Side 28
28 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. APRÍL 2013
Auknum fjölda ferða-
manna á þessum tíma
árs fylgir að sjálfsögðu
meiri átroðningur á við-
kvæm svæði, eins og
gerð hefur verið grein
fyrir hér í Morg-
unblaðinu að und-
anförnu. Þegar ekki er
frost í jörðu eru göngu-
stígar fljótir að vaðast
upp eins og að und-
anförnu t.d. á Þingvöll-
um, við Seljalandsfoss og í Skaftafelli
á leiðinni upp að Svartafossi. Þegar
svo staðarhöldurum og öðrum við-
komandi á svæðunum er bent á þetta
er svarið gjarnan að það séu hvorki til
peningar, tæki né efni til að bregðast
við. Þetta eru svör sem við leið-
sögumenn erum farnir að kannast við
á ferðum okkar um landið.
Í framhaldi af góðum fréttaflutn-
ingi Morgunblaðsins að undanförnu,
og reyndar oft áður, af gangi mála í
ferðageiranum verður manni hugsað
til þess hvernig öllum þessum málum
varðandi umgengni á vinsælum
ferðamannastöðum verði best fyrir
komið, kemur nafn Vegagerðarinnar
æ oftar uppi í mínum huga. En til að
byrja á byrjuninni er athyglisvert það
sem Albína Thordarson, arkitekt og
formaður stjórnar Framkvæmda-
sjóðs ferðamannastaða, segir í viðtali
í Morgunblaðinu 4. apríl, um að mikið
vanti á undirbúning fyrir umbætur á
vinsælum ferðamannastöðum og
framkvæmdir strandi á skipulagi.
Undanskilur hún ekki opinbera aðila í
þeim efnum. Staðreyndin er sú að oft
vísar hver á annan þegar um er að
ræða hvað eigi að gera á ákveðnum
stöðum og þá ekki síst hver eigi að
borga brúsann og hvaðan fjármunir
til framkvæmda eigi að koma. Fram-
kvæmdasjóður ferðamannastaða er
tiltölulega nýtilkominn, og þangað
geta allir sótt um gegn 50% mótfram-
lagi. Ferðamálastofa hefur haft með
að gera úthlutun fjármuna til ferða-
mannastaða, þá hafa sveitarfélög að
sjálfsögðu lagt sitt af mörkum í þess-
um efnum, Vegagerðin hefur unnið
stórvirki með gerð áningarstaða og
upplýsinga- og vegalengdaskilta víða
um land og þá hafa ein-
staklingar líka lagt sitt
af mörkum í þessum
efnum, auk ýmissa ann-
arra samtaka svo sem
Skógræktarinnar og
skógræktarfélaga. Ein
er sú stofnun sem líka
hefur þessi mál á sinni
könnu en það er Um-
hverfisstofnun, sem
kemur að ferða-
mannastöðum á marg-
an hátt. Það verður
hinsvegar að segjast eins og er að
stundum umhverfast menn í ferða-
geiranum þegar nafn þeirrar stofn-
unar ber á góma. Það er slæmt að
þurfa að segja þetta en svona er það
nú samt.
Að þessu sögðu tel ég að farsælast
væri að fela Vegagerðinni fleiri verk-
efni á þessum vettvangi og tryggja
henni fjármuni til verksins. Þar á bæ
er fyrirliggjandi bæði þekking og
kunnátta varðandi ýmis mál um
framkvæmdir á ferðamannastöðum,
Vegagerðin er með starfsstöðvar um
land allt, og þar eru tæki tól og mann-
skapur með kunnáttu til að bregðast
við eins og vel sannaðist fyrir nokkru
varðandi veginn inn að Sólheimajökli
– ef veg skyldi kalla. Þar hafði bilað
ræsi, svo erfitt var fyrir stóra rútu-
bíla að komast þar um, en góðir bíl-
stjórar sýndu þar snilli sína. Það var
talað um þetta á kaffistofum hjá rútu-
fyrirtækjum og á ferðamannastöðum
og eftir símtal við Vegagerðina í Vík
var daginn eftir kominn flokkur
manna með tæki og tól til að gera við.
Slóðinn inn að jöklinum er svo um-
ræðuefni út af fyrir sig, að ekki sé tal-
að um slæmt farsímasamband á þess-
um fjölsótta ferðamannastað.
Vegagerðin sjái um
ferðamannastaði
Eftir Kára Jónasson
Höfundur er starfandi leiðsögumaður
og fyrrverandi fréttamaður.
Kári Jónasson
» Að þessu sögðu tel
ég farsælast að fela
Vegagerðinni fleiri
verkefni á þessum vett-
vangi og tryggja henni
fjármuni til verksins.
Opið bréf til allra
frambjóðenda til
þings:
Stjórnmálamenn
ræða nú vanda heim-
ilanna hver sem betur
má. Ekki er vanþörf á
því en helst er þar
rætt um fjárhagsvand-
ann og þá gleymist
annar vandi, sem er
ótrúlega mikill og fer
ört vaxandi.
Sífellt fleiri unglingar ljúka
grunnskólanámi án þess að sjá fram
á að þeir muni ljúka neinu námi af
viti á næstu árum eða jafnvel ævinni
allri. Ástæður eru þessar helstar:
Námið undir lok grunnskólans höfð-
aði ekki til þeirra og því urðu ein-
kunnir í lægri kantinum. Margt
framhaldsnám er einnig orðið fárán-
lega langt og það þarf ekki mikil
gáfnaljós til að sjá að margir lepja
dauðann úr skel að loknu löngu
námi. Með námslánin hangandi á
bakinu og skammarlega lág laun
miðað við allt háskólanámið þá er
framtíðin ekki björt.
En hvað verður svo um þetta unga
fólk sem lýkur grunnskóla og síðan
ekki söguna meir?
Margt af því fær enga
vinnu og missir allan
takt við daglegt líf. Það
húkir heima yfir tölv-
unni og fer ekki á fætur
fyrr en um miðjan dag.
Vinnumálastofnun
reynir að koma til móts
við þetta unga fólk og
býður því upp á eitt og
eitt námskeið. Það
bjargar þó litlu fyrir
ungan mann eða unga
konu að vakna einn
morgun í viku klukkan 8 en sofa til
hádegis alla aðra daga. Útkoman
verður leiði og ennþá meiri leiði
ásamt skorti á sjálfsvirðingu.
Þingmenn virðast sjá þá leið
helsta að lengja framhaldsnámið
sem er í raun það alvitlausasta sem
hægt er að gera í stöðunni. Nú er
svo komið að kjósir þú t.d. að fá rétt-
indi til að kenna sex ára barni að lesa
þá bíður þín níu ára nám að loknum
grunnskóla. Það eru fyrst fjögur ár í
stúdentinn og svo fimm ár í viðbót
við ritgerðasmíð og eitthvað fleira
sem ég kann ekki skil á. Fyrir það
fólk sem ég er að tala um er þetta
nám ókleifur veggur.
Ég hef leyft mér að halda því fram
að nú verði að finna nýja leið. Ekki
Ný hugsun
– nýr skóli
Eftir Val
Óskarsson
Valur Óskarsson
Það er engin til-
viljun að Sjálfstæð-
isflokkurinn hefur átt
samleið með þjóðinni í
meira en 80 ár. Þau
borgaralegu gildi sem
stefna flokksins stend-
ur fyrir eru samofin
íslenskri þjóðarsál,
hafa í senn mótað
hana og verið mótuð
af henni. Átök um
grundvallarmál hafa átt sér stað á
langri leið, átök sem ævinlega hef-
ur linnt með því að hin borg-
aralegu gildi um frelsi ein-
staklingsins til athafna og
atvinnufrelsis hafa orðið ofan á.
Grunnstefna Sjálfstæðisflokksins
hefur staðist tímans tönn og á
henni hafa ekki verið gerðar breyt-
ingar í yfir 80 ára sögu flokksins.
Þróun og stefna annarra stjórn-
málaflokka stenst engan samjöfnuð
að þessu leyti við stefnu Sjálfstæð-
isflokksins.
Á þessum grunni hefur íslenskt
samfélag byggst upp með ótrúleg-
um árangri. Þjóðin hefur brotist úr
örbirgð til bjargálna, til samfélags
sem stendur í fremstu röð á
Vesturlöndum hvað varðar lífsgæði
og frelsi. Á árum áður byggðist af-
koma þjóðarinnar svo til eingöngu
á fiskveiðum og fiskvinnslu. Á því
sviði hefur orðið bylting og nýjar
atvinnugreinar hafa haslað sér völl.
Ákvörðunin um að hefja orkufreka
iðnaðarframleiðslu skipti sköpum.
En sú ákvörðun var ekki átaka-
laus, en með grunngildum sjálf-
stæðisstefnunnar tókst að hrinda
henni í framkvæmd og treysta með
því undirstöður samfélagsins. Bylt-
ing hefur orðið í fjölbreytni at-
vinnulífs á Íslandi á undanförnum
áratugum. Pólitískir andstæðingar
flokksins tala gjarnan um íhaldið
og reyna með því að villa fólki sýn
á sjálfstæðisstefnuna. Í raun er
„íhaldið“ rétt skýring
þegar litið er til þess
að Sjálfstæðisflokk-
urinn er íhaldssamur
þegar kemur að varð-
veislu þjóðskipulags-
ins með eignarétti,
einstaklingsfrelsi og
atvinnufrelsi sem
frjálslyndir menn vilja
hafa sem grunn sam-
félagsins. Frá þeirri
stefnu hefur aldrei
verið hvikað og verð-
ur ekki.
Komandi kosningar snúast um
grundvallarstefnu. Á liðnu kjör-
tímabili höfum við orðið vitni að
ótrúlegum tilraunum stjórnvalda
til að gera grundvallarbreytingar á
samfélaginu. Þetta birtist okkur
t.a.m. skýrt í skattastefnu stjórn-
valda. Sjálfstæðisflokkurinn vill
virða og efla sjálfstæði einstakling-
anna, hvetja þá til að beita kröft-
um sínum sér og sínum til fram-
dráttar. Þessi stefna ber í senn
traust og von um að framhald
verði á bættum lífskjörum þjóð-
arinnar. Sjálfstæðisstefnan byggist
á því að þjóðfélagið sé til fyrir ein-
staklingana en ekki einstakling-
arnir fyrir það. Þannig verður til
von, trú og þakklæti borgaranna
sem birtist í gleði í lífsbaráttunni
en kæfir ekki eða lamar sjálfs-
bjargarhvöt okkar.
Um þessi mál snúast næstu
kosningar og að því leyti eru þær
þjóðinni þær mikilvægustu í lang-
an tíma. Þetta kemur berlega í ljós
þegar rýnt er í stefnuskrár flokk-
anna. Stefna Sjálfstæðisflokksins
sker sig úr hvað varðar þau
grundvallaratriði sem ég hef hér
lýst. Sjálfstæðisflokkurinn er lýð-
ræðislegastur allra flokka. Hátt í
30.000 manns tóku þátt í að raða á
framboðslista flokksins um land
allt og landsfundur flokksins, þar
sem um 1.700 manns hafa seturétt,
markar stefnu hans og kýs for-
ystu.
Í öllu því umróti sem einkennt
hefur íslenskt samfélag frá því
efnahagshruni sem hér átti sér
stað er eðlilegt að almenningur sé
leitandi. Leitandi eftir forystu og
lausnum. Það er því mikilvægt að
niðurstaða komandi kosninga leiði
til þess að fylgt verði stefnu sem
gefur einstaklingunum von og trú
á auknum ávinningi fyrir sig og
sína. Stefnu sem leysir úr læðingi
þann aflgjafa sem felst í trausti til
einstaklinga og atvinnulífs, stefnu
Sjálfstæðisflokksins.
Íslendingar verða að nálgast
þessar kosningar af yfirvegun.
Mikilvægt er að greina á milli
rómantíkur og raunveruleika. Að-
stæður okkar eru erfiðar og það
bíður þeirra sem taka við stjórn-
artaumunum erfitt hlutverk. Við
megum ekki líta svo á að lífsgæði
okkar séu sjálfsögð, það er á um-
brotatímum sem nú sem reynir á
staðfestu stjórnmálaflokka og ein-
staklinga. Forysta Sjálfstæð-
isflokksins hefur lagt fram stefnu
sem er í senn skýr, raunhæf og
framkvæmanleg. Hún er sett fram
af þeirri ábyrgð sem einkennir for-
ystu flokksins. Formaður hans tók
við flokknum á einhverjum erf-
iðustu tímum sem við þekkjum í
sögu hans. Hann hefur sýnt þol-
gæði gagnvart óprúttnum og for-
dæmislausum persónulegum árás-
um. En hann hefur hvergi hvikað
og verið sjálfstæðisstefnunni og
flokksmönnum trúr og aldrei hall-
mælt neinum manni. Það er í anda
sjálfstæðisstefnunnar. Flokksmenn
verða nú að greina hismið frá
kjarnanum og finna sjálfstæð-
ismanninn í sjálfum sér. Hann býr
innra með okkur öllum og aldrei
hefur verið mikilvægara en nú að
virkja hann. Vera trúr sinni hug-
sjón og lífsskoðun.
Sjálfstæðisflokkurinn
Eftir Jón
Gunnarsson » Á liðnu kjörtímabili
höfum við orðið vitni
að ótrúlegum tilraunum
stjórnvalda til að gera
grundvallarbreytingar
á samfélaginu.
Jón Gunnarsson
Höfundur er þingmaður Sjálfstæð-
isflokksins í Suðvesturkjördæmi.