Morgunblaðið - 14.06.2013, Side 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. JÚNÍ 2013
✝ Ellen Bjarna-dóttir fæddist í
Aðalstræti 16,
Reykjavík 23. sept-
ember 1919. Hún
lést á Hrafnistu í
Hafnarfirði 3. júní
2013.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Helga Enea Ander-
sen, f. 23.7. 1894, d.
18.4. 1986 og Bjarni
Þorgeir Magnússon, f. 10.8.
1891, d. 7.3. 1933. Systkini Ell-
enar eru Agnar, f. 2.3. 1921,
Hallfríður, f. 20.4. 1922 og Jak-
ob, f. 29.12. 1926, d. 15.1. 1989.
Ellen giftist 8.7. 1944 eftirlif-
andi eiginmanni sínum, Guð-
mundi Sigurjónssyni, f. 16.8.
1920, f.v. aðalbókara Lands-
banka Íslands. Foreldrar hans
voru hjónin Rannveig Vídalín
Guðmundsdóttir, f. 15.12. 1897,
fjögur börn og sex barnabörn.
Ellen og Guðmundur áttu
sumarbústaðinn Birkilaut í
Vatnsendalandi, þar sem fjöl-
skyldan undi sér öll sumur í
mörg ár. Einnig var skíðaíþrótt-
in þeim mjög hjartfólgin. Á efri
árum ferðuðust þau mjög mikið
og þau stunduðu mikið félags-
störf innan Oddfellow-regl-
unnar og höfðu gaman af. Þau
bjuggu í 11 ár á Langholtsvegi
43, þar sem Guðmundur var úti-
bússtjóri Landsbankans. Þaðan
fluttu þau á Nökkvavog 30, þar
sem þau bjuggu til áramóta
1989 þegar þau fluttu í Nausta-
hlein 22 í Garðabæ. Síðastliðið
ár hefur Ellen búið á Hrafnistu í
Hafnarfirði. Aðaláhugamál Ell-
enar var að mála. Hún var að
mestu sjálflærð og eru ótal verk
til eftir hana, bæði innanlands
og út um allan heim. Einnig
voru haldnar nokkrar sýningar
á verkum hennar.
Útför Ellenar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 14. júní,
2013 og hefst athöfnin kl. 13.
d. 22.3. 1985 og
Sigurjón Sigurðs-
son, f. 20.6. 1891, d.
20.6. 1971. Systkini
Guðmundar eru
Sigurður, f. 23.2.
1922, d. 3.6. 1977,
Kjartan, f. í maí
1924, d. 1924, Sig-
ríður, f. 11.7. 1925,
d. 28.7. 2009, Katr-
ín, f. 3.6. 1927 og
Kjartan, f. 7.4.
1929, d. 21.4. 2001. Ellen og
Guðmundur (Lella og Mummi)
eignuðust þrjár dætur. Þær eru:
Rannveig, f. 24.10. 1945, gift
Símoni Ægi Gunnarssyni, f.
26.3. 1941. Þau eiga þrjú börn
og sex barnabörn. Helga, f. 27.3.
1948, gift Jóni Guðmundssyni, f.
1.2. 1951. Þau eiga fjögur börn
og sex barnabörn. Alma, f.
14.12. 1951, gift Birni Jóhanni
Björnssyni, f. 8.5. 1950. Þau eiga
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem)
Með þessum orðum vil ég
kveðja þig, elsku mamma mín,
og þakka þér fyrir öll yndislegu
árin sem við höfum átt saman.
Betri móður er ekki hægt að
hugsa sér. Alla tíð með þínum
listamannaaugum sást þú feg-
urðina í öllu í kringum þig og
sást ekkert nema það góða í
fólki.
Þín verður mikið saknað.
Guð blessi þig.
Þín dóttir,
Alma.
Tengdamóðir mín elskuleg
hefur kvatt þetta jarðlíf að
sinni. Notaleg kveðja, „halló
boy“, frá henni heyrist ekki
meir.
Fyrir rúmlega 40 árum, er ég
fyrst fór að gera hosur mínar
grænar fyrir konu minni og
venja komur mínar í Nökkva-
voginn varð ekki hjá því komist
að laðast einnig að glaðlegum og
skemmtilegum konum, sem
bjuggu þar einnig. Lella
tengdamóðir mín verðandi og
móðir hennar Helga Andersen
höfðu frá ýmsu að segja og var
margur molasopinn drukkinn
þó komið væri langt fram á
kvöld. Minningarnar ylja og ég
er nokkuð viss um að þær hafa
nú tekið upp þráðinn frá því í
den og ég mun blanda mér í þá
umræðu þó síðar verði.
Lella var einstaklega glaðleg
kona og alltaf stutt í brosið hjá
henni, hvers manns hugljúfi og
lifði fyrir Mumma sinn, börnin
sín, barnabörnin og barna-
barnabörnin. Fjölskylduna setti
hún ætíð í fyrsta sæti.
Við hjónin ferðuðumst víða
með tengdó á árum áður og var
þá glatt á hjalla. Ökuferð frá
Lúxemborg um Þýskaland,
Austurríki og Sviss, yfir til Ítal-
íu er mjög ofarlega í minning-
unni. Einnig eru minnisstæðar
allnokkrar sólarferðir, sem við
hjónin fórum með tengdó til
Flórída og Kanarí, þar sem þær
mæðgur sleiktu sólina og nutu
lífsins á meðan við tengdapabbi
lékum okkur í golfi. Lella dýrk-
aði sólina, landslagið, birtuna á
himninum, skýin og litadýrðina,
sem fyrir augu bar. Hún hafði
augu myndlistamanns og mikla
unun af því að mála myndir og
skapa og forma hluti. Með henn-
ar augum get ég nú horft á
augnablikin í lífi hennar í þeim
fjölmörgu verkum, sem hún
skildi eftir sig handa okkur til
að gleðjast yfir.
Blessuð sé minning Lellu
tengdamóður minnar og Guð
gefi þér styrk, Mummi minn.
Jón Guðmundsson (Nonni).
Á silfurbrúðkaupsdegi Ellen-
ar ömmu birtist allt í einu prest-
ur, ég var lögð í fang hennar og
skírð í höfuðið á henni. Ég var
gjöf til hennar en hún var miklu
stærri gjöf til mín. Hún studdi
mig alltaf og hvatti og fyrir það
er ég henni ævinlega þakklát.
Hún og afi fóru með okkur í
fjallgöngur, kenndu okkur á
skíði, buðu okkur í bankabú-
staðinn… við áttum margar
hamingjustundir saman.
Börnin mín gerðu ömmu að
langömmu og þau áttu hana að í
nærri 20 ár. Það var þeim dýr-
mætt.
Þegar ég svo kynntist mínum
manni – þá eignaðist hann líka
ömmu. Við áttum frábærar
stundir með ömmu og ég þakka
fyrir að hafa fengið að hafa hana
hjá mér á stærstu gleðistundum
í mínu lífi.
Takk, elsku amma, fyrir að
hafa átt þig að.
Elsku afi, mamma, pabbi,
systurnar og fjölskyldur – megi
Guð blessa okkur öll og styrkja.
Ellen.
Elsku Ellen amma mín er dá-
in. Farin hinum megin – horfin
mér um stund. Komin í faðm
ástvina sem kvatt hafa þennan
heim og líður nú betur. Því trúi
ég og sagði henni sjálfri fyrir
ekki svo löngu.
Mig vantar orð nú þegar ég
sest niður til að skrifa, langar
þó til að skrifa svo margt. Minn-
ingarnar streyma fram – minn-
ingar um yndislega hjartahlýja
og hláturmilda ömmu. Opinn
faðm, læraskelli og pönnukökur.
Minningar um frábæra lang-
ömmu sem ég er svo þakklát
fyrir að Guðjón minn náði að
kynnast svo vel. „Þú hefur gert
mig ódauðlega“ sagði amma mín
níræð, í undrun og þakklæti
þegar ég færði henni bókina
„Amma mín listamaðurinn“ fyr-
ir fáeinum árum. Bókin var gjöf
mín til hennar, til ömmu sem
gaf mér svo margt. Hennar
verður sárt saknað.
Elsku afi minn, guð gefi þér
styrk til að halda áfram og njóta
stundanna með dætrum þínum,
tengdasonum, barnabörnum og
barnabarnabörnum þar til að
amma mun taka á móti þér hin-
um megin. Fram að því erum
við hér og lífið heldur áfram.
Lifum heil og förum vel með
okkur.
Hildur.
Elsku amma.
Ég er ánægð að hafa fengið
tíma til að kveðja þig, að geta
kysst þig og knúsað í hinsta
sinn. Um daginn sagðist þú ætla
að strjúka af sjúkrahúsinu, þó
þú lægir í rúminu þínu á Hrafn-
istu. Þú sagðist ætla heim, elsku
amma, nú ertu farin heim. Heim
til mömmu þinnar og pabba og
þeirra sem þín þar biðu. Þú ert
umvafin birtu og enn meiri kær-
leik. Þú ert aftur orðin létt á
fæti og dansar eins og Baby í
uppáhalds myndinni þinni,
Dirty Dancing. Þú ert aftur far-
in að mála og málar nú lands-
lagið fyrir handan. Þú ert frjáls,
frjáls eins og fuglinn sem flögr-
ar um háloftin. Vertu ávallt vel-
komin, elsku amma mín, ég
sakna þín.
Með pensil í mund,
næstum fram á síðustu stund.
Úti í bílskúr þú málaðir heiminn.
Með brosinu bjarta,
þú lýstir upp geiminn,
amma þú átt alltaf stað í mínu hjarta.
Góðar stundir við áttum saman.
Hjá afa og þér, ávallt var gaman.
Þegar haldið var heim frá afa og þér,
ég vinkaði þér og þú vinkaðir mér.
Nú kveðjumst við í hinsta
sinn, elsku amma mín, og hér er
mitt síðasta vink til þín.
Kær kveðja,
Helga Enea.
Það er sárt að kveðja þig,
elsku amma mín, og erfitt til
þess að hugsa að hafa þig ekki
með okkur áfram. Ég er mjög
þakklát fyrir allan þann tíma
sem við fengum saman og allt
það sem þú hefur kennt mér af
þinni góðmennsku og hlýhug.
Þau eru svo sönn orðin sem
Davíð bróðir sagði einu sinni
þegar hann var lítill strákur
„amma, þú ert svona ekta
amma“.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Takk fyrir allt, elsku amma,
og Guð veri með þér.
Þín
Erna.
Ellen Bjarnadóttir
✝ Jóna Maríafæddist á
Bakka í Ölfusi 21.
apríl 1926. Hún
lést 4. júní 2013.
Jóna María var
dóttir Hannesar
Guðmundssonar
bónda, f. 23.11.
1885, d. 10.12.
1958 og Valgerðar
Magnúsdóttur
konu hans, f. 2.9.
1897, d. 4.11. 1954. Systkini
Jónu Maríu: Magnús, Guðrún
Lovísa, Engilbert, Guðmundur
og Valgeir eru öll látin, en eft-
irlifandi er uppeldissystir Ásta
Valdemarsdóttir.
Jóna María giftist 27.10.
1945 Helga Jóhannssyni bónda,
f. 27.2. 1918, d. 12.5. 2002.
Helgi var sonur hjónanna Jó-
hanns Sigurðssonar bónda á
Núpum og konu hans Jóhönnu
Ara Sigurðssyni viðskipta-
stjóra hjá Advania. Hanna
María á tvö börn með fyrri
manni sínum Lúther Guð-
mundssyni og Ari á þrjú börn
með fyrri konu sinni Rut Jóns-
dóttur.
Jóna María ólst upp á Bakka
en þau Helgi bjuggu í Hvera-
gerði árin 1945-1950 eða þar til
að þau fluttu að Núpum og
bjuggu þar til ársins 1983. Þá
brugðu þau búi og fluttu aftur í
Hveragerði að Bröttuhlíð 6.
Þar bjuggu þau þangað til
Helgi lést en Jóna María bjó
þar áfram til ársins 2007 en
flutti þá á Dvalarheimilið Ás í
Hveragerði.
Jóna María stundaði nám við
Húsmæðraskólann Ósk á Ísa-
firði árið 1944-1945. Hún var
húsfreyja alla tíð en hafði unun
af söng, tón- og leiklist og
sungu þau hjónin í Kirkjukór
Hveragerðis- og Kotstrandar-
sókna í tugi ára. Auk þess lék
Jóna María með Ungmenna-
félagi Ölfusinga um nokkra
hríð.
Jóna María verður jarð-
sungin frá Hveragerðiskirkju í
dag, 14. júní 2013, kl. 15.
Margrétar Magn-
úsdóttur hús-
freyju. Börn Jónu
Maríu og Helga
eru: Jóhann Val-
geir f. 1.4. 1947,
fyrrv. lögreglu-
maður á Selfossi,
kvæntur Ragnheiði
Jónsdóttur sjúkra-
liða, þau eiga fjög-
ur börn og 13
barnabörn; Sigur-
veig, f. 26.11. 1950, kennari í
Hveragerði, gift Gísla Rúnari
Sveinssyni svæðisstjóra hjá
Vinnueftirlitinu, þau eiga tvö
börn og fjögur barnabörn;
Gerður, f. 28.11. 1951, kennari
í Kópavogi, búsett í Reykjavík,
gift Jóni Inga Skúlasyni Öfjörð,
rafveituvirkja hjá Landsneti,
þau eiga þrjú börn og tvö
barnabörn; Hanna María, f. 2.3.
1968, kennari í Mosfellsbæ, gift
Nú minnist ég ömmu minnar
sem mér þótti afar vænt um.
Hún var stórbrotin kona með
mikinn persónuleika, hrafn-
svart hár og fallegt bros með
djúpa spékoppa í vöngum.
Ég bjó hjá henni og afa í
sveitinni fyrstu tvö árin mín
vegna ungs aldurs foreldra
minna og amma tók ekki annað
í mál en að mamma lyki námi á
meðan pabbi vann fyrir litlu
fjölskyldunni.
Hún var þá sjálf með frænku
mína, Hönnu Maríu, rúmlega
eins árs og get ég ímyndað mér
að það hafi ekki alltaf verið
auðvelt, önnur grét allar nætur
og hin vaknaði eldsnemma. Eft-
ir að ég var flutt í bæinn kom
ég í sveitina öll sumur og alltaf
þegar færi gafst.
Amma var afar snyrtileg
bæði um útlit sitt og heimili og
voru allir reknir úr fjósagall-
anum frammi í vaskahúsi. Hún
kenndi mér og frænku minni að
taka til, meðal annars að
þurrka af með nælonsokki af
betri mublunum, fannst mér
þetta oft hinn mesti óþarfi og
spurði ömmu hvort það væri
ekki í lagi að það kæmi smá lag
af ryki svo við hefðum eitthvað
að þurrka af en hún vildi ná því
áður en það settist. Amma
dekraði við mig alla tíð á ýms-
an hátt og sýndi matvendni
minni og dyntum mikinn skiln-
ing. Hún var myndarleg hús-
móðir og bakaði bestu klein-
urnar og pönnukökurnar og svo
var sveitamjólkin hjá ömmu og
afa sú allra besta. Hún var
mjög gestrisin og var mikið í
mun um að allir færu saddir og
sælir frá borðum. Það var gott
að leita til hennar þegar eitt-
hvað bjátaði á og örlæti hennar
og hjálpsemi var mikil. Ég er
henni afar þakklát fyrir að gefa
mér bílinn þeirra þegar afi dó,
þetta er svo sannarlega bíll
með sál og enn í fullu fjöri
þrátt fyrir að vera 28 ára.
Ég hef aldrei séð eins fallegt
samband og ríkti milli ömmu og
afa, ást, virðing, umhyggja og
vinátta einkenndi samband
þeirra. Þau voru hin fullkomnu
hjón í mínum huga og leit ég
upp til þeirra alla tíð. Minning-
armynd skýtur upp þar sem
þau leggja sig hvort á sínum
dívaninum eftir matinn, afi að
dotta með Tímann yfir andlit-
inu og amma að spjalla við okk-
ur Hönnu Maríu og gefa okkur
hlýtt faðmlag.
Ég trúi því að afi taki á móti
henni og mikill fögnuður ríki í
sumarlandinu.
Blessuð sé minning þín,
elsku amma mín.
Þín alltaf mun ég minnast
fyrir allt það góða sem þú gerðir,
fyrir allt það sem þú skildir eftir,
fyrir gleðina sem þú gafst mér,
fyrir stundirnar sem við áttum,
fyrir viskuna sem þú kenndir,
fyrir sögurnar sem þú sagðir,
fyrir hláturinn sem þú deildir,
fyrir strengina sem þú snertir,
ég ætíð mun minnast þín.
(F.D.V.)
Jóna María Jónsdóttir.
Jóna María
Hannesdóttir
✝
Ástkær móðir, dóttir, systir, sambýliskona og
dótturdóttir,
INGIBJÖRG STEFÁNSDÓTTIR
viðskiptafræðingur,
Hryggjaseli 6,
Reykjavík,
sem lést á Landspítala háskólasjúkrahúsi
laugardaginn 8. júní, verður jarðsungin frá Fríkirkjunni laugar-
daginn 15. júní kl. 13.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hennar er bent á Ljósið, Langholtsvegi.
Ragnar Örn Jóhannesson,
Guðrún Ragnarsdóttir, Stefán Ingólfsson,
Ragnar Ingi, Ingólfur, Margrét Þórunn, Stefán Gestur,
Sigurpáll Marinósson,
Margrét Þ. Helgadóttir.
✝
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ANTON GUÐLAUGSSON,
Dalvík,
lést á dvalarheimilinu Dalbæ, Dalvík,
laugardaginn 8. júní.
Útför hans fer fram frá Dalvíkurkirkju
laugardaginn 15. júní kl. 13.30.
Sigurlaug Sveinsdóttir,
Guðbjörg Antonsdóttir,
Elín Antonsdóttir, Skafti Hannesson,
Anna Dóra Antonsdóttir, Sveinn Sveinsson,
Arna Antonsdóttir,
Þórólfur Antonsson, Hrönn Vilhelmsdóttir,
Árdís Antonsdóttir,
barnabörn, langafabörn og langalangafabarn.
✝
Ástkær maður minn, faðir okkar, stjúpfaðir,
tengdafaðir og afi,
ÞÓRHALLUR DAN JOHANSEN,
er látinn.
Hann verður jarðsunginn frá Háteigskirkju
föstudaginn 21. júní kl. 13.00.
Anna Lilja Gunnarsdóttir,
Bertha Ingibjörg Johansen, Elliði Vignisson,
Gyða Dan Johansen, Ari Edwald,
Hallur Dan Johansen, Oddný Jóna Bárðardóttir,
Agnar Gunnar Agnarsson, Atsuko Sato
og barnabörn.
✝
Elskulegur mágur minn og móðurbróðir
okkar,
PÁLL JÓNSSON,
Lyngmóum 10,
verður jarðsunginn frá Garðakirkju föstu-
daginn 14. júní klukkan 15.00.
Sigurður Karl Sigurkarlsson,
Sindri Karl, Þórunn og Anna Sigríður Sigurðarbörn.