Morgunblaðið - 29.01.2014, Síða 20

20 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. JANÚAR 2014
Smáratorgi 1, 201 Kópavogi, sími 588 6090, vl@simnet.is
Verkfæralagerinn
Mán.-fim. kl. 9-18, fös. kl. 9-18:30, lau. kl. 10-18, sun. kl. 12-17
Verkfæri í miklu úrvali
Allt til listmálunar
Strigar, penslar, olíulitir,
acryllitir, trönur, pallettur,
spaðar, svampar, lím,
íblöndunarefni, varnish,
þekjulitir, teikniblokkir,
pappír og arkir
Mikið úrval
af listavörum
Trönur á gólf
7.995
985
999
Bensínbrúsi
15.995
Mössunarvél
frá 795
Verkfæratöskur,
mikið úrval
Startkaplar
Mannbroddar
1.785
Dráttartóg
3000 kg
Hleðslu-
tæki
frá 5.495
frá 3.895
Kerfisbreytingar hafa margoft verið
gerðar á skipulagi atvinnuþróunar í
þjóðfélaginu sem haft hafa mismun-
andi áhrif á réttarstöðu þegnanna.
Fram yfir miðja síðustu öld var
fjölskyldufaðirinn talinn fyrirvinna
heimilis og laun fyrirvinnunnar mið-
uð við að fjölskylda kæmist fjárhags-
lega af, þó engin lúxusafkoma væri í
boði og þá voru mæður uppalendur
barna sinna.
Þessu fyrirkomulagi var breytt
með auglýsingu atvinnurekenda um
að þeir hefðu störf fyrir allar konur
sem vildu vinna og til að ýta undir
áhuga kvenna bauð þáverandi ríkis-
stjórn konum skattfrelsi hálfsdags-
launa og bent var á að börnunum
væri hægt að koma fyrir t.d. hjá þeim
sem ekki gætu unnið, en vildu passa,
sama hver það væri. Barnvænt hug-
arfar það.
Þegar tilboðið hafði staðið í all-
nokkur ár og stór hluti kvenna kom-
inn á vinnumarkað, margar farnar að
vinna allan daginn og heimilin háð
þessu tekjustigi, töldu atvinnurek-
endur tíma kominn á að kynna hinn
rétta tilgang tilboðsins. Í kjarasamn-
ingum við verkalýðshreyfinguna
töldu atvinnurekendur að þar sem
fyrirvinnur heimilis væru orðnar
tvær teldu þeir rétt að tekið væri tillit
til þess og framfærslulaun væru mið-
uð við tekjur heimilis en ekki heim-
ilisföður eingöngu. Þáverandi for-
maður Dagsbrúnar taldi þessa tillögu
atvinnurekenda hreinlega réttlætis-
mál og samþykkti hana. Hlýtt póli-
tískt hjarta virðist hafa slegið þarna.
Eftir þetta samkomulag taldi ríkis-
stjórnin rétt að láta sinn hug til
launafólks koma fram og tilkynnti
konum að framvegis yrðu allar konur
að greiða skatt af öllum launum. Þar
með var búið að lækka framfærslu-
laun á einu bretti allverulega og laun
beggja orðin svipuð og framfærslu-
laun föður höfðu verið fyrir breyt-
inguna.
Þessi breyting hafði mjög alvar-
legar afleiðingar fyrir einhleypt fólk
með börn, þeirra framfærslulaun
lækkuðu nærri um helming. Þarna
var barnaheimilum mismunað veru-
lega og aðstaða barna einstæðra gerð
mun verri en annarra barna. Það
kostar jafn mikið fyrir einstæða móð-
ur að kaupa eða leigja þriggja her-
bergja íbúð eins og hjón. Það versta
við þetta kerfi er að í þjóðfélaginu
hefur orðið sú hugarfarsbreyting að
illmögulegt er að breyta því, fyrst og
fremst vegna þess að ekki mun vilji
vera fyrir því á alþingi og í öðru lagi
að konum mun ekki finnast fýsilegur
kostur að sleppa atvinnutækifærum
fyrir barnapössun, því munu börn
verða áfram á þjóðfélagsbekk með
hænuungunum.
Við erum alltaf að benda öðrum
þjóðum á vankanta hjá þeim varðandi
mannréttindi. Færi ekki vel á að við
byrjuðum að athuga þau heimafyrir
og sérstaklega hvort börn hafi full
mannréttindi gagnvart móður, því
ekkert er þeim mikilvægara.
GUÐVARÐUR JÓNSSON,
Valshólum 2, Reykjavík.
Hafa allir full mannréttindi?
Frá Guðvarði Jónssyni
Að morgni þriðju-
dagsins 28. janúar 2014
voru þingfest mál á
hendur níu ein-
staklingum fyrir Hér-
aðsdómi Reykjaness
vegna meintra brota á
lögreglulögum nr. 90/
1996, nánar tiltekið 19.
gr. laganna, með því að
hafa “ […] neitað að
hlýða ítrekuðum fyrirmælum lög-
reglu um að flytja sig um set […]“
eins og segir orðrétt í ákærum, sem
allar eru gefnar út af Lögreglustjór-
anum á höfuðborgarsvæðinu. Í til-
vitnuðum ákæruskjölum er þess kraf-
ist að ákærðu verði dæmd til
refsingar og til greiðslu alls sak-
arkostnaðar.
Við þingfestinguna brá ákærðu
eðlilega nokkuð í brún þegar þeim
var lesinn pistillinn af skikkjuklædd-
um manni sem tjáðist fara með
ákæruvaldið í málinu. Glöggir ein-
staklingar í hópi umbjóðenda okkar
þóttust þekkja að þar væri kominn
Karl Ingi Vilbergsson, aðstoðar-
saksóknari hjá Lögreglustjóra höf-
uðborgarsvæðisins, sami embættis-
maður og hafði sést stýra aðgerðum
lögreglunnar í Gálgahrauni hinn ör-
lagaríka dag 21. október 2013, þegar
fólk var handtekið, flutt af vettvangi
og læst í fangaklefum fyrir þær sakir
einar að nýta sér stjórnarskrárvarinn
rétt til friðsamlegra mótmæla. Hann
stýrði nú saksókn gegn umbjóð-
endum okkar. Við skýrslutökur á lög-
reglustöðinni í Reykjavík í kjölfar
handtöku ákærðu hafði Karl Ingi Vil-
bergsson, sá hinn sami, einnig sést
ráðfæra sig við lögreglumenn sem
tóku skýrslur af hinum ákærðu. Loks
var það embættismaður Lögreglu-
stjóra höfuðborgarsvæðisins, Karl
Ingi Vilbergsson, sem tók mildilega
ákvörðun að kvöldi hins sama dags
um að óhætt mundi að opna klefa
fangelsisins og veita sakborningum
frelsi á ný. Áður höfðu sakborningar
ítrekað verið spurðir hvert þeir
myndu halda að frelsinu fengnu.
Ef nafn Karls Inga Vilbergssonar
er stytt út úr þessari frásögn, enda
beinist gagnrýni undirritaðra ekki að
honum persónulega, stendur eftir sá
grafalvarlegi hlutur að einn angi rík-
isvaldsins, Lögreglustjóraembætti
höfuðborgarsvæðisins, og raunar
einn og sami starfsmaður þess, er
„undir, yfir og allt um kring“ í þessari
atburðarás, svo notuð sé fleyg til-
vitnun. Auðvitað gengur það ekki í
nútíma réttarríki að sami aðili taki
ákvarðanir á vettvangi, stýri rann-
sókn og fari loks með ákæruvald í lok-
in varðandi meint brot gegn honum
sjálfum! Slík skipan er í hrópandi
mótsögn við grunnreglur réttarríkis-
ins um réttláta málsmeðferð þar sem
rík áhersla hefur verið lögð á aðgrein-
ingu einstakra þátta. Þannig var
t.a.m. dómstólaskipaninni gerbreytt
hér á landi í kringum 1990 í kjölfarið
á dómi Mannréttindadómstóls Evr-
ópu sem batt enda á að sami aðili færi
með lögregluvald og dómsvald. Engu
skárra er að lögregla fari sjálf með
stjórn aðgerða á vettvangi, rannsókn
meintra brota og svo ákæruvald sem
hún beitir í eigin þágu. Slíkt fyrir-
komulag þekktist á árum áður og
tíðkast sjálfsagt enn meðal vanþró-
aðra þjóða. Fyrirbærinu hefur verið
gefið nafnið Lögregluríki. Það fyrir-
komulag sem áður hefur verið lýst er
ekki bara andstætt grunnreglum
réttarríkisins heldur stenst það ekki
heldur innlenda réttarfarslöggjöf,
sbr. t.d. 26. gr. laga nr. 88/2008 um
meðferð sakamála.
Á þessum grunni mun verða krafist
frávísunar eða niðurfellingar allra
fyrrgreindra refsimála. Nái sú krafa
ekki fram að ganga og komi til sakfell-
inga mun málinu verða fylgt fast eftir
fyrir Mannréttindadómstól Evrópu.
„Deilist nú valdsmaður víða“
Eftir Skúla
Bjarnason og
Ragnheiði Elvu
Þorsteinsdóttur
»Auðvitað gengur það
ekki í nútíma réttar-
ríki að sami aðili taki
ákvarðanir á vettvangi,
stýri rannsókn og fari
loks með ákæruvald í
lokin varðandi meint brot
gegn honum sjálfum!
Skúli
Bjarnason
Skúli er hrl., Ragnheiður Elva er hér-
aðsdómslögmaður og eru þau skipaðir
verjendur sakborninganna níu.
Ragnheiður Elfa
Þorsteinsdóttir
BRIDS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson| norir@mbl.is
Fjórtán borð í
Gullsmáranum
Spilað var á 14 borðum í Gull-
smára mánudaginn 27. janúar.Úrslit
í N/S:
Leifur Kr.Jóhanness. - Ari Þórðarson 359
Pétur Antonss. - Guðlaugur Nielsen 327
Örn Einarsson - Sæmundur Björnss. 311
Samúel Guðmss. - Jón Hannesson 274
A/V
Sigurður Njálsson - Pétur Jónss. 325
Guðbjörg Gíslad. - Sigurður Sigurðss. 308
Ágúst Vilhelmsson - Óskar Ólason 298
Gunnar Alexanderss.- Elís Helgas. 292
Brids í Stangarhyl
Mánudaginn 27. janúar var spil-
aður tvímenningur hjá bridsdeild
Félags eldri borgara, Stangarhyl 4,
Reykjavík. Spilað var á 12 borðum.
Efstu pör í N/S:
Friðrik Jónsson – Björn Svavarsson 255
Helgi Hallgrss. – Ægir Ferdinandss. 248
Ingibj. Stefánsd. – Margrét Margeirsd. 241
Tómas Sigurjss. – Jóhannes Guðmannss.
235
A/V
Albert Þorsteinss. – Bragi Björnsson 281
Ólafur Ingvarsson – Hrólfur Guðmss. 277
Hallgrímur Jónsson – Örn Isebarn 241
Guðjón Eyjólfss. – Sigurður Tómasson 235