Morgunblaðið - 11.11.2014, Page 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. NÓVEMBER 2014
✝ Teitur Berg-þórsson fæddist
á Sauðárkróki 23.
ágúst 1953. Hann
lést á bráðamóttöku
Landspítalans 31.
október 2014.
Teitur var sonur
hjónanna Bergþórs
Finnbogasonar
kennara frá Híta-
rdal í Mýrasýslu, f.
1920, d. 2003, og
Maríu Friðriksdóttur húsmóður
frá Sauðárkróki, f. 1926.
Systkini Teits eru: Hafþór
Magnússon, f. 1948, Einar Bald-
vin Sveinsson, f. 1950, og Kristín
Fjóla Bergþórsdóttir, f. 1965.
Teitur kvæntist 22. desember
1984 eftirlifandi eiginkonu sinni,
Guðnýju Maríu Hauksdóttur
hjúkrunarfræðingi frá Húsavík,
f. 13. september 1951. Foreldrar
apríl 1988. Dóttir Guðnýjar er
Björg Arnþórsdóttir, f. 3. sept-
ember 1973. Sambýlismaður
hennar er Michael C Martinsen.
Teitur ólst upp á Selfossi, út-
skrifaðist frá Menntaskólanum
við Hamrahlíð 1973, frá Kenn-
araháskóla Íslands 1983 og
kenndi við Hólabrekkuskóla í
Breiðholti frá þeim tíma og allt
til síðasta dags. Áður hafði hann
sinnt kennslu við Gagnfræða-
skólann á Selfossi, Fellaskóla og
Vörðuskóla í Reykjavík.
Teitur var mikill áhugamaður
um ljósmyndun og kvikmyndun
frá unga aldri og tók mikið af
ljósmyndum alla tíð. Hann hafði
gaman af myndlist og málaði ol-
íumyndir.
Útför Teits verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag, 11. nóv-
ember 2014, og hefst athöfnin kl.
15.
Guðnýjar voru hjón-
in Haukur Haralds-
son, mjólkurfræð-
ingur frá Húsavík, f.
1928,d. 2010, og
Hulda Karlsdóttir,
húsmóðir frá Gríms-
stöðum á Fjöllum, f.
1926, d. 1985.
Dætur Teits eru:
Hrund, sálfræð-
ingur, f. 5. nóv-
ember 1977. Hennar
móðir er Margrét Gísladóttir.
Sambýlismaður Hrundar er Þor-
valdur Örn Kristmundsson.
Þeirra börn eru Ísabella María, f.
1996, Leonard Breiðfjörð, f. 2002,
og Kristófer Breiðfjörð, f. 2007.
Hulda, f. 7. október 1985. Sam-
býlismaður hennar er Elís Hólm
Þórðarson. Þeirra dætur eru
Nadía Sól, f. 2004, og Adríana
Diljá Hólm, f. 2013. María, f. 28.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Kveðja frá
mömmu.
Elsku pabbi minn. Mig langar
að þakka þér fyrir allt sem þú hef-
ur kennt mér og allt sem þú hefur
gert fyrir mig á þessum stutta en
ómetanlega tíma sem við fengum
saman. Ég er stolt af því að vera
dóttir þín og kveð þig með mikl-
um söknuði. Ég á margar góðar
minningar og mun varðveita þær
vel. Ég elska þig og sakna þín.
Hulda Teits.
Sumir dagar eru hús
sem við læsum vandlega
áður en við kveðjum
og hverfum út á vettvang áranna
en ef við síðar förum þar hjá af tilviljun
sjáum við allar dyr opnar –
börn dvelja þar að leik
og það sem mest er um vert:
sólin skín ótrúlega glatt á húsið.
(Þorsteinn frá Hamri.)
Þannig eru einmitt mínar
bestu minningar um þig. Þennan
stóra bróður sem ég bar tak-
markalausa virðingu fyrir og leit
endalaust upp til. Tólf árum eldri
en ég og gerðir allt fyrir litlu syst-
ur.
Minningar um allar vel völdu
og skemmtilegu jólagjafirnar frá
stóra bróður – sem gerðu jólin
mín svo sérstök og eftirminnileg.
Minningar um þig í forstofuher-
berginu með alla skemmtilegu
stóru vinina þína, minningar um
öll fyndnu og sérstöku uppátækin
þín sem sennilega engum öðrum
hefði dottið í hug að framkvæma.
Minningar um alla skemmtilegu
„orðaleikina“, meinfyndnina og
sérstaka húmorinn. Minningar
um þig og Guðnýju, pabba og
mömmu og okkur öll upp í sum-
arbústað. Minningar um áramót-
in í Maríubakkanum. Minningar
um það þegar þú varst að hvetja
mig til dáða þegar ég loksins var
orðin stór.
Við áttum margt sameiginlegt
og deildum í grunninn pólitískum
skoðunum og gildum okkar í líf-
inu. Víst er að ég á eftir að sakna
þín. Sakna þín mikið. Sakna þess
að ræða við þig um pólitík, lífs-
gildi og kjarabaráttu kennara –
en í þeirri umræðu fann ég engan
sem skildi mig betur en þú.
Í seinni tíð höfðum við kannski
ekki eins mikið samband og oft
áður, eins og gengur í amstri
dagsins, og það er miður. Þrátt
fyrir það varstu samt alltaf stóri
bróðirinn sem ég leit upp til og
treysti.
Elsku Teitur, takk fyrir allt.
Þín systir,
Kristín Fjóla.
Lagið okkar, elsku besti afi.
Ó hve létt er þitt skóhljóð,
ó hve lengi ég beið þín,
það er vorhret á glugga,
napur vindur sem hvín,
en ég veit eina stjörnu,
eina stjörnu sem skín,
og nú loks ertu komin,
þú ert komin til mín.
Það eru erfiðir tímar,
það er atvinnuþref,
ég hef ekkert að bjóða,
ekki ögn sem ég gef,
nema von mína og líf mitt
hvort ég vaki eða sef,
þetta eitt sem þú gafst mér
það er alt sem ég hef.
En í kvöld lýkur vetri
sérhvers vinnandi manns,
og á morgun skín maísól,
það er maísólin hans,
það er maísólin okkar,
okkar einíngarbands,
fyrir þér ber ég fána
þessa framtíðarlands.
(Halldór K. Laxness)
Ég sakna þín. Þín afastelpa,
Nadía Sól
Látinn er Teitur Bergþórsson
kennari frá Selfossi. Það var hinn
illvígi sjúkdómur krabbamein
sem lagði hann að velli. Þessi
veikindi gerðu vart við sig hjá
honum fyrir rúmlega tveimur ár-
um. Mér fannst Teitur takast
hetjulega og karlmannlega á við
veikindi sín. Ef maður hitti hann,
eða talaði við hann í síma, þá bar
hann sig ávallt vel. Eiginkona
Teits, Guðný María Hauksdóttir
hjúkrunarfræðingur, studdi hann
vel og hjúkraði í þessum erfiðu
veikindum.
Foreldrar Teits, María Jakob-
ína Friðriksdóttir og Bergþór
Finnbogason kennari frá Híta-
rdal, fluttu frá Vík í Mýrdal að
Selfossi með Teit nýfæddan.
Bergþór og faðir minn, Kristján
Finnbogason trésmiður og yfir-
verkstjóri frá Hítardal, voru
bræður og erum við Teitur því
bræðrasynir. Fyrstu mánuðina á
Selfossi voru foreldrar Teits í
heimili hjá foreldrum mínum. Ég
og Ragnheiður systir mín munum
vel, hvað okkur þótti gaman að fá
lítinn frænda á heimilið. Við gætt-
um hans og lékum okkur við
hann. Teitur ólst upp á Selfossi,
en þar var faðir hans kennari
lengst af. Teitur lauk landsprófi í
Gagnfræðaskóla Selfoss 1969 og
stúdentsprófi frá Menntaskólan-
um við Hamrahlíð 1973. Hann var
einnig tvo vetur í þjóðfélagsfræði-
námi við Háskóla Íslands, svo var
Teitur tvo vetur í Tollvarðaskóla
Íslands. Lauk prófi frá Kennara-
skóla Íslands 1983. Á sumrin
vann hann ýmis störf, t.d. við toll-
gæslu, hann sló grasflatir við hús
í Reykjavík og kom sér upp jeppa
og kerru til að flytja sláttuvélarn-
ar á milli. Það lýsir seiglu og
dugnaði Teits að hann var með
grasofnæmi, en lét ekki einkenni
vegna þess aftra sér frá að halda
áfram slætti mörg sumur.
Teitur var listrænn í sér, eins
og frændfólk hans úr móðurætt,
t.d. Snorri Sveinn Friðriksson,
móðurbróðir hans, sem var list-
málari og leiktjaldamálari í Rík-
issjónvarpinu. Teitur hélt mál-
verkasýningu í Þrastalundi, og
voru það fallegar myndir að mínu
mati. Við hjónin eigum málverk
eftir hann sem hann gaf okkur, og
nefndi hann það Hafið. Einnig
eigum við fallegar ljósmyndir
sem hann tók í Hítardal.
Teitur var vinstrisinnaður í
pólitík, eins og sumt fólk í báðum
ættum hans. María móðir hans og
Einar Olgeirsson, sem var foringi
vinstrimanna í mörg ár, voru
bræðrabörn. Bergþór faðir hans
var fulltrúi vinstrimanna á Sel-
fossi og sat sem varamaður Karls
Guðjónssonar á Alþingi í nokkrar
vikur.
Á sumrum og með námi vann
Teitur sem gæslumaður á
Kleppsspítala, þar kynntist hann
Guðnýju Maríu Hauksdóttur
hjúkrunarfræðingi, sem þar vann
og vinnur ennþá. Þau giftust 1984
og eiga tvær dætur saman, Huldu
og Maríu.
Guðný og Teitur komu sér upp
sælureit í Grímsnesi, þau nefndu
sumarbústaðinn Bergþórs-
brekku, trúlega til heiðurs föður
Teits. Bergþór vann mikla smíða-
vinnu við bústaðinn, enda var
hann bráðflinkur verkmaður.
Við hjónin vottum Guðnýju,
dætrum þeirra, Maríu móður
Teits, systkinum Teits og fjöl-
skyldum þeirra okkar innilegustu
samúð. Blessuð sé minning Teits
Bergþórssonar.
Pétur Kristjánsson.
Teitur vinur minn og vinnu-
félagi til rúmra 30 ára skilur eftir
sig stór skörð. Í fjölskyldunni, á
vinnustaðnum, í félagslífinu og
vinahópnum var hann klettur sem
allir gátu lagt traust sitt á. Hann
háði snarpa baráttu við krabba-
mein í tvö ár og kenndi börnum
fram í andlátið. Hann skilaði full-
um kennsludegi á miðvikudegi en
lést á föstudegi. Baráttumaður.
Hvar sem hann kom við í lífi
sínu voru vinnusemi, fag-
mennska, heilræði, skynsemi og
raunhæfar lausnir það sem hann
lagði öðrum til. Skopskynið og
gleðin fylgdu ætíð með í hinum
hversdagslegu athöfnum. Hann
sá alltaf einhverjar skondnar hlið-
ar á öllum málum.
Okkar leiðir lágu saman fyrst á
unglingsárum í sumarvinnu í
MBF á Selfossi. Á þeim árum
vorum við líka samferða í gegnum
Menntaskólann við Hamrahlíð.
Áratug síðar lágu leiðir okkar aft-
ur saman við kennslu í Hóla-
brekkuskóla í Reykjavík þar sem
við unnum saman í 31 ár. Þær eru
margar stundirnar okkar á kenn-
arastofunni þar sem málin voru
rædd. Vinnustaðurinn, nærum-
hverfið, landsmálin og heimsmál-
in voru krufin til mergjar. Eins og
gengur voru menn ekki alltaf
sammála. Teitur lét sig stjórnmál
landsins mikið varða og var póli-
tískur að eðlisfari. Hann fylgdi
róttækum vinstri hugmyndum
frá unga aldri og var ófeiminn við
að senda skilaboð til forystu
þeirra stjórnmálafla sem hann
kaus hverju sinni.
Í rúm 30 ár fengum við starfs-
fólkið í Hólabrekkuskóla að kynn-
ast einstakri gestrisni Teits.
Hann naut þess að taka á móti
vinnufélögum og vinahópum í sín-
um sælureit, í sumarbústaðnum
við Úlfljótsvatn. Þar sló hann á
létta strengi og lék við hvurn sinn
fingur. Hann var tónelskur og
hafði gaman af að taka í bassann.
Náttúran og umhverfið spiluðu
grunntóna í hans sinfóníu.
Utan þessa dags
bak við árin og fjallvegina
streyma fram lindir mínar.
Ef ég legg aftur augun
ef ég hlusta, ef ég bíð
heyri ég þær koma
eftir leyningunum grænu
langt innan úr tímanum
hingað, hingað úr fjarska.
Þær hljóma við eyru mér
þær renna gegnum lófa mína
ef ég legg aftur augun.
(Hannes Pétursson)
Takk fyrir samferðina, elsku
vinur.
Elsku Guðný og fjölskylda, ég
votta ykkur samúð mína og megi
Guð styðja ykkur öll í framtíðinni.
Gísli Sváfnisson.
Í dag kveðjum við í Hóla-
brekkuskóla góðan og traustan
kennara og vin, Teit Bergþórs-
son. Rúmlega þrjátíu ára kennslu
hans er lokið við skólann. Á síð-
asta skólaári komu veikindi
snöggt og óvægin. Teitur kom í
fulla kennslu í haust sem umsjón-
arkennari. Hann barðist hetju-
lega við erfið veikindi og mætti
nánast hvern dag til kennslu.
Æðruleysið, krafturinn, reisnin
og seiglan voru eiginleikar í fari
Teits sem við eigum lengi eftir að
minnast. En sár er sorgin þegar
að skilnaðarstundu kemur.
Kennarar hafa mikil áhrif á
nemendur sína og þess vegna er
starf kennarans svo heillandi en
jafnframt mjög krefjandi. Á ein-
um stað segir Páll Skúlason. „Að
kenna er enn erfiðara en að læra.
Þetta vita menn, en leiða sjaldan
hugann að því. Hvers vegna er
erfiðara að kenna en læra? Það
stafar ekki af því að sá sem kennir
verði að búa yfir meiri vitneskju
og hafa hana ávallt tiltæka. Að
kenna er erfiðara en að læra
vegna þess að kenna merkir að fá
fólk til að læra. Sá sem raunveru-
lega kennir lætur fólk ekki læra
neitt annað en það að læra.“ Það
er verkefni kennarans að fá nem-
endur til þess að læra. Hjá Teiti
fundu nemendur viljann til að
læra.
Teitur var góður kennari og
með fasi og framkomu hafði hann
góða bekkjarstjórn enda báru
nemendur mikla virðingu fyrir
honum. Teitur var samviskusam-
ur, skipulagður, úrræðagóður en
þó fastur fyrir og lét skoðanir sín-
ar í ljós.
Teikur hafði mikinn áhuga á
þjóðmálum og oft voru fjörugar
þjóðmálaumræður á kaffistof-
unni. Hans áhugamál voru t.d.
listmálun, ljósmyndun og tónlist.
Þau hjónin, Teitur og Guðný
María, voru viljug að bjóða okkur
skólastarfsmönnum Hólabrekku-
skóla í sumarbústaðinn sinn,
sælureitinn. Þar voru móttökur
hlýjar og innilegar.
Kæra Guðný María og fjöl-
skylda, við í Hólabrekkuskóla
vottum ykkur djúpa samúð og
hugsum hlýtt til ykkar á þessum
sorgartímum.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Við í Hólabrekkuskóla munum
ávallt minnast Teits Bergþórs-
sonar með virðingu og þakklæti
fyrir gott samstarf og gefandi
samfylgd.
Hólmfríður G. Guðjónsdóttir.
Teitur Bergþórsson
Hljóðfæri
Gítarinn ehf. Stórhöfða 27
S. 552 2125 • gitarinn.is
Ukulele
í úrvali
Verð við
allra hæfi
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Óska eftir
Staðgreiðum gull, demanta og úr
Hringar, hálsmen, armbönd, Rolex,
Cartier, Patek Philippe o.fl.
Hringdu núna og fáðu tilboð þér að
kostnaðarlausu!
www.kaupumgull.is
Opið alla daga 11–18.
Kringlan – 3. hæð
(Hagkaupsmegin)
Upplýsingar í síma 661 7000.
KAUPI GULL!
Ég, Magnús Steinþórsson gullsmíða-
meistari, kaupi gull, gullpeninga og
gullskartgripi. Kaupi allt gull, nýlegt,
gamalt og illa farið.
Leitið til fagmanns og fáið góð ráð.
Uppl. á demantar.is, í síma 699-8000
eða komið í Pósthússtræti 13 (við
Austurvöll).
Verið velkomin.
Bílaþjónusta
GÆÐABÓN
Ármúla 17a
Opið mán.-fös. 8-18. S. 568 4310
Það besta fyrir bílinn þinn
Alþrif, djúphreinsun, mössun, teflon,
blettun, bryngljái, leðurhreinsun.
BÍLAR
Sérblað um
bíla fylgir
Morgunblaðinu
alla þriðjudaga
Okkur langar að
skrifa nokkur orð
um elskulegan son
og bróður, Stefán Rúnar, sem
hefði orðið 49 ára hinn 2. nóvem-
ber. Margs er að minnast enda var
Rúnar líflegur og uppátækjasam-
ur með eindæmum. Æskuárin
voru skemmtileg og margt brall-
að. Á sumrin vorum við úti á bát að
róa og veiða og einnig var veitt á
bryggjunum. Farið var í útilegur
og bústaðaferðir þar sem var allt-
af nóg um að vera. Á veturna var
farið á sleða sem afi smíðaði,
skíðað og allt það sem veturinn
bauð upp á, búa til snjóhús og ann-
að. Ungur fór hann með föður sín-
um til veiða og varð strax mikill
veiðimaður, bæði skot- og stang-
veiði, og veiðimennskuna stundaði
hann af mikilli ánægju allt sitt líf.
Hann las mikið bækur um náttúru
og dýralíf og hafði ávallt gaman af
góðri tónlist. Síðustu ár hafði hann
ánægju af því að vinna í höndun-
um, smíða bæði úr tré og beinum.
Stefán Rúnar
Sigurðsson
✝ Stefán RúnarSigurðsson
fæddist á Seyð-
isfirði 2. nóvember
1965. Hann lést 2.
ágúst 2014.
Útför Stefáns
Rúnars fór fram 13.
ágúst 2014.
Hann var með annan
fótinn hja móður
sinni og hjálpaði
hann henni mikið við
dagleg störf, sá al-
veg um garðinn fyrir
hana og dyttaði að
húsinu o.fl. Hann var
mikil barnagæla og
hafi gaman af því að
atast í börnunum í
fjölskyldunni. Sig-
urður Friðrik syst-
ursonur hans var farinn ungur
með honum að stunda veiðarnar
og var mjög hændur að frænda
sínum og er þetta mikill missir
fyrir hann, sem og alla fjölskyld-
una. Stefán Rúnar átti tvær dætur
sem voru ljósin í lífi hans; þær
Thelmu Líf, sem býr á Egilsstöð-
um, og Selmu, sem er yngri dóttir
hans og býr á Grænlandi.
Elskulegur sonur minn og
bróðir okkar, þín er og verður sárt
saknað.
Þér ég sendi
hlýjar kveðjur
og ljósið bjarta.
Sorgina sefi
von þér veiti
og vittu til
það kemur vor.
Þín móðir og systur,
Katrín Björg, Sigríður Viktoría,
Íris Björg og fjölskyldur.