Morgunblaðið - 11.11.2014, Side 33
MENNING 33
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. NÓVEMBER 2014
Eurosonic Noorderslag, stærsta tón-
listarkaupstefna og -hátíð Evrópu,
fer fram í Groningen í Hollandi 14.-
17. janúar nk. og verður Ísland að
þessu sinni í brennidepli. Eurosonic
sækja fulltrúar frá stærstu tónlist-
arhátíðum álfunnar og kynna sér
nýja listamenn og hana sækja einnig
fulltrúar frá helstu ríkis-
útvarpsstöðvum Evrópu sem veita
hin eftirsóttu EBBA-verðlaun sem
Ásgeir Trausti og Of Monsters and
Men hafa m.a. hlotið síðustu tvö ár.
Robert Meijerink, aðalbókari
Eurosonic, kynnti fyrir helgi 18 ís-
lenska tónlistarmenn og hljómsveitir
sem hann hefur valið á hátíðina og
eru það Kaleo, Kiasmos, Júníus Mey-
vant, Rökkurró, Samaris, Sóley og
Vök, Árstíðir, dj. flugvél og geimskip,
Fufanu, M-Band, Óbó, Skálmöld,
Sólstafir, Tonik Ensemble, Ylja, Low
Roar og Young Karin.
Blaðamaður ræddi við Sigtrygg
Baldursson, framkvæmdastjóra Út-
flutningsskrifstofu íslenskrar tónlist-
ar (ÚTÓN), og spurði hann hvernig
valið á Eurosonic færi fram. Sig-
tryggur segir Meijerink sjá um bók-
anir á hljómsveitum og tónlist-
armönnum, hann sé með ákveðnar
áherslur og hafi áhuga á ákveðnum
hljómsveitum og leiti svo álits hjá
ÚTÓN. „Við búum ekki til einhverja
íslenska dagskrá á þetta, það virkar
ekki alveg þannig,“ segir Sigtryggur
um þátt ÚTÓN í ferlinu.
En hvað er haft að leiðarljósi í val-
inu? „Það er aðallega hvað er ferskt,
áhugavert og farið að fá athygli utan
landsteinanna. Það er ýmislegt haft
að leiðarljósi, það er ekkert eitt. En
eins og Meijerink sagði sjálfur: Þetta
er aðallega hátíð fyrir „up and com-
ing“ ung bönd. Svo er þetta líka
smekksatriði þeirra og annarra,“
svarar Sigtryggur og nefnir sem
dæmi undantekningu frá „up and
coming“-reglunni, rokksveitina Sól-
stafi sem sé að breyta um stíl að
ákveðnu leyti og hafi áhuga á að
koma og spila á Eurosonic. Þá skipti
einnig máli að hljómsveitir séu með
bakland á hátíðinni, einhvern í því að
vinna í þeirra málum, kynningu sem
öðru. „Það er tilgangslaust fyrir ein-
hverja hljómsveit að fara þarna inn
til þess að reyna að finna sér umboðs-
mann, útgáfufélag, bókunar-
skrifstofu eða útgáfusamning,“ út-
skýrir Sigtryggur. Á Eurosonic sé
aðaláhersla lögð á lifandi flutning og
því séu kaupendur á hátíðinni tónlist-
arhátíðir og stórar bókunarskrif-
stofur í leit að sveitum til að bóka á
tónleika eða sumarhátíðir.
Ekki „greatest hits“
Spurður hvort sátt ríki í tónlistar-
bransanum um valið á Eurosonic eða
hvort hann hafi orðið var við
óánægjuraddir segir Sigtryggur að
margir hafi skoðanir á því og vissu-
lega heyrist murr. „Það byggist líka á
því að menn átta sig ekki á því hvern-
ig þetta val fer fram eða hvernig há-
tíðin á að fúnkera, halda að hún eigi
að vera e.k. „greatest hits“-sýnishorn
fyrir íslenska tónlist en það er bara
ekki þannig. Auðvitað hafa margir
miklar og margvíslegar skoðanir á
þessu, mörg þeirra atriða sem eru
þarna inni eru alls ekki þekkt á Ís-
landi,“ segir Sigtryggur. Þá sé það
líka regla á hátíðinni að sömu sveitir
leiki ekki oftar en einu sinni. Sú regla
sé þó einstaka sinnum brotin.
helgisnaer@mbl.is
Ferskt og áhugavert
Ísland í brenni-
depli á Eurosonic
Ljósmynd/Viktor Örn
Hressir Sigtryggur Baldursson og Robert Meijerink, aðalbókari Eurosonic.
Söguhetjan í þessari bráð-skemmtilegu unglingabóker Klara, sem býr í svína-stíu í Hafnarfirði og er vist-
uð alla virka daga á stofnun með öðr-
um unglingum úr hverfinu, eða svo
lýsir hún lífi sínu og best að geta
þess strax að stofnunin sem um ræð-
ir er Víðistaðaskóli, en þar er Klara í
tíunda bekk, enda á sextánda aldurs-
ári.
Bókin hefst 1. desember 1999, en
faðir Klöru er þá á sjúkrahúsi vegna
lungnasjúkdóms. Þegar hann losnar
þaðan út kemst Klara að því að for-
eldrar hennar eru á leið í tveggja
vikna slökunarfrí til Kanaríeyja og
Klara þarf því að eyða næstu tveim-
ur vikum hjá ömmu sinni, sem verð-
ur heldur en ekki ævintýraríkt.
Hafnarfirði er vel lýst í bókinni,
sögusviðið er auðþekkjanlegt, þó
fjarlægðir séu teygjanlegar, ýmist
meiri en maður hefði ætlað eða
minni eftir því hvað þjónar sögunni.
Við sögu koma líka persónur úr
raunveruleikanum, Ingimar afa-
bróðir og Hallbera afasystir, en
Bryndís nýtir ákveðna þætti í sögu
þeirra í bókinni, en skáldar annars
sögu þeirra að mestu leyti. Það er
freistandi að líta á Klöru sem eins-
konar birtingarmynd Bryndísar
sjálfrar, enda ólst hún upp í Hafn-
arfirði, var á svipuðu reki og Klara
þegar bókin hefst (Bryndís var
sautján ára í desember 1999), en æv-
intýrin sem Klara gengur í gegnum
eru slík að óhætt held ég að gera því
skóna að atburðarásin sé skálduð að
mestu eða öllu leyti.
Klara segir söguna lipurlega, seg-
ir reyndar ekki frá öllu sem hendir
hana sjálfa, í það minnsta ekki strax
(sjá: stóra páskaeggjamálið), þó allt
komist upp um síðir. Hún er einkar
skemmtileg söguhetja, heilsteypt,
trúverðug og bráðskörp stelpa, full-
skörp reyndar að manni finnst á
köflum og grunsamlega vel að sér í
menningarminjum sem hún sáldrar
um bókina. Að því sögðu þá er hún
trúverðug að mestu leyti og fyr-
irtaks sögumaður.
Vinkonur Klöru
eru ekki eins heil-
steyptar, eða í það
minnsta ná þær
ekki að verða eft-
irminnilegar per-
sónur, nema
kannski Halldóra,
og ég verð að við-
urkenna að þegar
ég las bókina í
fyrsta sinn átti ég erfitt með að
muna hver var hvor, en það gekk
betur í seinni lestri. Skúli var líka
óttaleg gufa þegar honum bregður
fyrst fyrir, en það þjónar gangi sög-
unnar og hann fær smám saman á
sig mynd sem helst vel í hendur við
aukin samskipti þeirra.
Ef lýsa á bókinni í stuttu máli þá
snýst hún um einelti, gamalt einelti
og nýtt, og það að það séu, sem bet-
ur fer, fæstir eins og fólk er flest.
Það kemur líka vel fram í henni hve
mikilvægt það er að elska og virða
gallagripina í kringum sig og ekki
síst gallagripinn sem maður er sjálf-
ur. „Hver er Hafnfirðingabrand-
arinn? Hver er vitleysingurinn? Er
það ekki samfélagið sjálft sem er
einn stór brandari? Erum við
kannski öll eins konar Hafnfirð-
ingabrandarar? Misskilin og furðu-
leg – hvert og eitt okkar á sinn sér-
staka hátt.“
Hafnfirðingabrandarinn er
kannski ekki eins og bókin sem
Klara segist kannski ætla að skrifa
um Ingimar frænda sinn, margra
vasaklúta sorgar- og átakasaga –
nei, þetta er stórskemmtileg bók
sem segir sögu af stórskemmtilegri
stúlku. Víst er hún býsna löng, rúm-
ar 400 síður, en ekki fannst mér hún
of löng.
Morgunblaðið/Ómar
Hafnarfjarðarbrandari „Þetta er stórskemmtileg bók sem segir sögu af
stórskemmtilegri stúlku,“ segir um skáldsögu Bryndísar Björgvinsdóttur.
Heilsteypt, trú-
verðug og bráð-
skörp söguhetja
Unglingabók
Hafnfirðingabrandarinn bbbbn
Eftir Bryndísi Björgvinsdóttur.
Vaka-Helgafell, 2014. 432 bls. innb.
ÁRNI MATTHÍASSON
BÆKUR
TILBOÐSDAGUR
TRYGGÐU ÞÉR MIÐA Á
ÞRIÐJUDAGUR ER TILBOÐSDAGUR
TILBOÐ Á ALLAR MYNDIR
ATH GILDIR EKKI Á ÍSLENSKAR MYNDIR
–BARA LÚXUS
www.laugarasbio.is
BRÁÐSKEMMTILEG
MYND FYRIR ALLA
FJÖLSKYLDUNA
Ísl. tal
-H.S., MBL
Sími: 553-2075 www.laugarasbio.is
Miðasala og nánari upplýsingar
16
16
16
16
Þriðjudagstilboð
Þriðjudagstilboð
Þriðjudagstilboð
L
NIGHTCRAWLER Sýnd kl. 5:30 - 8 - 10:30
JOHN WICK Sýnd kl. 8 - 10:10
GRAFIR OG BEIN Sýnd kl. 6
BORGRÍKI 2 Sýnd kl. 8 - 10:10
KASSATRÖLLIN 2D Sýnd kl. 5:50
ÞRIÐJUDAGUR ER TILBOÐSDAGUR
LAUGARÁSBÍÓ Sýningartímar
Töff, naglhörð og
dúndurskemmtileg
hefndarmynd sem ætti
alls ekki að valda
hasarunnendum
vonbrigðum.
-T.V. - Bíóvefurinn.is
Hörku spennumynd
Keanu Reeves
Inga Lára Baldvinsdóttir, safnvörður Ljós-
myndasafns Íslands í Þjóðminjasafninu, mun
halda erindi í fyrirlestrasal safnsins í dag,
þriðjudag, klukkan 12. Fjallar hún þá um og
varpar fram áður óþekktum ljósmyndum frá
6. áratug 19. aldar, frá öðrum áratug ljós-
myndamiðilsins, og gerir grein fyrir tveimur
myndaalbúmum í frönsku safni sem varð-
veitir þær.
Ljósmyndir eru stærsti efnisflokkurinn í
safnkosti Þjóðminjasafns Íslands og eru í
sérsafni sem heitir Ljósmyndasafn Íslands.
Tæplega fimm milljónir mynda eru í safninu.
Fyrirlesturinn er öllum opinn.
Markverð Hluti einnar ljósmynd-
anna sem varðveittar hafa verið í
Musée de Quai Branly.
Sýnir nýfundnar myndir frá 19. öld