Fréttir - Eyjafréttir


Fréttir - Eyjafréttir - 18.12.2003, Blaðsíða 22

Fréttir - Eyjafréttir - 18.12.2003, Blaðsíða 22
22 Fréttir / Fimmtudagur 18. desember2003 -segja Óskar og Lauga sem starfa við hjálparstarf í Rúmeníu Óskar Sigurðsson og Gunn- laug Rósalind Sigurðardóttir eru bæði fædd og uppalin í Vestmannaeyjum. Þau starfa nú við trúboð og hjólparstarf í Rúmeníu. Foreldrar Óskars eru Sigurður Óskarsson og Sigurbjörg Óskarsdóttir en foreldrar Laugu eru Sigurður Gísli Þórarinsson og Kristbjörg Unnur Grettisdóttir. Óskar og Lauga kynntumst 1990, Óskar stundaði þó nóm í smíðum og Lauga var í Framhaldskólanum. Þau fóru til Reykjavíkur 1993 en þó stundaði Lauga nóm við Iðnskólann í Reykjavík og Óskar vann við tónlistarstörf. Þau fluttu svo til Reykjavíkur haustið 1997 og í byrjun næsta órs fluttu þau til Indiana í Bandaríkjunum þar sem þau voru í biblíuskóla. Búa 1 Timisoara „Þar kviknaði fyrst áhugi á trú- boðsstarfi en þar lærðum við allt sem tengist því að veita kirkju forstöðu. Tími okkar í Bandarikjunum var mjög dýrmætur og reynslurfkur," segja Oskar og Lauga. Þau eiga tvö böm, Benjamín Elí er fæddur 3. júní 1997 og Sigurbjörg Líf er fædd 29. april 2003. Hvað varð til þess að þess að þið áh’áðuð aðflytja til Rúmem'u og sinna þar hjálparstaifl? „Við fómm fyrst til Rúmeníu í ágúst 2001 til að heimsækja vini, og aðstoða þau. A meðan á dvölinni stóð vomm við spurð hvort við hefðum áhuga á að taka við starfinu í Rúm- eníu, kirkjustarfi sem og hjálparstarfi. Þetta kom auðvitað flatt upp á okkur en að vel athuguðu máli ákváðum við að slá til.“ A þessum tíma bjuggu þau í Reykjavík, Óskar starfaði hjá Vinnu- lyftum í Garðabæ og Lauga vann á leikskóla. Einnig vom þau virk í kirkjustarfi í Betaníu, sem er til húsa á Lynghálsi. „Ákvörðunin varekki svo erfið þar sem við fundum bæði að Guð var að kalla okkur til slíkra starfa," segja Óskar og Lauga. Þau búa í Timisoara en þaðan er um það bil, eins og hálfs tíma akstur að landa- mæmm Ungverjalands. Ibúafjöldi í Timisoara er um það bil 600,000. „Við búum í tæplega 800 fm húsi sem inniheldur heimilið, hjálparstarfið og kirkjuna. Húsakostur er góður miðað við margt sem hér þekkist. Húsið er stórt og glæsileg, klætt að innan með marmara þar sem marmari var mjög ódýr meðan á byggingu stóð. Einnig em glæsilegar gipsskreytingar og antik húsgögn. Þó húsið sé glæsilegt á að líta, þá er það byggt af miklum vanefnum og vankunnáttu, svo það þarfnast stöðugs viðhalds." Þau segja kirkjustarfið vera mjög ÓSKAR og Lauga eru fædd og uppalin í Eyjum en nú starfa þau við kristniboð og hjálparstarf í Rúmeníu. -Við fórum fyrst til Rúmeníu í ágúst 2001 til að heimsækja vini, og aðstoða þau. Á meðan á dvölinni stóð vorum við spurð hvort við hefðum áhuga á að taka við starfinu í Rúmeníu, kirkjustarfi sem og hjálparstarfi. Þetta kom auðvitað flatt upp á okkur en að vel athuguðu máii ákváðum við að slá til,“ segja þau. BÖRNIN, Benjamín Elí og Sigurbjörg Líf. víðtækt. Óskar sér um að predika og stjórna samkomum og söngurinn hvílir á herðum beggja. Lauga sér um bamastarfið sem skipar stóran sess innan kirkjunnar. Samkomur eru fjórum sinnum í viku ásamt miklu félagsstarfi, „Við erum með konu- kvöld, uppákomur fyrir unglinga, tónlistarkennslu, kór, bamaskemmt- anir og allt annað sem viðkemur kirkjustarfi svo sem giftingar, jarðar- farir, ráðgjöf, heimsóknir á sjúkrahús sem em tíðar og fleira. I söfnuðinum em 60 manns og kirkjan heitir Beula. Hún er ein af 1400 kirkjum Christ Gospel Churches int. sem hafa höfuðstöðvar sínar í Jeffersonville Indiana. Við kennum okkur við hvítasunnu. Þangað sækjum við kristileg mót einu sinni á ári.“ Komu saman í felum Var ekki kristin trú bönnuð í Rúm- eníu? „Á dögum kommúnismans var kristin trú alfarið bönnuð í landinu að undanskilinni grískkaþólsku kirkjunni sem er þjóðkirkja Rúmena. Ekki var einu sinni leyfilegt að eiga Biblíu á þeim dögum né koma saman til bæna. Slíkt kallaði á refsingu jafnvel fang- elsisvist. I skólum var öll trú á Jesúm Krist bönnuð og bömum skipað að hylla kommúnismann í ávarpi og söng. Margir liðu skelfilega meðferð á þessum ámm vegna trúar sinnar. Við höfum heyrt marga merkilega vitnisburði frá fólki og einnig ífá elstu meðlimum í okkar kirkju. Menn komu saman í felum til að eiga samfélag um trú sína. Ef yfirvöld fréttu af slíku var harðri refsingu beitt. Þekktast dæmið er Richard Wurnbrand sem var fæddur í höfuðborginni Búkarest 1909. Hann var lútherskur kristniboði. Hann neitaði að aðhyllast kommún- ismann, þar sem trú hans kenndi trú á aðeins einn Guð. Vegna þessa var Richard settur í fangelsi. Hann var tekinn frá konu og syni og varð að sæta 17 ára fangelsisvist. Þar var hann beittur hræðilegum pyntingum. Sem dæmi má nefna að hann var látinn drekka og eta sinn eigin úrgang til háðungar altarisgöngunni. Þetta er aðeins eitt af mörgum dæmum um hvemig kommúnistar léku kristna trú og þá sem henni tiheyrðu. Það er hreint ótrúlegt til þess að hugsa hve fá ár eru liðin frá því að slík hörmung átti sér stað í mannlegu samfélagi, akkúrat þar sem við búum. En svo er Guði fyrir að þakka að breyting hefur orðið á, þó má enn finna fyrir sterkum áhrifum guðleysis og andstöðu gegn kristni. Jafnvel hjá fólki í nágrenni við okkur.“ Þeir hafa unnið stórkostlegt starf Finnið þið fyrirþví að trúarþörfin sé önnur, meiri eða minni? „Vissulega var trúarþörfm meiri á dögum kommúnismans þar sem frelsi til trúariðkunar var ekkert. En í dag er trúarþörfin önnur þar sem fólk þarf ekki að fara leynt með trú sína. En þar sem kúgun, fátækt, neyð og sjúk- dómar eru annars vegar, þá vissulega færir það manninn oft nær Guði." Hvaða þjóðarbrot byggja Rúmeníu og hvemig er samkomulagið milli þeirra? „Mönnum ber ekki saman um hvort hluti af Vestur-Rúmeníu hafi tilheyrt Ungverjum eða ekki. Þegar ferðast er um, má sjá heilu þorpin og bæi sem eru ungverskir, þeir halda fast í sína menningu og tungumál. Oft má finna fyrir ríg manna í millum. Þó nokkrir eru af ungversku bergi brotnir í okkar kirkju. Einnig er mikið um sígauna víðs vegar í Rúmeníu og byggja þeir heilu hverfin. Þeir halda einnig fast í sína menningu.“ í Rúmenía er töluð rúmenska sem líkist ítölsku og frönsku og Óskari og Laugu hefur gengið ágætlega að læra málið. „Við höfum náð góðum tökum á málinu núna en enska er mikið töluð í kringum okkur og hefur það hægt á náminu. Benjamín sonur okkar var mjög fijótur að læra rúmenskuna, en hann lærði fyrst ensku.“ Þau segja hjálparstarfið felast í því að hjálpa fólki, aðallega um fót og skó en öll hjálpargögnin koma frá Fær- eyjum. „Þeir hafa unnið stórkostlegt starf og er örlæti og samheldni þeirra aðdáunarverð. Flestir Færeyingar eru orðnir vel kunnir hjálparstarfinu í Rúmeníu. Fólk safnar saman hjálpar- gögnum fyrir kirkju í Færeyjum sem tilheyrir sömu kirkjuhreyfingu og okkar. Ekki hefur verið hægt að taka á móti öllu sem fólk hefur viljað gefa, viðbrögðin hafa verið svo góð. Þar eru fötin flokkuð og sett í poka sem síðan er staflað í stóra rútu í eigu okkar, allt að fimm tonn í hvert skipti. Rútan fer með Norrænu til Danmerkur. Þaðan er svo keyrt niður til Rúmeníu. Önnur leiðin tekur um fimm daga. Rútan hefur komið hingað með gögn 38 sinnum á síðustu 7 ámm. Eiga allt af öllu færir ekki sanna hamingju og frið

x

Fréttir - Eyjafréttir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttir - Eyjafréttir
https://timarit.is/publication/977

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.