Skessuhorn - 24.11.2010, Síða 52

6 | UPPHE IMAFRÉTT IR 2010
Fjórar bækur nýrra höfunda hjá Uppheimum
Megas og Þórunn Erlu Valdimarsdóttir
Dagur kvennanna – ástarsaga
„Það er bara dagur í haustkvosinni, sem á sér einskis ills von. Í blænum er mildur
mannaþefur, og blíða en ekki stríða í andblænum. Eins og lög gera ráð fyrir er dagurinn
mannaður góðu hlutfalli bordýra og skor dýra, karla og kvenna.“
Dagurinn í haustkvosinni er Kvennafrídagurinn 24. október 1975. Clint Himin­
hrjóður Eastwood gengur sinn keika vanagang út úr Mogga höllinni og kinkar
graðlega kolli til hverrar vanadísu er á vegi hans verður. Hann fylgist með 40.000
fótum og jafnmörgum brjóstum hóp ast angandi á Lækjartorg, ætlar inn á Hótel
Borg og hittir dísina Máneyju í hring dyrunum, sem varðar eru af froski í einkennis­
klæðum: „Hér er kvenna fundur.“
Hand ritið að þess ari makalausu nóvellu hefur legið óútgefið í átján ár en lítur nú
loks dagsins ljós. Eftir að kynjastríðið kom konum á topp inn var loks hægt að ljúka
sögunni. Unnendur safaríkra og gróteskra karni val bók mennta fagna.
Ragnar Arnalds
Drottning rís upp frá dauðum
Seint á 13. öld lagði Margrét konungsdóttir í Noregi upp í örlagaríka ferð. Átta ára
gömul varð hún drottning Skot lands og hélt á fund væntanlegs brúðguma síns og jafn­
aldra, Játvarðar, krón prins Englands. Skotar og Englend ingar biðu henn ar þús und um
saman án árangurs – drottningin unga kom ekki í eigið brúðkaup.
Rúmum áratug síðar sigldi þýskur kaupmaður til Íslands ásamt konu sinni, Bláklukku.
Þar hittu þau fyrir klerk sem verið hafði hirðprestur í Noregi og kenn ari Margrétar
fyrir hina afdrifaríku för. Saman sviptu þau hulunni af leyndarmálinu um hvarf drottn ­
ingarinnar . . .
Drottning rís upp frá dauðum er ævintýralegt ferðalag til fortíðar og ber lesandann víða
– frá Skotlandi til Orkneyja, Íslands, Eng lands, Þýska lands og Noregs. Ragnar Arnalds
bregður upp ljós lifandi og hrífandi myndum af Evrópu miðalda í spennandi frásögn af
miklum örlögum.
Drottning rís upp frá dauðum er þriðja sögulega skáldsaga Ragnars Arnalds, sem einnig
hefur getið sér gott orð sem leik skáld.
Örlygur Kristfinnsson
Svipmyndir úr síldarbæ
Svipmyndir úr síldarbæ er safn svipmynda og frásagna af fólki sem setti mark sitt á
síldar bæinn Siglufjörð fram eftir síðustu öld. Hér eru nefndir til sögunnar kallar eins og
Sveini sífulli, Daníel Þórhalls, Gústi guðsmaðurw, Fúsi Friðjóns, Vaggi í Bakka, Maggi
á Ásnum, Nörgor, Tóri, Óli Tór, Bjössi Frímanns, Vignir hringjari, Guðmundur góði,
Jón Þor steins, Hannes Beggólín, Jói bö og Schiöth.
Örlygur Kristfinnsson, myndlistarmaður og safnstjóri Síldarminjasafnsins á Siglufirði,
dreg ur hér upp ein stak lega lifandi og skemmtilegar myndir af eftir minni legu fólki.
Með þess ari fyrstu bók sinni hefur hann bjargað fjölda sagna af lífinu á Siglufirði frá
því að verða gleymskunni að bráð. Þær eru færðar í letur af spriklandi fjöri og einlægri
virðingu fyrir við fangs efninu.
Svipmyndir úr síldarbæ er heillandi bók sem ætti að höfða til allra þeirra sem njóta þess
að velta fyrir sér fjölbreytni mannlífsins og kunna að meta skemmtilegar sögur – hvort
sem lesandinn er kunnugur á Siglufirði eða ekki.
Sigríður Pétursdóttir
Geislaþræðir
Þótt ýmislegt hafi breyst í samskiptum fólks á nýrri öld slá hjörtu mannanna alltaf
eins. Í Geislaþráðum liggja leiðir fólks saman á Netinu – tölvupóstar skjótast á
örskotsstund heimshorna á milli, eða bara yfir í næsta hverfi. Ástæðurnar fyrir því að
fólkið sem við kynnumst í þessari bók byrjar að skrifast á eru mismunandi: Hulda,
ófrísk táningsstúlka, kynnist aldraðri ástralskri konu og þær komast að því að þær
eiga sitthvað sameiginlegt. Kveikjan að skrifum Alison og Höllu er karlmaður sem
virðist ekki við eina fjölina felldur. Berglind býr yfir leyndarmáli og sendir Halldóri
póst. Feðgarnir Gunnar og Árni Þorkell skrifast á yfir hafið.
Geislaþræðir er nýstárleg bók. Sigríður Pétursdóttir kveður sér hljóðs sem þroskaður
og áhugaverður rithöfundur með sínu fyrsta skáldverki. Fyrir þekkjum við Sigríði
vel úr útvarpi en hér eru það persónur og leikendur sagnanna sem öðlast skýrar
raddir. Við hlustum og við látum okkur örlög þeirra varða.