Vísbending


Vísbending - 24.12.2012, Síða 30

Vísbending - 24.12.2012, Síða 30
30 Í rigningunni gekk maður á miðjum aldri íklæddur gráum spæjarafrakka. Hann kallaði sig alltaf James Bond. Hefði kannski líkst honum í fjarlægð ef hann hefði ekki haldið á þessari skærgulu og neongrænu regnhlíf og sleppt bomsunum. En útlitið var ekki efst í huga hans. Í dag var hann að vinna. Seinna myndi hann svo fá sér hrærðan martini. Já, fyrsta björgunin mín, tuldraði maðurinn við sjálfan sig um leið og hann settist á bekk og tók upp eldgamalt dagblað. Hann brosti er hann horfði á myndina af sjálfum sér á blaðsíðu þrjú. Fyrirsögnin: Óbreyttur borgari elti uppi þjóf. Hann las greinina eins og hann væri að sjá hana í fyrsta skipti. Færði sig ögn til á bekknum, ekki vegna bleytunnar heldur til að koma sér betur fyrir. Það er nú ekkert að fá smá bleytu á sitjandann, þegar maður hefur drýgt svona dáð að elta uppi þjóf, hugsaði hann og las áfram. Síðan leit hann á myndina við hliðina, þar sem gömul kona faðmaði hann og sýndi töskuna sína brosandi út að eyrum. Eftir að hafa lesið þetta oft yfir hélt hann af stað. Gekk í gegnum skuggahverfi sem var samblanda af iðnaðarhverfi og fátæklegum íbúðarhúsum inn á milli. – Aha, muldraði James, þegar hann sá ljóstýru í einum glugganum. Hann gekk nær því húsi og datt aldeilis í lukkupottinn, glugginn var opinn. James lagði við hlustir. Heyrði kvennamanns- og karlmannsrödd. – Peninga já, ætlar þú að redda því, heyrði hann konuröddina segja, sem hló og skammaðist um leið. Ætli verði ekki erfitt fyrir þig að útvega peninga? Þú sem ert nýsloppinn úr fangelsi og ferð þangað örugglega fljótlega aftur miðað við þína heppni. Drengurinn reyndi að malda í móinn. Þú reynir sjálf að svindla á þínum eigin syni. Ætlaðir ekki að borga það sem þú skuldaðir mér. En sjáðu mig núna, sagði hann kampakátur. Þú segir að ég vinni aldrei. Ég er að vinna núna. Þér er velkomið að gista hjá mér, en þú skalt ekki ætlast til að þú getir vaðið inn á mitt svæði ókeypis. Nú var Bond kominn í feitt. Hvaða launráð voru þau að brugga? James Bond spenntist upp, búlduleitt andlit hans var orðið rautt af æsingi. Hann sá fyrir sér forsíðufrétt: Bjargvætturinn kemur aftur í veg fyrir stórfellt rán. Hendur hans titruðu við tilhugsunina. Hann var ekki smeykur við að stöðva þetta glæpahyski. Hann heyrði fótatak nálgast gluggann. Nú lá á að vera snöggur að hugsa og koma sér í felur. Hver þremillinn, hugsaði hann þegar hann heyrði glugganum skellt aftur. Nú gat hann ekki heyrt orð. Ekki þýddi að deyja ráðalaus og það gerði James Bond að sjálfsögðu ekki. Nú var kominn tími til að líta aðeins inn um gluggann. Þarna sat spikfeit kerling með götótta svuntu og á móti henni tvítugur piltur í blettóttum hlýrabol. Hann sá ekki betur en þau sætu við eldhúsborð, birtan var ekki mikil því nokkur flöktandi kerti lýstu upp þetta fátækrahreysi. Eftir dálítinn tíma vandist James Bond birtunni. Augun skutust til og frá, nú var komið að því að nota tækið sem hann var með í frakkavasanum til aðstoðar. Íbúarnir voru uppteknir við að tala svo að hann mat aðstæður þannig að þau myndu ekki taka eftir honum. Spenningurinn jókst, hann teygði sig í jakkavasann og tók upp njósnatækið sitt. – Aha, tuldraði hann, þetta er miklu betra. Þetta var góð fjárfesting. Græjan var orðin svolítið rispuð enda mikið notuð. Gamalt og gott stækkunargler. Hann sá auðvitað óskýrar í gegnum stækkunarglerið. Fólkið sat hvort á móti öðru og tjáði sig með miklu handapati og látum. Kannski öskrum, nú heyrði hann ekki lengur í þeim. Hann varð að sjá hvað var á milli þeirra á borðinu. Loksins stóð kerlingin upp til að ná sér í kaffi og sígarettu. Hann sá ekki betur en að þar væri bunki af peningum. Í þann mund var tekið harkalega í hönd hans og hann dreginn í burt frá glugganum. –Hvern andskotann ertu að gera? Nú var James Bond ekki harði naglinn sem hann hélt að hann væri. Hann var lengi að herða upp hugann til að líta um öxl. Hann komst í fréttirnar, útvarpið, sjónvarpið og forsíður dagblaðnna. Undir myndinni af honum stóð: Gluggagægir gisti fangageymslur lögreglunnar eina nótt. Eyddi kvöldi í að horfa á saklaust fólk spila Matador. ** * * ** * * * * ** * * * *** * * ** * ** * * *** * * ** * * Bestu óskir um gleðileg jól og farsæld á nýju ári. Þökkum samskiptin á liðnu ári. gLuggAgægIR V AuðuR A. HAFSTEINSDÓTTIR

x

Vísbending

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísbending
https://timarit.is/publication/281

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.