Listin að lifa - 01.06.2006, Qupperneq 4

Málflutningur stjórnarþing-
manna markast nánast af
mannfyrirlitningu
Félög eldri borgara í Suðvesturkjördæmi standa fyrir
árlegum kjaramálafundum með þingmönnum sínum -
aðeins tveir stjórnarþingmenn mættu nú í febrúar.
Á kjaramálafundinum 22. janúar 2005, sem haldinn var
með þingmönnum Suðvesturkjördæmis á vegum félaga eldri
borgara í kjördæminu, kom í ljós sá gríðarlegi munur á túlkun
laga og reglna varðandi kjör og réttindi eldri borgara í landinu.
Ennfremur kom berlega fram að þingmenn, einkum stjórnarþing-
menn, virðast alls ekki gera sér grein fyrir hvar skóinn kreppir.
Skelfilegt var að hlusta á stjórnarþingmenn halda því fram, að
verulegar kjarabætur til eldri borgara væru fólgnar í væntanlegri
niðurfellingu eignaskatts og „erfðafjárskatts" (hvernig getur nið-
urfelling erfðafjárskatts komið öldruðum til góða?) þegar ljóst er
að um 11.000 ellilífeyrisþegar hafa um 80,000.- krónur á mánuði
í framfærslulífeyri, langt undir viðurkenndum framfærslukostn-
aði einstaklings! Stjórnarþingmenn virtust ekki hafa minnstu
áhyggjur af þessu.
Hvað varðar hjón, þá er ekki litið á þau sem einstaklinga.
Hjón fá því skertan lífeyri frá tryggingum. Þegar annað hjóna
eða bæði hafa einhverjar tekjur geta tryggingar fallið alveg niður.
Af þessu má sjá, hve nauðsynlegt er að skipuð verði þverpóli-
tísk nefnd, með fullri aðild samtaka eldri borgara, til að fara yfir
þau lög og reglur sem varða aldraða. Nefndin geri sérstaka úttekt
á því, hvar viðkomandi lög og reglur beinlínis skarast og komi
jafnframt með raunhæfar tillögur til kjarabóta í formi grunnlíf-
eyris og lækkun jaðarskatta.
Einnig er brýn nauðsyn á því að tekið verði án tafar á hinum
geigvænlegu biðlistum varðandi hjúkrunarheimilisvist svo og heil-
brigðisþjónustu. Núverandi kerfi er alltof flókið og gefur tilefni til
þess að ráðuneyti vísi hvert á annað svo og sveitarfélög. Skýrari
línur vantar um það, hvað tilheyri hverjum málaflokki fýrir sig.
Sérstaklega skal bent á þau óljósu mörk, sem víða eru á milli verk-
efna sveitarfélaga og ríkis varðandi ýmsa stoðþjónustu við eldri
borgara. Stefna skal að því að aldraðir geti sem lengst búið í eigin
húsnæði, og fái þangað nauðsynlega þjónustu, en ekki einblínt á
að loka aldraða inn á stofhunum og svifta þá fjárræði.
Grunnurinn að góðu ævikvöldi er að geta búið við fjárhags-
Iegt öryggi og góða heilbrigðisþjónustu - sagði ég fyrir rúmu
ári, en hvað hefur gerst síðan?
Á fjölmennum þingmannafundi Suðvesturkjördæmis, sem
haldinn var í Hamraborg í Hafnarfirði 25. febrúar sl., mættu
aðeins tveir stjórnarþingmenn, þau Árni Matthiesen fjármála-
ráðherra og Sif Friðleifsdóttir.
Efdrtaldir þingmenn Suðvesturkjördæmis voru boðaðir á fúndinn:
Árni M. Mathiesen 1. þm. Sjálfstfl. fjármálaráðherra
Bjarni Benediktsson 11. þm. Sjálfstfl.
Gunnar Birgisson 3. þm. Sjálfstfl.
Gunnar Örlygsson 10. þm. Sjálfstfl.
Katrín Júlíusdóttir 7. þm. Samf.
Rannveig Guðmundsd. 2. þm. Samf. 1. varaforseti
Sigríður A. Þórðard. 6. þm. Sjálfstfl. umhverfisráðherra ráðherra norrænna samstarfsmála
Sif Friðleifsdóttir 5. þm. Framsfl.
Valdimar L. Friðriks. 9. þm. Samf.
Ögmundur Jónasson 9. þm. Vinstri-gr. formaður þingflokks
Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir menntamálaráðherra afsak-
aði fjarveru sína með því að hún væri að sinna störfum erlendis.
Afar athyglisvert að 2 af 6 stjórnarþingmönnum skuli telja það
einhvers vert að mæta.
Frá stjórnarandsöðu mættu: Guðjón Arnar Kristjánsson,
Valdimar Leó Friðriksson, Katrín Júlíusdóttir og Sigurlín Margrét
Sigurðardóttir.
Á fundinum reyndi Árni Matthiesen fjármálaráðherra að
sannfæra fundarmenn um að skattar hefðu lækkað, með því að
varpa upp litskreyttum línuritum við lítinn fögnuð viðstaddra.
Enn var höggvið í sama knérunn - að rangtúlka niðurstöður og
segja hálfan sannleika, þegar það er borðliggjandi staðreynd að
skattar á eldri borgara hafa hækkað, einkum á þá sem verða aðal-
lega að treysta á framfærslu frá lífeyrissjóðum og TR. Stjórnvöld
virðast hafa lítinn áhuga á því að losa fjölmarga eldri borgara úr
fjötrum fátæktargildrunnar, sem því miður er hér viðloðandi -
öllum þeim sem stjórna þessum málum til stórskammar.
Enn eru sömu málin í brennidepli, sem áhersla var lögð á
fyrir ári síðan og raunar mikið lengur af hendi eldri borgara.
Lítið sem ekkert hefur gerst!
Karl Gústaf Ásgrímsson, formaður FEB Kópavogi, og Helgi
K. Hjálmsson, formaður FEB Garðabæ, voru harðorðir í garð
stjórnvalda. í málflutningi þeirra kom fram að frumskilyrði þess
að eitthvað gerist í málefnum aldraðra væri - að stjórnvöld við-
urkenndu að eitthvað væri að sem yrði að laga. Það er dagurinn
í dag sem gildir, ekki einhverjar lausnir eftir mörg ár.
Eins og á fyrri fundum skiptist málflutningur stjórnarþing-
manna og stjórnarandstöðu algjörlega í tvö horn. Því miður
er ljóst að túlkun á vandamálum eldri borgara er mjög ólík.
Talsmenn ríkisstjórnarinnar virðast steinblindir á vandamálin,
og þeirra viðhorf og málflutningur markast oft á tíðum nánast af
mannfyrirlitningu.
Krafa eldri borgara er alveg kristaltœr en hún er m.a.:
Hækkun grunnlífeyris og afnám tekjutenginga núna strax.
Jafinffamt þessu verði lög og reglur um málefni eldri borgara
endurskoðuð svo og Tryggingastofnun. Að TR fari að starfa
þannig að venjulegt fólk skilji réttarstöðu sína. Að hætt verði
að brjóta mannréttindi á ellilífeyrisþegum. Síðast en ekki síst
að þeir fái það sem þeim réttilega ber að fá til ffamfærslu.
Helgi K. Hjálmsson, varaformaður LEB