Iðnaðarmál - 01.04.1964, Page 39

NÝJUNGAR
lesnir á teljaranum, en síðasta talan
er lesin eftir stöðu vísisins (8) á
skífunni (7).
Notkun segultengingarinnar milli
hjólanna og mælibúnaðarins gerir
unnt að hafa koparmælihólfið algj ör-
lega lokað og útilokar þannig algjör-
lega alla snertingu milli vökva og
teljarabúnaðar.
Nánari upplýsingar veitir: Hung-
arian Chamber of Commerce, P. 0.
Box 106, Budapest 62, Ungverjalandi.
Ur „Hungarian Exporter“, nr. 3, nóv.
1963. — I. T. D. nr. 1455.
Lóðrétt færiband lyftir alls-
konar pökkum
Þetta lóðrétta færiband Iyftir upp
pökkum, kössum og pokum af ýmsum
mismunandi stærðum og gerðum.
Höfuðeinkenni þess er í því fólgið,
að tvö samfelld belti hreyfast í sömu
átt og er pökkunum „stungið í vas-
ann“ á milli beltanna.
U-löguð veltikefli beltanna eru
ekki í beinni línu, heldur sitt á hvað,
og móta grunnar dældir í hvort belti,
þegar þau fara yfir keflin. Brúnum
beltanna á uppleið er stöðugt þrýst
saman, og vegna teygjanleika belt-
anna myndast þjálir vasar, þar sem
nægum þrýstingi er beitt á pakkann
til að flytja hann viðstöðulaust alla
leið upp. Myndast þannig krákustígs-
flutningalína (zig-zag).
Framh. á 74. bls.
tæknilega vandkvæðum bundin
í framkvæmd.
Með tilliti til þessara atriða var
samin eftirfarandi skrá yfir fiskaf-
urðir, sem komið gætu til greina til
alþjóðlegrar stöðlunar í náinni fram-
tíð.
a) Niðursuðuvörur.
Síld og sardína í tómatsósu.
Síld og sardína í olíu.
Túnfiskur og makríll í eigin soði
eða olíu.
Kyrrahafslax.
Krabbadýr.
b) Frystar vörur.
Túnfiskur og síld sem hráefni til
frekari vinnslu.
Flök af þorski, ýsu og karfa.
Kyrrahafslax.
Krabbadýr.
c) Saltaðar vörur.
Síld.
Þorskur.
Ekki er með þessu átt við, að sk.il-
yrðislaust skuli stefnt að því að sam-
þykkja vörustaðla, heldur má í mörg-
um tilfellum láta sér nægja að setja
reglur um framleiðsluhætti (code of
practice), eins og gert var um mjólk
og mjólkurvörur. A fundinum var
því gengið frá formi að reglugerð um
framleiðsluhætti á fiski og fiskafurð-
um. Meginþættirnir í reglugerðinni
eru þessir:
I. Meðferð hráefnis.
1. Kröfur varðandi ferskan fisk
og fiskafurðir.
a) Meðferð um borð.
b) Meðferð í landi.
2. Kröfur varðandi vinnslustöðv-
ar og tæki.
II. Framleiðsluaðferðir.
1. Frysting.
2. Niðursuða.
3. Söltun.
III. Gœðaeftirlit.
IV. Vörustaðlar.
1. Samsetning og merking.
2. Framkvæmd eftirlits.
Litið var svo á, að Fiskiðnaðardeild
FAO beri að hafa með höndum fram-
kvæmdir við nánari samningu vænt-
anlegra reglugerða um framleiðslu-
hætti, auk þess sem leita ætti til ein-
stakra landa og alþj óðastofnana um
aðstoð í vissum greinum. Af slíkum
greinum voru tilnefndar:
a) Fúkalyf og önnur rotvarnarefni
til notkunar í ís. Til aðstoðar:
Cod. Al. sérfræðinganefnd varð-
andi viðbótarefni í matvæli
(food additives) undir forsæti
Hollands.
b) Kröfur varðandi vinnslustöðvar
og tæki. Til aðstoðar: Cod. Al.
sérfræðinganefnd varðandi mat-
vælaheilsufræði (food hygiene)
undir forsæti Bandarikjanna.
c) Frysting og geymsla á frystum
vörum. Til aðstoðar: I I R og
OECD.
d) Niðursuða. Til aðstoðar: OE
C D.
e) Önnur fiskverkun.
Söltun. Til aðstoðar: Island.
Reyking. Til aðstoðar: Holland.
Marínerun. Til aðstoðar: Vestur-
Þýzkaland.
Á fundinum var einnig gengið frá
formi að staðli fyrir fiskafurðir, en
einstökum Iöndum og stofnunum síð-
an falið að gera frumdrög að ákveðn-
um stöðlum. Tilnefndir staðlar voru
þessir (í svigum „höfundar“ að frutn-
drögum):
Niðursoðin síld og sardína (0 E
C D).
Niðursoðinn túnfiskur (Japan og
Perú).
Niðursoðinn makríll (Portúgal).
Niðursoðinn Kyrrahafslax íKan-
ada).
Niðursoðin krabbadýr (Japan,
Bandaríkin, Vestur-Þýzkaland).
Frystur túnfiskur (Japan).
Fryst síld (Noregur).
Fryst flök af þorski, ýsu og karfa
(Bretland).
Frystur Kyrrahafslax (Kanada).
Fryst krabbadýr (Frakkland).
IÐNAÐARMÁL
73