Litli Bergþór - 01.06.2013, Blaðsíða 22

22 Litli-Bergþór
við vorum öll svo nýflutt í sveitina, hér voru allir jafnir
hvort sem það voru læknirinn, bóndinn, smiðurinn eða
garðyrkjubændurnir. Ef eitthvert barnið átti afmælið
þá mættu allir, börn jafnt sem fullorðnir, konur og
karlar.
Þegar Guðbjörg fæddist 13. desember 1964
bjuggum við ennþá í Lauftúni en vorum byrjuð að
byggja þetta hús hérna í Laugargerði. Ingólfur á Iðu var
aðalsmiðurinn við húsið, hann var mikill listasmiður
á allt sem hann kom nálægt. Við fluttum inn í húsið
rétt fyrir jólin 1965 og hér bjuggum við þegar okkar
yngsta barn, Marta, fæddist þann 8. ágúst 1968.
Árin liðu svo við vinnu, barnastúss og eril. Það
var starfið fyrir Kvenfélagið en þar var ég m.a.
formaður um tíma frá 1975 til 1979. Svo var það
Ungmennafélagið sem krakkarnir voru félagar í, ég
þurfti oft að keyra þau á æfingar og keppnir og aðstoða
þau með bakstur fyrir félagið þegar á þurfti að halda
og annars bara sinna öllu sem fylgir því að eiga börn.
Ég hélt líka áfram að vera virk í félagslífi
sveitarinnar, ég lék með leikdeild Ungmennafélagsins
í fjórum leikritum, þau voru: Bör Börsson, Skálholt,
Gísl og Er á meðan er. Þá má ekki gleyma öllum
smáleikþáttunum og gríninu sem maður hefur
tekið þátt í á alls konar samkomum. Það var óskráð
regla hérna niður frá að það mátti ekki segja „nei“
við að taka þátt í því sem við vorum að gera þegar
Skálholtssóknin var með þorrablót.
Ég vann alltaf við garðyrkjuna en töluvert út frá
heimilinu líka. Ég, Brynja Ragnarsdóttir á Birkiflöt,
Halla Bjarnadóttir á Vatnsleysu og Fríða Gísladóttir í
Hrosshaga tókum að okkru veitingarekstur í Aratungu
á árunum 1973 til 1978. Þá var verið að koma með
ferðamenn að skoða Gullfoss og Geysi og það vantaði
fleiri veitingastaði í sveitina. Halla og Fríða voru í
sal og við Brynja sáum um eldhúsið. Upp úr þessu
urðum við miklar vinkonur og ég, Halla og Brynja
aðstoðuðum hver aðra við allskonar veisluhöld í
fjölskyldunum okkar s.s.
fermingar og þess háttar.
Um það leyti sem við hætt-
um rekstrinum í Aratungu
var stofnað hlutafélag
um saumastofuna Strokk
sem starfrækt var hérna í
Sláturhúsinu á tímabili. Þar
var Brynja yfir og ég vann
hjá henni ásamt fleirum.
Við Brynja störfuðum sam-
an í ein 30 ár þegar allt er
talið og tókum saman að
okkur veitingareksturinn í
Skálholti þegar Strokkur og
saumaskapurinn var liðin
tíð.
Þáttaskil
Skömmu eftir að við tókum
Skálholt að okkur veiktist
Hjalti. Veikindin mörkuðu
þáttaskil í í lífi okkar. Það var árið 1991 og við Hjalti
vorum að leggja af stað til Reykjavíkur að sækja
farmiða til Írlands sem við vorum búin að panta en
þangað ætluðum við í frí. Hjalti, sem var að raka sig
áður en við færum, tók eftir því að hann var orðinn
óeðlilega gulur í andliti. Okkur leist illa á þetta og
ákváðum að kíkja við hjá lækninum áður en við
leggðum af stað og fá hans álit á þessu.
Það varð ekkert úr suðurferðinni þann daginn,
Hjalti var sendur strax á sjúkrahúsið á Selfossi þaðan
sem hann var sendur áfram suður á Landspítala. Þar
var hann skorinn upp daginn sem við höfðum ætlað
til Írlands.
Það var ekkert hægt að gera, þetta reyndist vera
krabbamein í brisi og skeifugörn og það var gallið
sem litaði hann svona gulan. Hjalti var heima eins
lengi og nokkur möguleiki var á. Ég sinnti honum ein
þangað til ég gat það ekki lengur með nokkru móti.
Þá var hann lagður inn á Sjúkrahúsið á Selfossi og ég
flutti eiginlega þangað með honum. Það var sett auka
rúm inn á stofuna hjá honum og þar gátum við sofið
áfram saman, hlið við hlið, þó svona væri komið og
það var ómetanlegt. Þetta var fyrir tíma líknardeilda
og ég sá mikið til um að sinna honum áfram, bara við
mikið betri aðstæður en heima og allt starfsfólk var
okkur yndislegt. Hjalti dó 18. júní 1992 og er jarðaður
á Selfossi.
Ég sem hafði lítið getað sinnt vinnunni í Skálholti
á meðan á veikindum Hjalta stóð, hellti mér út í vinnu.
Ég var komin út í Skálholt að vinna rúmri viku eftir
að hann dó og þar var ég næstu 10 árin. Börnin voru
öll farin að heiman og ég gerðist vinnualki til að þurfa
ekki að vera ein hérna heima.
Reynir
Þegar ég átti frí flæktist ég mikið. Ég var mikið á Jaðri
hjá Mörtu dóttur minni og stundum fór ég norður í
Staðarskála og var þar hjá vinkonu minni. Það var í
Fríður og Reynir í rjómaveðri í Kanada árið 2011.