Litli Bergþór - 01.06.2013, Qupperneq 41

Litli-Bergþór 41
Það hefur vakið athygli á síðasta ári, að búið
í Gýgjarhólskoti hefur hvað eftir annað hlotið
viðurkenningar fyrir miklar afurðir og góðan
búrekstur, og það bæði fyrir kúa- og fjárbúskap.
Síðastliðið haust voru þyngstu dilkar landsins frá
Gýgjarhólskoti og í janúar var Gýgjarhólskotsbúið eitt
fimm kúabúa á Suðurlandi, sem fengu viðurkenningu
frá Búnaðarsambandi Suðurlands og Auðhumlu fyrir
frábæran rekstur og bústjórn á kúabúum sínum. Var
þetta annað árið í röð, sem Gýgjarhólskot hlaut slíka
viðurkenningu.
Eiríkur Jónsson bóndi í Gýgjarhólskoti er fæddur
og uppalinn í Kotinu, sonur Jóns Karlssonar og
Ragnhildar Magnúsdóttur bænda þar. Hann er stúdent
frá ML og búfræðingur með BS gráðu frá Hvanneyri.
Lokaverkefni Eiríks fjallaði um frjósemi mjólkurkúa
og þá þætti sem hafa áhrif á frjósemina.
Eiríkur og Arnheiður Þórðardóttir kona hans
byrjuðu búskap í Gýgjarhólskoti 1989 og bjuggu með
foreldrum Eiríks frá 1989-1996. Þá keyptu Sigríður
systir hans og Sævar Bjarnhéðinsson, sem nú búa í
Arnarholti, hlut foreldra þeirra í kúabúinu og hluta
fjárbúsins af Eiríki og þannig bjuggu þau félagsbúi til
ársloka 2001 að Eiríkur og Arnheiður keyptu þeirra
hlut. Jón og Ragnhildur bjuggu á þessum tíma með
helming fjárins, en hafa síðan smá minnkað sinn hlut
og eiga nú einungis fimm kindur.
Síðan Arnheiður féll frá í janúar 2011 hefur Eiríkur
búið einn með aðstoð barna sinna og fjölskyldu.
Gæðabúskapur í Gýgjarhólskoti
Rætt um búskapinn við Eirík Jónsson bónda
Ritnefnd Litla-Bergþórs fannst tilvalið að heimsækja
Eirík og spyrja hann um lykilinn að þessum góða
árangri við búskapinn.
En kannski fyrst, hve stórt er búið?
Eiríkur: Mjólkurkýrnar eru um 50 og svo set ég á
alla kálfa. Nautkálfar eru allir aldir til kjötframleiðslu
til rúmlega tveggja ára aldurs. Hausarnir eru því
samtals milli 150 og 160 í fjósinu, sveiflast eitthvað
eftir árstíðum. Kindurnar eru nú 386 með öllu,
vetrarfóðraðar.
Hvað varðar þessar viðurkenningar fyrir árangurinn,
þá liggur hann held ég aðallega í búsgerðinni.
Blandað bú, eins og okkar, nýtir betur aðföng, en er
á móti tiltölulega vinnufrekt. Ef búin hafa mannafla
og tæki til að sinna flestum verkum sjálf og nota lítið
aðkeypta vinnu, koma þau vel út í samanburði, með
þeim mælikvörðum sem notaðir eru. Borin er saman
framlegð, þ.e. hvað er eftir þegar aðföng hafa verið
dregin frá.
Ekki er svo verra að hafa einhverja forsjálni og
vera hæfilega nískur!
Mér hefur fundist gott að hafa vinnu heima fyrir
krakkana ef áhugi er fyrir hendi og svo kemur alltaf
vel út að vera í samvinnu við nágrannana, til dæmis er
ég í samvinnu við Jón og Jórunni á Drumboddsstöðum
með kornræktina. Góðir nágrannar eru gulls ígildi í
búskap og seint ofmetnir.
Hver er galdurinn við að framleiða þyngstu dilka
landsins?
Já, mér hefur ekki leiðst að hafa góðar sauðfjárafurðir
eftir alla umræðuna um afréttinn! En lömbin fara öll á
kál þegar þau koma af fjalli um miðjan september og
eru þar til loka sláturtíðar. Þau hafa auk þess aðgang
Séð heim að Gýgjarhólskoti á köldum vordegi 2013. Jarlshettur í baksýn.
Viðtal:
Geirþrúður Sighvatsdóttir