Litli Bergþór - 01.06.2013, Blaðsíða 34
34 Litli-Bergþór
Var umsamið kaupverð upphaflega 1.700 krónur en
einhverra hluta vegna breyttist það í 1.500 kr. og fyrir
söluna í lok júlí lét Helgi fara fram skoðun á bílnum
og greiddi vátryggingu hans.
Helgi kveðst hafa vitað að þeir, sem áttu að taka
við bílnum voru óvanir akstri og kvaðst því ekki
láta bílinn af hendi við þá, nema nýir hemlar yrðu
látnir í bílinn. Lét Helgi svo sjálfur hemlaborðana
í bílinn, en maður að nafni Hafsteinn, á verkstæði
Jóh. Ólafsson & Co. vann að þessu með Helga og
stillti hemlana.
Helgi telur, að bíllinn hafi verið í fyllsta standi
er afhending fór fram, að öðru leyti en því, að
handhemlar voru slæmir, héldu illa. Benti Helgi
nýju eigendunum á þetta og átti að lagfæra hemlana
eftir austurförina.
Helgi segir að Sigurbjörn Á. Gíslason hafi óskað
eftir að Arnold Pedersen fengi að aka bílnum, til
þess að reyna hæfni hans. Lét Helgi þá A. Pedersen
aka bílnum suður að flugskýli við Skerjafjörð.
Hafði Pedersen ekið vel á beinum vegi, en verið
stirður að skifta gangvélinni. Kveðst Helgi hafa
orðað þetta við nýju eigendurna og getið þess, að
Pedersen þyrfti meiri æfingu í akstri.
Arnold hafði þegar þetta gerðist haft ökuskírteini í
ellefu og hálft ár og sagðist hafa ekið við og við. Auk
þess prófaði hann bílinn kvöldið fyrir ferðina og sagði
þá bifreiðina hafa verið í allgóðu lagi og hemla hennar
í sæmilegu standi. Tók Sigurbjörn líka fram að hann
æki ávallt mjög gætilega og ekki ætti að ásaka hann á
neinn máta.
Arnold tók eftir því á leiðinni að Geysi að hemlar
bifreiðarinnar voru mjög slakir. Einungis voru
hemlar á afturhjólum bifreiðarinnar og reyndi hann
að herða þá eins og hann gat með skrúflykli um
laugardagsmorguninn á Geysi en ekki tók hann eftir
því, hvort hemlaborðarnir væru nýir eða gamlir.
Arnold athugaði hemlana ekki sérstaklega eftir
viðgerðina, en er hann dró úr ferðinni við lækjarsprænu,
á leiðinni niður að Tungufljóti, fann hann að vinstri
hemillinn tók meira í. Fór hann yfir tvo læki á leiðinni
niður að Tungufljóti og munu hemlarnir hafa blotnað.
Viðurkenndi hann að hann hefði ekki athugað þetta
sérstaklega, en hann kvaðst hafa ekið alla leiðina
frekar hægt, á um það bil 25—30 km hraða. Síðar
sagði hann í samtali við blaðamann Alþýðublaðsins
að hann hefði ekið með ca. 9 km hraða, eftir að hann
ók yfir lækina. Í lögregluskýrslum fengust líka frekari
upplýsingar um ástand bifreiðarinnar og aðdraganda
slyssins.
Telur bílstjórinn, að stýrisumbúnaður og bensíngjöf
bifreiðarinnar hafi verið i lagi. Hann kvaðst hafa
lagt á stýrið eins og auðið var, er hann ók yfir
gatnamótin niður að fljótinu, og stýrið gekk einnig
tafarlaust til baka.
Bílstjórinn er þess fullviss, að hann hafi ekki
stigið á kúplinguna um leið og hann hemlaði
á vegamótunnum, og hann kveðst hafa tekið
bensíngjöfina alveg af, meira að segja ýtt
handbensíntakkanum inn í borðið, en drap ekki á
vélinni.
Chevrolet bifreiðin var dregin upp mánudaginn 22.
ágúst eftir að lið úr Reykjavík undir stjórn Ingólfs
Þorsteinssonar lögregluþjóns kom á staðinn með
kafara og meiri kafaraútbúnað til viðbótar þeim er
var þegar á staðnum. Vegavinnuflokkurinn veitti
sömuleiðis aðstoð og reyndist þetta erfitt verk sem
tók sex klukkutíma en þegar því var lokið var bíllinn
samstundis fluttur til Reykjavíkur.
Var aðstæðum líst þannig:
Bíllinn lá skorðaður í gjótu niðri í fljótinu og
hallaðist mikið undan straum, þannig að vinstri
hliðin sneri nokkuð upp.
Fremri rúðan á vinstri hlið var öll mölbrotin, en
þeim megin var stýrisútbúnaður bílsins.
Er af þessu sýnilegt, að bílstjórinn Arnold Ped-
ersen hefir brotið rúðuna og farið þar út úr bílnum.
Sigurbjörn Á. Gíslason hefir einnig bjargast þarna
út, því að hægri framhurðin var lokuð og rúðan þar
heil. Enda lá bíllinn þannig, að ekki var unnt að
komast út um fremri dyrnar, hægra megin.
Dómstólarnir létu nú fljótlega til sín taka. Arnold
Pedersen var dreginn fyrir dóm og tveim og hálfum
mánuði síðar féll dómur í aukarétti Reykjavíkur í
máli réttvísinnar og valdstjórnarinnar gegn Arnoldi
Pedersen.
Sigrún Kirstín
Sigurbjörnsdóttir
(1920-1938).
Mynd úr dagblaðinu
Fálkanum.
Guðrún Valgerður
Sigurbjörnsdóttir
(1915-1938).
Mynd úr dagblaðinu
Fálkanum.